Psaumes 81

1 Au chef des chantres. Sur la Ghitit. D’Assaph. Célébrez Dieu, notre force, acclamez le Dieu de Jacob!

۱ برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

2 Chantez des hymnes, faites retentir le tambourin, la harpe suave ainsi que le luth,

۲ سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

3 sonnez le Chofar à la nouvelle lune, au jour fixé pour notre solennité.

۳ کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

4 Car c’est une loi en Israël, une coutume en l’honneur du Dieu de Jacob;

۴ زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

5 c’est un témoignage qu’il établit dans Joseph, quand il marcha contre l’Egypte. J’Entendis alors des accents inconnus pour moi…

۵ این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

6 J’Ai déchargé du fardeau son épaule, ses mains sont affranchies du lourd panier.

۶ «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

7 Dans la détresse tu as appelé, et je t’ai délivré, je t’ai exaucé du sein mystérieux de la foudre, je t’ai éprouvé auprès des eaux de Meriba. (Sélah)

۷ در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

8 "Ecoute, mon peuple, je veux t’adjurer; ô Israël, puisses-tu m’écouter!

۸ «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

9 Qu’il n’y ait pas chez toi de divinité étrangère, ne te prosterne pas devant un dieu du dehors.

۹ در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

10 Je suis, moi, l’Eternel, ton Dieu qui t’ai tiré du pays d’Egypte. Ouvre largement ta bouche et je la remplirai."

۱۰ من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

11 Mais mon peuple n’a pas écouté ma voix, Israël a refusé de m’obéir.

۱۱ لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

12 Je les ai donc abandonnés à l’entraînement de leur cœur, ils suivirent leurs propres inspirations.

۱۲ پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

13 Ah! si mon peuple voulait m’écouter, Israël marcher dans mes voies,

۱۳ ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

14 bien vite, je dompterais leurs ennemis, je ferais peser ma main sur leurs adversaires.

۱۴ آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

15 Ceux qui haïssent l’Eternel ramperaient devant lui, mais leur bonheur, à eux, durerait toujours.

۱۵ آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

16 Il les nourrirait de la mœlle du froment, et les rassasierait avec le miel des rochers.

۱۶ ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»