< Matthew 22 >

1 And Jesus answering, again spake to them in similes, saying,
Jezuz o komz, a lavaras a-nevez dezho dre barabolennoù:
2 'The reign of the heavens was likened to a man, a king, who made marriage-feasts for his son,
Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur roue hag a reas ur goan-eured evit e vab.
3 and he sent forth his servants to call those having been called to the marriage-feasts, and they were not willing to come.
Kas a reas e vevelien da c'hervel ar re a oa bet pedet d'an eured; met ne felle ket dezho dont.
4 'Again he sent forth other servants, saying, Say to those who have been called: Lo, my dinner I prepared, my oxen and the fatlings have been killed, and all things [are] ready, come ye to the marriage-feasts;
Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d'ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d'an eured.
5 and they, having disregarded [it], went away, the one to his own field, and the other to his merchandise;
Met ne rejont van ebet ouzh kement-se, hag ez ejont, unan d'e bark, unan all d'e genwerzh,
6 and the rest, having laid hold on his servants, did insult and slay [them].
ha re all a grogas en e vevelien, o gwallgasas hag o lazhas.
7 'And the king having heard, was wroth, and having sent forth his soldiers, he destroyed those murderers, and their city he set on fire;
Ar roue a yeas droug ennañ, hag o vezañ kaset e soudarded, e lakaas da vervel al lazherien-se, hag e tevas o c'hêr.
8 then saith he to his servants, The marriage-feast indeed is ready, and those called were not worthy,
Neuze e lavaras d'e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket din anezhi.
9 be going, then, on to the cross-ways, and as many as ye may find, call ye to the marriage-feasts.
It eta er c'hroazhentoù, ha galvit d'an eured an holl re a gavot.
10 'And those servants, having gone forth to the ways, did gather all, as many as they found, both bad and good, and the marriage-feast apartment was filled with those reclining.
E vevelien, o vezañ aet dre an hentoù, a zastumas kement a gavjont, mat ha fall, ha sal an eured a voe leuniet gant tud ouzh taol.
11 'And the king having come in to view those reclining, saw there a man not clothed with clothing of the marriage-feast,
Ar roue, o vezañ deuet evit gwelout ar re a oa ouzh taol, a welas eno un den n'en devoa ket gwisket un dilhad eured.
12 and he saith to him, Comrade, how didst thou come in hither, not having clothing of the marriage-feast? and he was speechless.
Lavarout a reas dezhañ: Va mignon, penaos out deuet amañ hep kaout un dilhad eured? Eñ a chomas mut.
13 'Then said the king to the ministrants, Having bound his feet and hands, take him up and cast forth to the outer darkness, there shall be the weeping and the gnashing of the teeth;
Neuze ar roue a lavaras d'ar vevelien: Ereit e zaouarn hag e dreid, ha taolit eñ en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
14 for many are called, and few chosen.'
Rak kalz a zo galvet, met nebeut a zo dibabet.
15 Then the Pharisees having gone, took counsel how they might ensnare him in words,
Neuze ar farizianed a yeas d'en em guzuliañ war an doare d'e dapout en e gomzoù.
16 and they send to him their disciples with the Herodians, saying, 'Teacher, we have known that thou art true, and the way of God in truth thou dost teach, and thou art not caring for any one, for thou dost not look to the face of men;
Kas a rejont d'e gavout o diskibien gant an herodianed, da lavarout dezhañ: Mestr, gouzout a reomp penaos out gwirion ha penaos e kelennez hent Doue hervez ar wirionez, hep ober van eus den ebet, rak ne sellez ket ouzh diavaez an dud.
17 tell us, therefore, what dost thou think? is it lawful to give tribute to Caesar or not?'
Lavar deomp eta petra a soñjez: Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
18 And Jesus having known their wickedness, said, 'Why me do ye tempt, hypocrites?
Met Jezuz, oc'h anavezout o fallentez, a lavaras dezho: Perak e temptit ac'hanon, pilpouzed?
19 show me the tribute-coin?' and they brought to him a denary;
Diskouezit din ar moneiz ma vez paeet ar gwir gantañ. Hag e rojont dezhañ un diner.
20 and he saith to them, 'Whose [is] this image and the inscription?'
Goulenn a reas outo: Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ?
21 they say to him, 'Caesar's;' then saith he to them, 'Render therefore the things of Caesar to Caesar, and the things of God to God;'
Int a lavaras dezhañ: Eus Kezar. Neuze e lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
22 and having heard they wondered, and having left him they went away.
