Proverbes 19

1 Le pauvre qui marche dans son intégrité, vaut mieux que celui qui pervertit ses lèvres, et qui est fou.

Lebih baik seorang miskin yang bersih kelakuannya dari pada seorang yang serong bibirnya lagi bebal.

2 La vie même sans science n'est pas une chose bonne; et celui qui se hâte des pieds, s'égare.

Tanpa pengetahuan kerajinanpun tidak baik; orang yang tergesa-gesa akan salah langkah.

3 La folie de l'homme renversera son intention, et son cœur se dépitera contre l'Eternel.

Kebodohan menyesatkan jalan orang, lalu gusarlah hatinya terhadap TUHAN.

4 Les richesses assemblent beaucoup d'amis; mais celui qui est pauvre, est abandonné de son ami.

Kekayaan menambah banyak sahabat, tetapi orang miskin ditinggalkan sahabatnya.

5 Le faux témoin ne demeurera point impuni; et celui qui profère des mensonges, n'échappera point.

Saksi dusta tidak akan luput dari hukuman, orang yang menyembur-nyemburkan kebohongan tidak akan terhindar.

6 Plusieurs supplient celui qui est en état [de faire du bien], et chacun est ami d'un homme qui donne.

Banyak orang yang mengambil hati orang dermawan, setiap orang bersahabat dengan si pemberi.

7 Tous les frères du pauvre le haïssent; combien plus ses amis se retireront-ils de lui? Poursuit-il? il n'y a que des paroles pour lui.

Orang miskin dibenci oleh semua saudaranya, apalagi sahabat-sahabatnya, mereka menjauhi dia. Ia mengejar mereka, memanggil mereka tetapi mereka tidak ada lagi.

8 Celui qui acquiert du sens, aime son âme; et celui qui prend garde à l'intelligence, c'est pour trouver le bien.

Siapa memperoleh akal budi, mengasihi dirinya; siapa berpegang pada pengertian, mendapat kebahagiaan.

9 Le faux témoin ne demeurera point impuni; et celui qui profère des mensonges, périra.

Saksi dusta tidak akan luput dari hukuman, orang yang menyembur-nyemburkan kebohongan akan binasa.

10 L'aise ne sied pas bien à un fou; combien moins sied-il à un esclave, de dominer sur les personnes de distinction?

Kemewahan tidak layak bagi orang bebal, apalagi bagi seorang budak memerintah pembesar.

11 La prudence de l'homme retient sa colère; c'est un honneur pour lui de passer par-dessus le tort qu'on lui fait.

Akal budi membuat seseorang panjang sabar dan orang itu dipuji karena memaafkan pelanggaran.

12 L'indignation du Roi est comme le rugissement d'un jeune lion; mais sa faveur est comme la rosée sur l'herbe.

Kemarahan raja adalah seperti raung singa muda, tetapi kebaikannya seperti embun yang turun ke atas rumput.

13 L'enfant insensé est un grand malheur à son père, et les querelles de la femme sont une gouttière continuelle.

Anak bebal adalah bencana bagi ayahnya, dan pertengkaran seorang isteri adalah seperti tiris yang tidak henti-hentinya menitik.

14 La maison et les richesses sont l'héritage des pères; mais la femme prudente est de par l'Eternel.

Rumah dan harta adalah warisan nenek moyang, tetapi isteri yang berakal budi adalah karunia TUHAN.

15 La paresse fait venir le sommeil, et l'âme négligente aura faim.

Kemalasan mendatangkan tidur nyenyak, dan orang yang lamban akan menderita lapar.

16 Celui qui garde le commandement, garde son âme; [mais] celui qui méprise ses voies, mourra.

Siapa berpegang pada perintah, memelihara nyawanya, tetapi siapa menghina firman, akan mati.

17 Celui qui a pitié du pauvre, prête à l'Eternel, et il lui rendra son bienfait.

Siapa menaruh belas kasihan kepada orang yang lemah, memiutangi TUHAN, yang akan membalas perbuatannya itu.

18 Châtie ton enfant tandis qu'il y a de l'espérance, et ne va point jusqu'à le faire mourir.

Hajarlah anakmu selama ada harapan, tetapi jangan engkau menginginkan kematiannya.

19 Celui qui est de grande furie en porte la peine; et si tu l'en retires, tu y en ajouteras davantage.

Orang yang sangat cepat marah akan kena denda, karena jika engkau hendak menolongnya, engkau hanya menambah marahnya.

20 Ecoute le conseil, et reçois l'instruction, afin que tu deviennes sage en ton dernier temps.

Dengarkanlah nasihat dan terimalah didikan, supaya engkau menjadi bijak di masa depan.

21 Il y a plusieurs pensées au cœur de l'homme, mais le conseil de l'Eternel est permanent.

Banyaklah rancangan di hati manusia, tetapi keputusan Tuhanlah yang terlaksana.

22 Ce que l'homme doit désirer, c'est d'user de miséricorde; et le pauvre vaut mieux que l'homme menteur.

Sifat yang diinginkan pada seseorang ialah kesetiaannya; lebih baik orang miskin dari pada seorang pembohong.

23 La crainte de l'Eternel conduit à la vie, et celui qui l'a, passera la nuit étant rassasié, sans qu'il soit visité d'aucun mal.

Takut akan Allah mendatangkan hidup, maka orang bermalam dengan puas, tanpa ditimpa malapetaka.

24 Le paresseux cache sa main dans le sein, et il ne daigne même pas la ramener à sa bouche.

Si pemalas mencelup tangannya ke dalam pinggan, tetapi tidak juga mengembalikannya ke mulut.

25 Si tu bats le moqueur, le niais en deviendra avisé; et si tu reprends l'homme intelligent, il entendra ce qu'il faut savoir.

Jikalau si pencemooh kaupukul, barulah orang yang tak berpengalaman menjadi bijak, jikalau orang yang berpengertian ditegur, ia menjadi insaf.

26 L'enfant qui fait honte et confusion, détruit le père, et chasse la mère.

Anak yang menganiaya ayahnya atau mengusir ibunya, memburukkan dan memalukan diri.

27 Mon fils, cesse d'ouïr ce qui te pourrait apprendre à te fourvoyer des paroles de la science.

Hai anakku, jangan lagi mendengarkan didikan, kalau engkau menyimpang juga dari perkataan-perkataan yang memberi pengetahuan.

28 Le témoin qui a un mauvais cœur se moque de la justice; et la bouche des méchants engloutit l'iniquité.

Saksi yang tidak berguna mencemoohkan hukum dan mulut orang fasik menelan dusta.

29 Les jugements sont préparés pour les moqueurs, et les grands coups pour le dos des fous.

Hukuman bagi si pencemooh tersedia dan pukulan bagi punggung orang bebal.