< Jérémie 44 >

1 Et Sédécias, fils de Josias, régna à la place de Joakim, et il fut mis sur le trône par Nabuchodonosor, roi de Babylone.
Слово бывшее ко Иеремии (от Господа) и ко всем Иудеем сущым в земли Египетстей и седящым во Магдале и во Тафнасе, и во Мемфисе и в земли Пафурсте, глаголя:
2 Et ni lui, ni ses serviteurs, ni le peuple de cette terre, n'écoutèrent les paroles du Seigneur, qu'il avait dites par la bouche de Jérémie.
тако глаголет Господь Бог Израилев: вы видесте вся злая, яже наведох на Иерусалим и на грады Иудины: и се, пусти суть ныне от живущих,
3 Et le roi Sédécias envoya Joachal, fils de Sélémias, et Sophonie, le prêtre, fils de Maasie, auprès de Jérémie, disant: Prie maintenant pour nous le Seigneur!
от лица злобы их, юже сотвориша разгневати Мя, ходяще кадити богом чуждим, ихже не ведесте вы сами и отцы ваши.
4 Et Jérémie allait et venait au milieu de la ville; car on ne l'avait pas enfermé dans la prison;
И послах к вам отроки Моя пророки заутра, и посылах я, глаголя: не творите дела осквернения сего, егоже возненавидех.
5 Et l'armée du Pharaon sortit de l'Égypte, et les Chaldéens apprirent cette nouvelle, et ils s'éloignèrent de Jérusalem.
И не послушаша Мене, ни приклониша уха своего обратитися от злоб своих, еже не кадити богом инем.
6 Et la parole du Seigneur vint à Jérémie, disant:
И вскапа ярость Моя и гнев Мои и разгореся во вратех Иудиных и вне Иерусалима: и быша во опустение и в непроходимую до сего дне.
7 Ainsi parle le Seigneur: Voici ce que tu diras au roi de Juda qui a envoyé des gens auprès de toi pour me consulter: Voilà que l'armée du Pharaon vient à votre secours; mais elle retournera en Égypte.
И ныне сице рече Господь Вседержитель, Бог Израилев: вскую вы творите злобы велики на душы своя, еже изсещи вам мужы и жены, младенца и ссущаго от среды Иуды, да не останется ни един от вас,
8 Les Chaldéens, à leur tour, reviendront, et ils assiégeront cette ville, et ils la prendront, et ils la brûleront par le feu.
разгневати Мя в делех рук ваших, кадити богом инем в земли Египетстей, в нюже приидосте жити тамо, да изсечени будете и в проклятие да будете и на укоризну во всех языцех земли?
9 Car voici ce que dit le Seigneur: Ne faites point de conjectures en vos âmes, disant: Les Chaldéens partiront et s'éloigneront de nous; car ils ne s'en iront pas;
Еда забысте злобы отец ваших и злобы царей Иудиных, и злобы князей ваших и злобы вашя, и злобы жен ваших, яже сотвориша в земли Иудине и вне Иерусалима?
10 Et quand même vous écraseriez toute l'armée des Chaldéens qui vous font la guerre, quand même il n'en resterait qu'un petit nombre d'hommes blessés, ils se lèveront chacun en sa province, et ils brûleront cette ville par le feu.
И не престаша даже до сего дне и не убояшася и не держахуся законов Моих и повелений Моих, яже дах пред лицем вашим и пред очима отец ваших.
11 Et il arriva que, lorsque l'armée des Chaldéens se fut éloignée de Jérusalem, en face de l'armée de Pharaon,
Того ради тако глаголет Господь Сил, Бог Израилев: се, Аз приставлю лице Мое на вы во зло, еже погубити вся люди Иудины:
12 Jérémie sortit de Jérusalem, et alla en la terre de Benjamin, pour y acheter un champ, au milieu du peuple.
и возму останки Иудины, иже поставиша лица своя, еже внити в землю Египетску и жити тамо, и изчезнут вси в земли Египетстей, и падут мечем и гладом, и изчезнут от мала даже до велика: и будут на укоризну и в пагубу и в проклятие:
13 Comme il passait la porte de Benjamin, un homme avec qui il logeait, Sarvias, fils de Sélémias, fils d'Ananie, l'arrêta, disant: Tu t'enfuis chez les Chaldéens?
и посещу на седящих в земли Египетстей, якоже посетих на Иерусалим, мечем и гладом и смертию,
14 Et il répondit: C'est faux, je ne m'enfuis pas chez les Chaldéens. Mais Sarvias ne l'écouta point, et il l'arrêta, et il le conduisit devant les princes.
