Job 38
1 L’Eternel répondit à Job du sein de la tempête et dit:
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 Quel est celui qui dénigre les desseins de Dieu par des discours dépourvus de sens?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Ceins donc tes reins comme un homme: je vais t’interroger et tu m’instruiras.
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Où étais-tu lorsque je fondais la terre? Dis-le, si tu en as quelque connaissance.
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Qui a fixé ses dimensions, si tu le sais, ou qui a tendu sur elle le cordeau?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Sur quoi sont assis ses piliers, ou qui a lancé sa pierre angulaire,
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 tandis que les étoiles du matin chantaient en chœur, et que tous les fils de Dieu poussaient des cris de joie?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 Qui a fermé la mer avec des portes, quand elle sortit jaillissante du sein maternel,
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 quand je lui donnai la nuée pour vêtement et une brume épaisse pour langes;
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 quand je brisai son élan par mes barrières et lui posai des verrous et des portes,
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 et que je lui dis: "Jusqu’ici tu viendras et non au-delà: ici s’arrêtera l’orgueil de tes flots?"
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 As-tu jamais de ta vie donné des ordres au matin, assigné sa place à l’aurore,
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 pour qu’elle saisisse les bords de la terre et en rejette les méchants en une secousse?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Quand elle paraît, la terre se transforme comme l’argile sous le sceau, et les choses se présentent comme un riche vêtement.
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 Les méchants sont privés de leur lumière à eux, et leur bras déjà levé est brisé.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 As-tu pénétré jusqu’aux sources de la mer, as-tu circulé au fonds de l’abîme?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Les portes de la mort se sont-elles dévoilées devant toi? As-tu vu l’entrée du royaume des ombres?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 As-tu mesuré l’immense étendue de la terre? Dis-le, si tu sais tout cela.
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Quel chemin mène à la demeure de la lumière, et où est l’habitation des ténèbres,
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 pour que tu les conduises dans leur domaine et reconnaisses les avenues de leur maison?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Tu le sais sans doute! Car tu étais né dès lors, et grand est le nombre de tes jours!
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Es-tu entré dans les trésors de la neige, as-tu aperçu les dépôts de la grêle,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 que je tiens en réserve pour les temps de détresse, pour le jour du combat et de la guerre?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Quelle est la voie par où se disperse la lumière, par où le vent d’Est se répand sur la terre?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Qui a creusé des rigoles à l’averse, une route à l’éclair sonore,
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 pour arroser des régions inhabitées, le désert où il n’y a pas d’hommes,
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 pour abreuver les terres incultes et sauvages et faire pousser l’herbe nouvelle des prairies?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 La pluie a-t-elle un père? Qui engendre les gouttes de la rosée?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 De quel sein sort la glace, et le givre du ciel, qui l’a enfanté?
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 Les eaux se condensent comme la pierre et la surface des eaux se contracte.
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Est-ce toi qui noues les bandeaux des Pléiades ou qui relâches les liens de l’Orion?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Est-ce toi qui fais paraître les planètes en leur temps et qui diriges la Grande-Ourse avec ses petits?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Connais-tu les lois du ciel? Est-ce toi qui règles sa force d’action sur la terre?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Te suffit-il d’élever ta voix vers la nuée, pour qu’elle t’envoie des masses d’eau?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Est-ce toi qui commandes aux éclairs de partir? Te disent-ils: "Nous voici?"
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Qui a mis de la sagesse, dans la brume sombre, ou qui a donné au météore l’intelligence?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Qui pourrait dénombrer les nuages avec sagacité, et qui incline les amphores du ciel,
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 de manière à agréger la poussière en une masse compacte et à coller ensemble les glèbes de la terre?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 Est-ce toi qui poursuis la proie pour le lion, qui assouvis la voracité des lionceaux,
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 lorsqu’ils sont tapis dans leurs tanières ou se tiennent aux aguets dans les fourrés?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Qui prépare au corbeau sa pâture, quand ses petits crient vers Dieu et errent çà et là faute de nourriture?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
