Psalmaro 119
1 Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
Alef. Blagor poštenim na potu, kateri hodijo po postavi Gospodovi.
2 Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
Blagor njim, ki hranijo pričanja njegova, ki ga iščejo iz vsega srca.
3 Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
Kateri tudi ne delajo krivice, ampak hodijo po potih njegovih.
4 Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
Ti si zapovedal ukaze svoje, da naj se spolnjujejo pridno.
5 Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
O da bi bila pota moja obernena spolnjevat postave tvoje!
6 Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
Tedaj se ne osramotim, ko bodem gledal vse zapovedi tvoje.
7 Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
Slavil te bodem s pravim srcem; učil se sodbâ pravice tvoje.
8 Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
Postave tvoje bodem spolnjeval, ne zapusti me tako!
9 Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
Bet. Kako bode deček čistil stezo svojo? Držeč se je poleg besede tvoje.
10 Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
Iz vsega srca svojega te iščem, ne daj, da izgrešim zapovedi tvoje.
11 En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
V srci svojem hranim govor tvoj, da ne grešim zoper tebe.
12 Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Ti blagoslavljeni Gospod, uči me postave svoje.
13 Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
Z ustnami svojimi preštevam vse pravice tvojih ust,
14 Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
Veselim se pota pričanj tvojih, kakor vseh zakladov.
15 Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
Zapovedi tvoje premišljujem in gledam steze tvoje.
16 Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
V postavah tvojih se razveseljujem, besede tvoje ne zabim.
17 Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
Gimel. Dobroto podéli hlapcu svojemu, dokler živim spolnjujem naj besedo tvojo.
18 Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
Odgrni oči moje, da gledam čuda po zakonu tvojem.
19 Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
Tujec sem na tej zemlji, ne skrivaj mi zapovedi svojih.
20 Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
Ginem od hrepenenja po pravicah tvojih vsak čas.
21 Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
Ti pogubljaš prevzetne, proklete, kateri izgrešajo zapovedi tvoje.
22 Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
Odvali od mene sramoto in zaničevanje, ker hranim pričanja tvoja.
23 Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
Tedaj prvaki sedé in govoré zoper mene, hlapec tvoj premišlja postave tvoje.
24 Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
Tedaj so pričanja tvoja razveseljevanja moja, svetovalci moji.
25 Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
Dalet. V prahu tiči življenje moje, živega me ohrani po besedi svoji.
26 Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Pota svoja sem prešteval, in ti si me uslišal; úči me postave svoje.
27 Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
Daj, da umem pot zapovedi tvojih, da premišljam čuda tvoja.
28 Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
Od otožnosti solzi duša moja, dvigni me po besedi svoji.
29 La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
Krivičnosti pot odvrni od mene, in zakon svoj mi podéli milostno.
30 La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
Resnice pot volim, sodbe tvoje imam pred očmi.
31 Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
Držim se pričanj tvojih, Gospod; ne daj, da se osramotim.
32 Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
Po potih zapovedi tvojih bodem tekal, ko bodeš razširil srce moje.
33 Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
He. Uči me, Gospod, postav tvojih pót, katero bodem hranil do konca.
34 Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
Daj, da umem, da hranim zakon tvoj, in da ga spolnjujem iz vsega srca.
35 Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
Daj, da hodim po zapovedi tvojih poti, ker tá me razveseljuje.
36 Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
Nagni srce moje k postavam svojim, in ne k dobičku.
37 Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
Odvrni oči moje, da ne gledajo ničemurnosti; po potih tvojih daj da živim.
38 Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
Stóri govor svoj hlapcu svojemu, kateri je vdan strahu pred teboj.
39 Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
Odvrni sramoto mojo, katere se bojim, ker dobre so pravice tvoje.
40 Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
Glej, ukazov tvojih želim, v pravici tvoji daj mi živeti.
41 Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
Vav. Ko mi bodejo prišle milosti tvoje, Gospod; blaginja tvoja po govoru tvojem,
42 Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
Odgovoril bodem njemu, ki me sramoti, kakor je; ker zaupanje imam v besedo tvojo.
43 Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
Ali od ust mojih ne odvzemi besede svoje resnične; ker pravic tvojih čakam.
44 Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
In spolnjeval bodem zakon tvoj vedno, vekomaj in vekomaj.
45 Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
In neprestano bodem hodil po sami širjavi, ker povelj tvojih iščem.
46 Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
In govoril bodem o pričanjih tvojih pred kralji, in ne bode me sram.
