Proverbes 8

1 Tu proclameras la Sagesse, afin que la prudence t'obéisse.

۱ آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

2 Car elle se tient sur les cimes des monts; elle est debout au milieu des sentiers.

۲ به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

3 Elle s'assied devant les portes des riches, et à l'entrée des villes; elle chante

۳ به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

4 C'est vous, ô hommes, que j'appelle; j'élève ma voix devant les fils des hommes.

۴ که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

5 Comprenez, innocents, la subtilité; et vous, ignorants, déposez la science en votre cœur.

۵ ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

6 Écoutez-moi; car je vais dire des choses saintes, et proférer de mes lèvres la justice.

۶ بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

7 Car ma langue va méditer la vérité, et j'ai en abomination les lèvres menteuses.

۷ دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

8 Toutes les paroles de ma bouche sont selon la justice; en elles rien d'oblique et de tortueux.

۸ همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

9 Elles sont toutes offertes à ceux qui comprennent, et justes pour ceux qui trouvent la Sagesse.

۹ تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

10 Recevez l'instruction et non l'argent, et la science plutôt que l'or raffiné.

۱۰ تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

11 Car la sagesse a plus de prix que les pierres précieuses, et rien de ce que l'on estime de plus précieux ne la vaut.

۱۱ زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

12 Moi, la Sagesse, j'ai demeuré avec le conseil et le savoir; j'ai appelé à moi l'intelligence.

۱۲ من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

13 La crainte du Seigneur hait l'iniquité, et l'insolence, et l'orgueil et les voies des méchants; et moi aussi, je hais les voies tortueuses des méchants.

۱۳ ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

14 C'est à moi le conseil et la fermeté, à moi la prudence, à moi la force.

۱۴ مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

15 Par moi, les rois règnent, et les princes écrivent des jugements équitables.

۱۵ به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

16 Par moi, les grands sont glorifiés; par moi, les monarques commandent à la terre.

۱۶ به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

17 Moi j'aime ceux qui m'aiment, et ceux qui me cherchent me trouvent.

۱۷ من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

18 De moi dépendent la fortune et la gloire, et les grandes richesses et la justice.

۱۸ دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

19 Mieux vaut recueillir mes fruits que de l'or et des pierres précieuses, et mes rejetons sont meilleurs que l'argent le plus pur.

۱۹ ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

20 Je me promène dans les voies de l'équité, et je reviens par les voies de la justice;

۲۰ در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

21 pour distribuer à ceux qui m'aiment une part de mes richesses, et remplir de biens leurs trésors. Après vous avoir publié ce qui arrive chaque jour, je vais énumérer les choses qui sont de toute éternité.

۲۱ تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

22 Le Seigneur m'a créé au commencement de Ses voies, pour faire Ses œuvres.

۲۲ خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

23 Il m'a établie avant le temps, au commencement, avant de créer la terre,

۲۳ من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

24 et avant de créer les abîmes, avant que l'eau jaillit des fontaines.

۲۴ هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

25 Il m'a engendrée avant que les montagnes et les collines fussent affermies.

۲۵ قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

26 Le Seigneur a fait les champs et les déserts, et les cimes habitées sous le ciel.

۲۶ چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

27 Quand Il a préparé le ciel, j'étais auprès de Lui, et lorsqu'Il a élevé Son trône sur les vents,

۲۷ وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

28 et lorsqu'en haut Il a donné aux nuées leur cohérence, et aux fontaines qui sont sous le ciel leur équilibre,

۲۸ وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

29 et lorsqu'Il a affermi les fondements de la terre;

۲۹ چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

30 j'étais là, près de Lui, disposant tout avec Lui; j'étais là, et Il Se délectait en moi; chaque jour, à tout moment, je me réjouissais de la vue de Son visage;

۳۰ آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

31 lorsqu'Il S'applaudissait d'avoir achevé la terre, et Se complaisait dans les fils des hommes.

۳۱ و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

32 Maintenant donc, mon fils, écoute-moi:

۳۲ پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

33

۳۳ تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

34 Heureux l'homme qui m'écoutera, et le mortel qui gardera mes voies, veillant le jour à mes portes et gardant le seuil de ma demeure.

۳۴ خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

35 Car mes portes sont des portes de vie, et en elles réside la volonté du Seigneur.

۳۵ زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

36 Ceux qui pèchent contre moi outragent leur âme, et ceux qui me haïssent aiment la mort.

۳۶ و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.