Souezhet eus ar pezh a glevjont, e lezjont anezhañ hag ez ejont kuit.
23 In that day there came near to him Sadducees, who are saying there is not a rising again, and they questioned him, saying,
An hevelep devezh, ar sadukeiz, hag a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a zeuas da gavout Jezuz, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
24 'Teacher, Moses said, If any one may die not having children, his brother shall marry his wife, and shall raise up seed to his brother.
Mestr, Moizez en deus lavaret: Mar marv unan bennak hep bugale, e vreur a zimezo d'e intañvez, evit sevel lignez d'e vreur.
25 'And there were with us seven brothers, and the first having married did die, and not having seed, he left his wife to his brother;
Bez' e oa en hon touez seizh breur. An hini kentañ a zimezas hag a varvas; hag evel n'en devoa ket a vugale, e lezas e wreg d'e vreur.
26 in like manner also the second, and the third, unto the seventh,
En hevelep doare e c'hoarvezas gant an eil, an trede, betek ar seizhvet.
27 and last of all died also the woman;
Ha d'an diwezhañ-holl, ar wreg a varvas ivez.
28 therefore in the rising again, of which of the seven shall she be wife — for all had her?'
Da behini ar seizh-se e vo gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak eo bet dezho holl.
29 And Jesus answering said to them, 'Ye go astray, not knowing the Writings, nor the power of God;
Jezuz, a respontas dezho: En dallentez oc'h, dre n'anavezit ket ar Skriturioù, na galloud Doue.
30 for in the rising again they do not marry, nor are they given in marriage, but are as messengers of God in heaven.
Rak en adsavidigezh a varv, ar wazed n'o devo ket a wragez, nag ar gwragez a ezhec'h, met bez' e vint evel aeled Doue en neñv.
31 'And concerning the rising again of the dead, did ye not read that which was spoken to you by God, saying,
Met diwar-benn an adsavidigezh a varv, ha n'hoc'h eus ket lennet ar pezh en deus Doue lavaret deoc'h:
32 I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not a God of dead men, but of living.'
Me eo Doue Abraham, Doue Izaak, ha Doue Jakob? Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev.
33 And having heard, the multitudes were astonished at his teaching;
Ar bobl a selaoue, hag a voe souezhet gant kelennadurezh Jezuz.
34 and the Pharisees, having heard that he did silence the Sadducees, were gathered together unto him;
Ar farizianed, o vezañ klevet penaos en devoa lakaet da devel ar sadukeiz, en em zastumas,
35 and one of them, a lawyer, did question, tempting him, and saying,
hag unan anezho, doktor eus al lezenn, a reas ar goulenn-mañ outañ, evit e demptañ:
36 'Teacher, which [is] the great command in the Law?'
Mestr, pehini eo ar brasañ gourc'hemenn eus al lezenn?
37 And Jesus said to him, 'Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thine understanding —
Jezuz a respontas dezhañ: Karout a ri an Aotrou da Zoue, eus da holl galon, eus da holl ene, hag eus da holl soñj.
38 this is a first and great command;
Hennezh eo ar c'hentañ hag ar brasañ eus ar gourc'hemennoù.
39 and the second [is] like to it, Thou shalt love thy neighbour as thyself;
Ha setu an eil a zo heñvel outañ: Karout a ri da nesañ eveldout da-unan.
40 on these — the two commands — all the law and the prophets do hang.'
Eus an daou c'hourc'hemenn-se, e talc'h an holl lezenn hag ar brofeded.
41 And the Pharisees having been gathered together, Jesus did question them,
Evel ma oa ar farizianed en em zastumet, Jezuz a reas ur goulenn outo,
42 saying, 'What do ye think concerning the Christ? of whom is he son?' They say to him, 'Of David.'
o lavarout: Petra a soñjit eus ar C'hrist? Da biv eo mab? Int a lavaras dezhañ: Da Zavid.
43 He saith to them, 'How then doth David in the Spirit call him lord, saying,
Jezuz a lavaras dezho: Penaos eta e c'halv David anezhañ, dre ar Spered, e Aotrou, pa lavar:
44 The Lord said to my lord, Sit at my right hand, till I may make thine enemies thy footstool?
An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din, betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
45 If then David doth call him lord, how is he his son?'
Mar galv eta David e-unan anezhañ Aotrou, penaos eo-eñ e vab?
46 And no one was able to answer him a word, nor durst any from that day question him any more.
Ha den ne c'hellas respont ur ger dezhañ. Adalek an deiz-se, hini ne gredas mui ober goulenn ebet outañ.

< Matthew 22 >