47 Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
In razveseljujoč se v zapovedih tvojih, katere ljubim,
48 Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
Dvignil bodem roke svoje do povelj tvojih, katera ljubim, in premišljeval postave tvoje.
49 Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
Zajin. Spomni se besede svoje s hlapcem svojim, o kateri si mi dal upanje.
50 Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
To je tolažilo moje v bridkosti moji; da me govor tvoj oživlja.
51 Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
Prevzetniki se mi posmehujejo silno, od postave tvoje ne zavijem.
52 Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
Spominjam so sodbà tvojih od vekomaj, Gospod, in samega sebe tolažim.
53 Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
Vihar me grabi od krivičnih, ki zapuščajo zakon tvoj.
54 Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
Prepevanju predmet so mi postave tvoje v kraji popotovanj mojih.
55 Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
Ponoči se spominjam imena tvojega, Gospod; in zakon tvoj spolnjujem.
56 Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
To je tolažba meni, da hranim zapovedi tvoje.
57 Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
Het. Delež moj si, Gospod, pravim, da spolnjujem besede tvoje.
58 Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
Obličje tvoje molim iz vsega srca svojega; milost mi izkaži po govoru svojem.
59 Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
Pota svoja premišljam, da obračam noge svoje po pričanjih tvojih.
60 Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
Hitim in se ne mudim spolnjevat zapovedi tvoje.
61 Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
Krdela krivičnih me plenijo, a postave tvoje ne zabim.
62 En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
O polunoči vstajam slavit te, zavoljo zapovedi tvojih pravičnih.
63 Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
Tovariš sem vsem, kateri te česté in spolnjujejo povelja tvoja.
64 De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Milosti tvoje, o Gospod, polna je zemlja; postave svoje me úči.
65 Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
Tet. Dobro si storil hlapcu svojemu, Gospod; po besedi svoji.
66 Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
Izvrstnost pameti in vednosti me úči; ker zapovedim tvojim verujem.
67 Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
Ko nisem še govoril, motil sem se; sedaj pa spolnjujem govor tvoj.
68 Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Dober si in dobrotljiv, úči me postave svoje.
69 Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
Ko zvijačo napravljajo zoper mene prevzetniki, jaz iz vsega srca hranim povelja tvoja.
70 Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
Debelí se kakor z mastjo njih srce; jaz se zakona tvojega radujem.
71 Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
Na dobro mi je bila bridkost, da bi se učil postav tvojih.
72 Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
Boljši mi je zakon tvojih ust nego mnogo tisoč zlatnikov in srebernikov.
73 Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
Jod. Roke tvoje so me naredile in napravile me; storí me razumnega, da se učim povelj tvojih.
74 Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
Boječi se tebe naj me vidijo ter se veselé, ker imam v besedi tvoji nado svojo.
75 Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
Spoznavam, Gospod, da so pravične sodbe tvoje; in da si me v zvestobi ponižal.
76 Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
Pridi skoraj milost tvoja, da me tolaži, po govoru tvojem s tvojim hlapcem.
77 Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
Dojdejo naj mi usmiljenja tvoja, da živim; ker zakon je vse razveseljevanje moje.
78 Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
Osramoté se naj prevzetniki, ker mi hudo delajo po krivem, ko premišljujem povelja tvoja.
79 Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
Povrnejo se naj k meni boječi se tebe in poznajoči pričanja tvoja.
80 Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
Srce moje bode pošteno v postavah tvojih, da se ne osramotim.
81 Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
Kaf. Duša moja koperni po blaginji tvoji; v besedi tvoji imam nado.
82 Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
Oči moje koperné po govoru tvojem, ko govorim: Kedaj me bodeš potolažil?
83 Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
Dasì sem podoben mehu v dimu, postav tvojih nisem pozabil.
84 Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
Koliko bode dnî hlapca tvojega? Kedaj bodeš sodil nje, ki me preganjajo?
85 Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
Jame mi kopljejo prevzetniki, kateri se ne ravnajo po zakonu tvojem.
86 Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
Vsa povelja tvoja zgolj resnica; po krivem me preganjajo, pomagaj mi.
87 Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
Skoraj so me uničili vrženega na tla; jaz pa se nísem izneveril postavam tvojim.
88 Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
Po milosti svoji ohrani me živega, da spolnjujem pričanja tvojih ust.
