Proverbes 14

1 La sagesse des femmes bâtit leur maison, mais la folie la détruit de ses propres mains.

Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.

2 Celui qui marche dans sa droiture craint l’Éternel, mais celui qui est pervers dans ses voies le méprise.

Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.

3 Dans la bouche du fou est la verge d’orgueil, mais les lèvres des sages les gardent.

Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.

4 Où il n’y a point de bœufs, la crèche est vide; et l’abondance du revenu est dans la force du bœuf.

Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.

5 Le témoin fidèle ne ment pas, mais le faux témoin profère des mensonges.

Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.

6 Le moqueur cherche la sagesse, et il n’y en a pas [pour lui]; mais la connaissance est aisée pour l’homme intelligent.

Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.

7 Éloigne-toi de la présence de l’homme insensé, chez qui tu n’as pas aperçu des lèvres de connaissance.

Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.

8 La sagesse de l’homme avisé est de discerner sa voie, mais la folie des sots est tromperie.

Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.

9 Les fous se moquent du péché, mais pour les hommes droits il y a faveur.

Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.

10 Le cœur connaît sa propre amertume, et un étranger ne se mêle pas à sa joie.

Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.

11 La maison des méchants sera détruite, mais la tente des hommes droits fleurira.

Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.

12 Il y a telle voie qui semble droite à un homme, mais des voies de mort en sont la fin.

Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.

13 Même dans le rire le cœur est triste; et la fin de la joie, c’est le chagrin.

Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.

14 Le cœur qui s’éloigne [de Dieu] sera rassasié de ses propres voies, mais l’homme de bien [le sera] de ce qui est en lui.

Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.

15 Le simple croit toute parole, mais l’homme avisé discerne ses pas.

Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.

16 Le sage craint, et se retire du mal; mais le sot est arrogant et a de l’assurance.

Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.

17 L’homme prompt à la colère agit follement, et l’homme qui fait des machinations est haï.

Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.

18 Les simples héritent la folie, mais les avisés sont couronnés de connaissance.

Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.

19 Les iniques se courbent devant les bons, et les méchants, aux portes du juste.

Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.

20 Le pauvre est haï, même de son compagnon, mais les amis du riche sont en grand nombre.

Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.

21 Qui méprise son prochain pèche, mais bienheureux celui qui use de grâce envers les malheureux!

Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!

22 Ceux qui machinent du mal ne s’égarent-ils pas? Mais la bonté et la vérité sont pour ceux qui méditent le bien.

Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.

23 En tout travail il y a profit, mais la parole des lèvres ne mène qu’à la disette.

Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.

24 Les richesses des sages sont leur couronne; la folie des sots est folie.

Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.

25 Un témoin fidèle délivre les âmes, mais la tromperie profère des mensonges.

Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.

26 Dans la crainte de l’Éternel il y a la sécurité de la force, et il y a un refuge pour ses fils.

Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.

27 La crainte de l’Éternel est une fontaine de vie, pour faire éviter les pièges de la mort.

Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.

28 La gloire d’un roi, c’est la multitude du peuple, mais dans le manque de peuple est la ruine d’un prince.

Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.

29 La lenteur à la colère est grande intelligence, mais celui qui est d’un esprit impatient exalte la folie.

Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.

30 Un cœur sain est la vie de la chair, mais l’envie est la pourriture des os.

Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.

31 Qui opprime le pauvre outrage Celui qui l’a fait, mais celui qui l’honore use de grâce envers l’indigent.

Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.

32 Le méchant est chassé par son iniquité, mais le juste est plein de confiance, dans sa mort [même].

Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.

33 La sagesse demeure dans le cœur de celui qui a du discernement, mais ce qui est au-dedans des sots est connu.

Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.

34 La justice élève une nation, mais le péché est la honte des peuples.

Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.

35 La faveur du roi est pour le serviteur intelligent, mais sa colère est sur celui qui fait honte.

Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.