Job 27

1 Et Job, ajoutant à ce préambule, dit:

2 Vive le Seigneur qui m'a ainsi jugé, le Tout-Puissant qui a rempli mon âme d'amertume!

Zo waar God leeft, die mij gerechtigheid weigert, De Almachtige, die mijn leven verbittert:

3 Aussi longtemps que je conserverai le souffle, que l'esprit divin résidera en moi,

Zolang er nog een zucht in mij is, En Gods adem in mijn neus

4 Mes lèvres ne laisseront échapper aucune parole déréglée; mon âme ne concevra aucune pensée inique.

Zullen mijn lippen geen valsheid spreken, En zint mijn tong geen bedrog!

5 Dieu me garde jusqu'à la mort de vous croire justes; je ne cesserai pas de protester de mon innocence.

Ik denk er niet aan, u gelijk te geven, Tot mijn laatste snik houd ik mijn onschuld vol;

6 Je ne me suis jamais écarté de l'amour de la justice; ma conscience ne me dit pas que j'aie rien fait de mal.

Ik houd vast aan mijn vroomheid, en geef ze niet op, Mijn hart schaamt zich over geen van mijn dagen!

7 Puissent donc ceux qui me haïssent être renversés comme des impies! puissent ceux qui s'élèvent contre moi périr comme des pervers!

Moge het mijn vijand vergaan als den boze, Mijn hater als den goddeloze!

8 Car quelle peut être l'espérance de l'impie dans ses entreprises? S'est- il appuyé sur le Seigneur pour réussir?

Wat hoopt de boze, als hij bidt, Als hij zijn ziel tot de Godheid verheft?

9 Dieu exaucerait-il sa prière? Et aux jours de l'adversité

Zal God zijn schreien horen, Wanneer de rampspoed hem treft;

10 Oserait-il s'adresser librement au Seigneur? S'il l'invoquait, serait-il écouté?

Kan hij zich in den Almachtige verlustigen, Ten allen tijde roepen tot God?

11 Mais je vais vous apprendre ce que tient en sa main le Seigneur, ce que le Tout-Puissant a auprès de lui; je ne dirai rien que de véritable.

Daarna nam Sofar van Naäma het woord, en sprak: Ik zal u Gods werken leren kennen, De plannen van den Almachtige u niet verzwijgen:

12 Et ne le savez-vous pas, vous qui prononcez vainement des choses vaines?

Zie, gij hebt het allen zelf aanschouwd: Waarom zo’n ijdele raad gegeven?

13 Voici le sort que le Seigneur réserve aux impies; voici la part que le Tout-Puissant fera aux grands de la terre.

Dit is, naar Gods bestel, het lot van den boze, Het deel der tyrannen, door den Almachtige hun toegewezen.

14 Si les fils de l'impie sont nombreux, ils périront par l'épée; s'ils arrivent à l'âge d'homme, ils seront des mendiants.

Krijgt hij veel zonen, ze zijn bestemd voor het zwaard, En zijn kroost lijdt gebrek;

15 Ceux des siens qui lui survivront auront comme lui une mort funeste; nul pour sa veuve n'aura de commisération.

Die hem overblijven, worden door de pest ten grave gesleept, En zijn weduwen bedrijven geen rouw.

16 S'il a amassé de l'argent comme des monceaux de terre, et de l'or comme des tas d'argile,

Al hoopt hij zilver op als stof, En stapelt kleren op als slijk,

17 Les justes se les approprieront; les hommes sincères vivront de ses richesses.

Hij stapelt ze op, maar de vrome bekleedt er zich mee, En de onschuldige erft zijn geld.

18 Car sa famille aura disparu comme des vermisseaux, comme des toiles d'araignées.

Hij trekt zijn woning op als een spin, Aan de hut gelijk, die wachters bouwen;

19 Il s'est couché riche et il touchait à sa fin; il a ouvert les yeux et déjà il n'est plus.

Rijk legt hij zich neer: het is de laatste maal, Hij opent zijn ogen: hij is er niet meer.

20 Les douleurs ont accouru sur lui comme un torrent; la nuit il a été surpris par un tourbillon.

Verschrikkingen grijpen hem aan overdag, En ‘s nachts sleurt een stormwind hem weg;

21 Le vent brûlant le saisira et l'enlèvera de sa maison comme la paille qu'à séparée le vanneur.

De oostenwind neemt hem op: daar gaat hij heen, Hij vaagt hem weg van zijn plaats.

22 Et il l'accablera sans lui faire grâce, quelque effort qu'il fasse pour échapper à ses atteintes.

Zonder erbarmen slingert God zijn pijlen op hem af, Zodat hij voor zijn slagen moet vluchten;

23 Et il frappera à coups redoublés; et, en sifflant il le chassera de la ville qu'il habitait.

Men klapt over hem in de handen, En fluit hem uit zijn woonplaats na.