89 Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
Lamed. Vekomaj, o Gospod, biva beseda tvoja v nebesih,
90 Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
Od roda do roda zvestoba tvoja; ko si ustanavljal zemljo, stala je ona.
91 Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
Po sodbah tvojih stoji vse še danes; ker vse ono služi tebi.
92 Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
Ako bi ne bil zakon tvoj vse razveseljevanje moje, zdavnaj že bi bil poginil v nadlogi svoji.
93 Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
Vekomaj ne pozabim povelj tvojih, ker z njimi hraniš me živega.
94 Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
Tvoj sem, hrani me, ker povelj tvojih iščem.
95 Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
Ko me čakajo krivični, da me pogubé, pregledujem pričanja tvoja.
96 Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
Sleherne popolnosti vidim da je konec; povelje tvoje pa je obširno silno.
97 Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
Mem. Kako ljubim zakon tvoj! ves dan je premišljevanje moje.
98 Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
Modrejšega od sovražnikov mojih me dela po poveljih tvojih; ker vekomaj mi je na strani.
99 Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
Razumnejši postajam od vseh učenikov svojih; ker pričanja tvoja so premišljevanje moje.
100 Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
Razumnejši sem od starcev, ker hranim povelja tvoja.
101 De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
Od vsake hudobne steze zadržujem noge svoje, da spolnjujem besedo tvojo.
102 De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
Od sodbâ tvojih se ne ganem, ker ti me učiš.
103 Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
Kako sladki so mojemu grlu govori tvoji! sladkejši od medú ustom mojim.
104 De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
Po poveljih tvojih sem razumen, zatorej sovražim vsako stezo krivičnosti.
105 Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
Nun. Svetilo nogi moji je beseda tvoja, in poti moji luč.
106 Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
Prisegel sem, kar bodem držal, da bodem spolnjeval pravične sodbe tvoje.
107 Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
Ponižan sem silno, Gospod; živega me ohrani, po besedi svoji.
108 La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
Prostovoljne daritve ust mojih sprejemaj, prosim, Gospod; in pravice svoje me úči.
109 Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
Duša moja je vedno v roki moji; vendar ne zabim tvojega zakona.
110 La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
Mogočni krivičniki mi stavijo zanko, vendar od povelj tvojih ne zajdem.
111 Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
Pričanja tvoja imam vekomaj, ker so veselje mojemu srcu.
112 Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
Srce svoje nagibljem, da spolnjuje postave tvoje, vekomaj, večno!
113 Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
Sameh. Misli druge sovražim, zakon pa tvoj ljubim.
114 Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
Zatišje si moje in ščit moj; v besedi tvoji imam nado.
115 Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
Umaknite se od mene, hudobni, da hranim ukaze svojega Boga.
116 Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
Podpiraj me po govoru svojem, da živim; in ne osramoti me v nadi moji.
117 Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
Podpiraj me, da bodem otét, in da gledam vedno na postave tvoje.
118 Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
Vse, kateri izgrešujejo postave tvoje, teptaš; ker krivična je njih zvijača.
119 Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
Kakor žlindro odpravljaš vse krivične sè zemlje; zatorej ljubim pričanja tvoja.
120 De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
Od strahú pred teboj trepeče meso moje; tako me je strah tvojih sodbâ.
121 Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
Hajin. Po sodbi delam in pravici; ne izročaj me njim, ki me stiskajo.
122 Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
Porok bodi hlapcu svojemu na dobro; da me ne zatirajo prevzetni.
123 Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
Oči moje koperné po blaginji tvoji, in po pravičnem govoru tvojem.
124 Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
Ravnaj po milosti svoji s hlapcem svojim; in postave svoje me úči.
125 Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
Hlapec sem tvoj, storí me razumnega, da spoznam pričanja tvoja.
126 Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
Čas je, da dela Gospod; v nič dévajo zakon tvoj.
127 Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
Zatorej bolj ljubim ukaze tvoje, ko zlato in sicer najčistejše.
128 Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
Zato spoznavam vse ukaze za prave; vsako stezo krivičnosti sovražim.
129 Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
Pe. Čudovita so pričanja tvoja; zatorej jih hrani duša moja.
130 Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
Dohod besed tvojih razsvetljuje; z razumnostjo podučuje preproste.
131 Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
Usta svoja raztezam in sopiham; ker želján sem ukazov tvojih.
132 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
Ozri se v mé in storí mi milost; kakor je prav proti njim, kateri ljubijo ime tvoje.