и не будет уцелевша ни единаго же от оставших Иудиных, обитающих в земли Египетстей, еже возвратитися на землю Иудину, к нейже тии надеются душами своими возвратитися тамо: не возвратятся, разве избегшии.
15 Et les princes se mirent en colère contre Jérémie, et ils le frappèrent, et l'envoyèrent en la maison de Jonathan le scribe; car ils en avaient fait une prison.
И отвещаша Иеремии вси мужие разумеющии, яко кадят жены их богом иным, и вся жены собор велик, и вси людие седящии в земли Египетстей, в земли Пафурсте, глаголюще:
16 Ainsi Jérémie fut mis dans la basse-fosse, au cachot, et il y demeura plusieurs jours.
слово, еже глаголал еси к нам во имя Господне, не послушаем тебе,
17 Et Sédécias l'envoya chercher, et il le questionna secrètement, disant: Est-ce la parole du Seigneur? Et Jérémie répondit: C'est sa parole; tu seras livré aux mains du roi de Babylone.
яко творяще сотворим всякое слово, еже изыдет из уст наших, кадити царице небесней и возливати ей возлияния, якоже сотворихом мы и отцы наши, и царие наши и князи наши во градех Иудиных и вне Иерусалима: и насытихомся хлебов, и благо нам бысть, и зла не видехом.
18 Et Jérémie dit au roi: Quel tort ai-je fait à toi et à tes serviteurs, et à tout ce peuple, pour que vous me mettiez en prison?
И егда престахом кадити царице небесней и возливати возлияния, оскудехом хлебы вси мы, и мечем и гладом скончахомся.
19 Et où sont vos prophètes qui vous prophétisaient, disant: Le roi de Babylone ne marchera pas contre cette terre?
И егда кадихом мы царице небесней и возливахом ей возлияния, еда без мужей наших творихом ей опресноки и возливахом ей возлияния?
20 Et maintenant, ô roi mon maître, que mon appel à ta compassion tombe devant ta face! Pourquoi me renvoyer en la maison de Jonathan le scribe? Fais que je n'y meure point!
И рече Иеремиа всем людем сильным и всем женам и всем людем отвещавшым ему словеса, глаголя:
21 Et le roi donna ses ordres; et on le mit dans la prison ordinaire, et on lui donna, outre la viande que l'on cuisait, un pain par jour, jusqu'à ce que le pain manquât dans la ville; et Jérémie demeura dans le préau de la prison.
не каждение ли, еже кадисте во градех Иудиных и внеуду Иерусалима вы и отцы ваши, и царие ваши и князи ваши и людие земли, помяну Господь, и взыде на сердце Его?
И не можаше Господь терпети ктому от лица злобы деяний ваших и от гнусностей, яже сотвористе: и бысть земля ваша во опустение и в непрохождение и в клятву, еже не быти живущым, якоже есть день сей,
от лица сих, имже кадисте (идолом) и имиже согрешисте Господеви: и не послушасте гласа Господня, и в повелениих Его и в законе и во свидениих Его не ходисте, и постигнуша вы злая сия, якоже день сей.
И рече Иеремиа людем и женам: слышите слово Господне, весь Иуда, иже есте в земли Египетстей:
тако рече Господь Вседержитель, Бог Израилев, глаголя: вы и жены вашя усты вашими соглаголасте и руками вашими исполнисте, глаголюще: творяще сотворим исповедания наша, яже обещахом кадити царице небесней и возливати возлияния ей: пребывающе пребысте во обетех ваших и творяще сотвористе я.
Того ради слышите слово Господне, весь Иуда, седящии в земли Египетстей: се, кляхся именем Моим великим, рече Господь, аще будет ктому имя Мое во устех всего Иуды, еже рещи, жив Господь Бог, во всей земли Египетстей.
Яко се, Аз возбудихся на ня озлобити их, а не благосотворити, и изчезнут весь Иуда живущии в земли Египетстей мечем и гладом, дондеже скончаются.
И уцелевшии от меча возвратятся на землю Иудину малым числом: и уведят оставшии Иудины, преселившиися в землю Египетску обитати тамо, слово чие пребудет, Мое, или их?
И сие вам знамение, глаголет Господь, яко посещу Аз на вы на месте сем, да уведите, яко воистинну исполнятся словеса Моя на вас во злая.
Тако рече Господь: се, Аз предаю фараона Вафриа царя Египетска в руце врага его и в руце ищущих души его, якоже дах Седекию царя Иудина в руце Навуходоносора царя Вавилонска врага его и ищущаго души его.

< Jérémie 44 >