< Matthieu 17 >

1 Et, six jours après, Jésus prend avec lui Pierre, et Jacques, et Jean son frère, et il les conduit à l'écart sur une haute montagne.
και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν
2 Et il fut transfiguré en leur présence, et son visage brilla comme le soleil, tandis que ses vêtements devinrent blancs comme la lumière.
και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων και ελαμψεν το προσωπον αυτου ως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως το φως
3 Et voici, Moïse et Élie leur apparurent, qui conversaient avec lui.
και ιδου ωφθησαν αυτοις μωσης και ηλιας μετ αυτου συλλαλουντες
4 Mais Pierre prenant la parole dit à Jésus: « Seigneur, c'est une bonne chose pour nous que d'être ici; si tu le veux, je ferai ici trois tentes, une pour toi, et une pour Moïse, et une pour Élie. »
αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τω ιησου κυριε καλον εστιν ημας ωδε ειναι ει θελεις ποιησωμεν ωδε τρεις σκηνας σοι μιαν και μωση μιαν και μιαν ηλια
5 Comme il parlait encore, voici, une nuée lumineuse les couvrit, et voici, une voix sortant de la nuée dit: « Celui-ci est Mon fils bien-aimé en qui J'ai pris plaisir. Écoutez-le. »
ετι αυτου λαλουντος ιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτους και ιδου φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα αυτου ακουετε
6 Ce que les disciples ayant ouï, ils tombèrent sur leur visage et furent saisis d'une grande peur.
και ακουσαντες οι μαθηται επεσον επι προσωπον αυτων και εφοβηθησαν σφοδρα
7 Et Jésus s'approcha d'eux, et après les avoir touchés, il dit: « Levez-vous, et n'ayez point peur. »
και προσελθων ο ιησους ηψατο αυτων και ειπεν εγερθητε και μη φοβεισθε
8 Or, ayant levé les yeux, ils ne virent personne que Jésus lui-même seul.
επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουδενα ειδον ει μη τον ιησουν μονον
9 Et pendant qu'ils descendaient de la montagne, Jésus leur donna ses ordres en disant: « Ne parlez à personne de cette vision, jusques à ce que le fils de l'homme soit ressuscité des morts. »
και καταβαινοντων αυτων απο του ορους ενετειλατο αυτοις ο ιησους λεγων μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη
10 Et ses disciples lui demandèrent: « Pourquoi donc les scribes disent-ils qu'il faut qu'Élie vienne premièrement? »
και επηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες τι ουν οι γραμματεις λεγουσιν οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον
11 Mais il répliqua: « Il est vrai qu'Élie doit venir, et il rétablira toutes choses;
ο δε ιησους αποκριθεις ειπεν αυτοις ηλιας μεν ερχεται πρωτον και αποκαταστησει παντα
12 mais je vous déclare qu'Élie est déjà venu, et qu'ils ne l'ont pas reconnu, mais qu'ils ont fait de lui tout ce qu'ils ont voulu; c'est de la même manière que le fils de l'homme aussi doit souffrir par eux. »
λεγω δε υμιν οτι ηλιας ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλ εποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτως και ο υιος του ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτων
13 Alors les disciples comprirent que c'était de Jean le baptiste, qu'il leur avait parlé.
τοτε συνηκαν οι μαθηται οτι περι ιωαννου του βαπτιστου ειπεν αυτοις
14 Et, quand ils furent arrivés près de la foule, un homme s'approcha de lui, en tombant à ses genoux,
και ελθοντων αυτων προς τον οχλον προσηλθεν αυτω ανθρωπος γονυπετων αυτω και λεγων
15 et en disant: « Seigneur, aie pitié de mon fils, car il est lunatique et très malade; en effet, il tombe souvent dans le feu et souvent dans l'eau;
κυριε ελεησον μου τον υιον οτι σεληνιαζεται και κακως πασχει πολλακις γαρ πιπτει εις το πυρ και πολλακις εις το υδωρ
16 je l'ai amené à tes disciples, et ils n'ont pu le guérir. »
και προσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου και ουκ ηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαι
17 Et Jésus prenant la parole dit: « O génération incrédule et pervertie! Jusques à quand serai-je avec vous? Jusques à quand vous supporterai-je? Amenez-le-moi ici. »
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε εσομαι μεθ υμων εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε μοι αυτον ωδε
18 Et Jésus lui fit des remontrances, et le démon sortit de lui, et dès ce moment l'enfant fut guéri.
και επετιμησεν αυτω ο ιησους και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιον και εθεραπευθη ο παις απο της ωρας εκεινης
19 Alors les disciples s'étant approchés de Jésus à l'écart lui dirent: « Pourquoi n'avons-nous pas pu le chasser nous-mêmes? »
τοτε προσελθοντες οι μαθηται τω ιησου κατ ιδιαν ειπον δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
20 Et il leur dit: « A cause de votre peu de foi; car en vérité je vous le déclare, si vous aviez de la foi comme un grain de moutarde, vous diriez à cette montagne: transporte-toi d'ici là, et elle se transporterait, et rien ne vous serait impossible. [
ο δε ιησους ειπεν αυτοις δια την απιστιαν υμων αμην γαρ λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ερειτε τω ορει τουτω μεταβηθι εντευθεν εκει και μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμιν
21 Mais cette espèce-là ne sort que par la prière et le jeûne »]
τουτο δε το γενος ουκ εκπορευεται ει μη εν προσευχη και νηστεια
22 Or, pendant qu'ils se trouvaient réunis en Galilée, Jésus leur dit: « Le fils de l'homme va être livré aux mains des hommes,
αναστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαια ειπεν αυτοις ο ιησους μελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων
23 et ils le feront mourir, et le troisième jour il ressuscitera. » Et ils furent dans une grande tristesse.
και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα εγερθησεται και ελυπηθησαν σφοδρα
24 Or, lorsqu'ils furent arrivés à Capharnaoum, les percepteurs des deux drachmes s'approchèrent de Pierre et lui dirent: « Votre maître ne paie-t-il pas les deux drachmes? »
ελθοντων δε αυτων εις καπερναουμ προσηλθον οι τα διδραχμα λαμβανοντες τω πετρω και ειπον ο διδασκαλος υμων ου τελει τα διδραχμα
25 Il dit: « Oui, » et dès qu'il fut entré dans la maison Jésus le prévint en disant: « Que t'en semble, Simon? Sur qui les rois de la terre lèvent-ils des impôts ou une capitation? Sur leurs fils, ou sur les étrangers?
λεγει ναι και οτε εισηλθεν εις την οικιαν προεφθασεν αυτον ο ιησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεις της γης απο τινων λαμβανουσιν τελη η κηνσον απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριων
26 Et lorsqu'il eut dit: « Sur les étrangers, » Jésus lui dit: « Ainsi donc les fils en sont exempts;
λεγει αυτω ο πετρος απο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησους αραγε ελευθεροι εισιν οι υιοι
27 mais afin de ne pas les scandaliser, va-t-en à la mer, jette un hameçon et prends le premier poisson venu, et, après lui avoir ouvert la bouche, tu trouveras un statère. Prends-le, et donne-le-leur pour moi et pour toi. »
ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτους πορευθεις εις την θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυν αρον και ανοιξας το στομα αυτου ευρησεις στατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου

< Matthieu 17 >