133 Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
Noge moje utrdi v govoru svojem, in ne daj da gospoduje kaka krivica z menoj.
134 Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
Otmi me zatiranja ljudî, da spolnjujem postave tvoje.
135 Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
Daj, da sveti tvoje obličje pred hlapcem tvojim; in úči me postave svoje.
136 Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
Potoki vodâ tekó iz mojih oči, zaradi njih, ki ne spolnjujejo tvojega zakona.
137 Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
Sade. Pravičen si, Gospod, in raven v sodbah svojih.
138 Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
Ukazal si pravična pričanja svoja, in silno zvesta.
139 Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
Od gorečnosti svoje ginem, ker besede tvoje zabijo sovražniki moji.
140 Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
Čist je govor tvoj močno; zatorej ga ljubi hlapec tvoj.
141 Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
Majhen sem jaz in zaničevan; povelj tvojih ne zabim,
142 Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
Pravice tvoje, vedne pravice, in postave tvoje resnične.
143 Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
Zatiranje in stiska me obhajati; ukazi tvoji so razveseljevanje moje.
144 La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
Pravica pričanj tvojih je vekomaj; razumnega me naredi, da živim.
145 Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
Kof. Ko te kličem iz vsega srca, usliši me, Gospod, da hranim postave tvoje.
146 Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
Ko te kličem, reši me, da spolnjujem pričanja tvoja.
147 Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
Préd te pridem v somraku, da vpijem; v besedo tvojo imam upanje.
148 Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
Oči moje prehitujejo straže, premišljat govor tvoj.
149 Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Glas moj poslušaj po milosti svoji, Gospod; po sodbah svojih ohrani me živega,
150 Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
Ko se bližajo pregrehe učenci, ki so daleč od zakona tvojega,
151 Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
Blizu si, Gospod; in vsi ukazi tvoji so resnica.
152 De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
Zdavnaj vem o pričanjih tvojih, da si jih ustanovil vekomaj.
153 Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
Reš. Ozri se v nadlogo mojo, in reši me; ker zakona tvojega ne zabim.
154 Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
Prevzemi pravdo mojo in reši me; po govoru svojem ohrani me živega.
155 Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
Daleč od krivičnih bodi blaginja, ker ne iščejo postav tvojih.
156 Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Usmiljenje tvoje je obilo, Gospod; po sodbah tvojih, ohrani me živega.
157 Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
Dasì je mnogo preganjalcev mojih in sovražnikov mojih, od pričanj tvojih ne krenem.
158 Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
Kakor hitro vidim izdajalce, mučim z gnjusom samega sebe, ker se ne držé govora tvojega.
159 Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
Glej, da ljubim povelja tvoja, Gospod; po milosti svoji ohrani me živega.
160 La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
Preblaga beseda tvoja je sama resnica; in vekomaj je vsaka pravična sodba tvoja.
161 Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
Šin. Ko me preganjajo po nedolžnem prvaki; boji se besede tvoje moje srce.
162 Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
Veselim se govora tvojega; kakor kdor je našel plen obilen.
163 Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
Krivičnost sovražim in studim, zakon tvoj ljubim.
164 Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
Sedemkrat te hvalim na dán za pravične sodbe tvoje.
165 Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
Velik mir imajo, kateri ljubijo zakon tvoj, in ní jim izpotike.
166 Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
Blaginje tvoje čakam, Gospod; in ukaze tvoje spolnjujem.
167 Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
Duša moja spolnjuje pričanja tvoja, in ljubim jih močno.
168 Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
Povelja tvoja spolnjujem in pričanja tvoja, ker vsa pota moja so pred teboj.
169 Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
Tav. Vpitje moje se bližaj tvojemu obličju, Gospod; po besedi svoji naredi me umnega.
170 Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
Molitev moja pridi pred obličje tvoje; po govoru svojem otmi me.
171 Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
Hvala bodo vrela z ustnic mojih, ko me bodeš učil postave svoje.
172 Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
Jezik moj bode prepeval govor tvoj, da so prepravične vse zapovedi tvoje.
173 Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
V pomoč mi bodi na strani roka tvoja; ker volim povelja tvoja.
174 Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
Po blaginji tvoji hrepenim, Gospod; in zakon tvoj je vse razveseljevanje moje.
175 Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
Živi duša moja, da hvali tebe; in sodbe tvoje naj pomagajo meni.
176 Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.
Potikam se kakor ovca izgubljena, išči svojega hlapca; ker povelj tvojih ne zabim.
