Psaumes 147

1 Alléluiah. Psaume d'Aggée et de Zacharie. Louez le Seigneur, car le chant d'un psaume lui est agréable; puissent nos louanges être agréables à notre Dieu!

Αινείτε τον Κύριον· διότι είναι καλόν να ψάλλωμεν εις τον Θεόν ημών· διότι είναι τερπνόν, η αίνεσις πρέπουσα.

2 C'est le Seigneur qui a bâti Jérusalem; il rassemblera les membres dispersés d'Israël.

Ο Κύριος οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· θέλει συνάξει τους διεσπαρμένους του Ισραήλ.

3 Il guérit les hommes contrits en leur cœur; il bande leurs plaie.

Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών.

4 Il dénombre la multitude des étoiles, et toutes, il les appelle par leur nom.

Αριθμεί τα πλήθη των άστρων· Καλεί τα πάντα ονομαστί.

5 Notre Seigneur est grand; sa force est grande, et son intelligence infinie.

Μέγας ο Κύριος ημών και μεγάλη η δύναμις αυτού· η σύνεσις αυτού αμέτρητος.

6 Le Seigneur élève les doux; il humilie jusqu'à terre les pécheurs.

Ο Κύριος υψόνει τους πράους, τους δε ασεβείς ταπεινόνει έως εδάφους.

7 Entonnez des chants de gloire au Seigneur; chantez des psaumes à notre Dieu sur la cithare.

Ψάλατε εις τον Κύριον ευχαριστούντες· ψαλμωδείτε εις τον Θεόν ημών εν κιθάρα·

8 C'est lui qui revêt le ciel de nuages, lui qui prépare de la pluie pour la terre; lui qui fait naître de l'herbe dans les montagnes, et du fourrage pour le service de l'homme.

τον σκεπάζοντα τον ουρανόν με νεφέλας· τον ετοιμάζοντα βροχήν διά την γήν· τον αναδιδόντα χόρτον επί των ορέων·

9 Il donne la pâture aux bêtes et aux petits des corbeaux qui l'invoquent.

τον διδόντα εις τα κτήνη την τροφήν αυτών και εις τους νεοσσούς των κοράκων, οίτινες κράζουσι προς αυτόν.

10 Il ne veut pas qu'on se complaise dans la force du cheval, ni que l'on se confie dans les jarrets de l'homme.

Δεν χαίρει εις την δύναμιν του ίππου· δεν ηδύνεται εις τους πόδας του ανδρός.

11 Le Seigneur se complaît en ceux qui le craignent, et en tous ceux qui espèrent en sa miséricorde.

Ο Κύριος ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτόν, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού.

12 Alléluiah. Psaume d'Aggée et de Zacharie. Jérusalem, loue de concert le Seigneur; ô Sion, loue ton Dieu.

Επαίνει, Ιερουσαλήμ, τον Κύριον· αίνει τον Θεόν σου, Σιών.

13 Car il a fortifié les verrous de tes portes; il a béni les fils dans ton enceinte.

Διότι ενεδυνάμωσε τους μοχλούς των πυλών σου· ηυλόγησε τους υιούς σου εν μέσω σου.

14 C'est lui qui a établi la paix sur tes frontières, et qui te rassasie de fleur de froment;

Βάλλει ειρήνην εις τα όριά σου· σε χορταίνει με το πάχος του σίτου.

15 Lui qui envoie sa parole à la terre, et sa voix court avec rapidité;

Αποστέλλει το πρόσταγμα αυτού εις την γην, ο λόγος αυτού τρέχει ταχύτατα.

16 Lui qui couvre la terre de neige comme d'une toison, et verse des brouillards comme de la cendre;

Δίδει χιόνα ως μαλλίον· διασπείρει την πάχνην ως στάκτην.

17 Lui qui produit la glace comme des morceaux de pain: qui alors peut supporter la rigueur de la froidure?

Ρίπτει τον κρύσταλλον αυτού ως κομμάτια· έμπροσθεν του ψύχους αυτού τις δύναται να σταθή;

18 Il enverra sa parole, et la glace fondra; il exhalera son souffle, et les eaux couleront.

Αποστέλλει τον λόγον αυτού και διαλύει αυτά· φυσά τον άνεμον αυτού, και τα ύδατα ρέουσιν.

19 C'est lui qui annonce sa parole à Jacob, ses ordonnances et ses jugements à Israël.

Αναγγέλλει τον λόγον αυτού προς τον Ιακώβ, τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού προς τον Ισραήλ.

20 Il n'a point fait de même pour toutes les nations, et il ne leur a pas révélé ses commandements.

Δεν έκαμεν ούτως εις ουδέν έθνος· ουδέ εγνώρισαν τας κρίσεις αυτού. Αλληλούϊα.