Psaumes 38

1 Cantique de David. Pour souvenir. Éternel, en ton courroux ne me châtie pas! et en ta colère ne me punis pas!

Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

2 Car tes flèches sont tombées sur moi, et sur moi tu as fait main basse.

Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

3 Ta fureur n'a rien épargné en mon corps, et mon péché a enlevé toute santé à mes os.

Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

4 Car mes misères s'élèvent plus haut que ma tête, comme un lourd fardeau, par leur poids elles m'accablent.

Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

5 Mes plaies sont fétides et purulentes, par l'effet de ma folie.

Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

6 Je suis courbé, affaissé au dernier degré; incessamment je vais menant deuil;

Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

7 car un feu remplit mes entrailles, et il n'y a plus de santé dans mon corps.

Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

8 Je suis tout défaillant, tout brisé, un rugissement sort de mon cœur en tourmente…

Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

9 Seigneur, tu connais tous mes désirs, et mes soupirs ne te sont point cachés;

Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

10 mon cœur palpite, ma force m'abandonne, et mes yeux mêmes me refusent la vue du jour.

Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

11 Mes amis et mes frères s'arrêtent à l'aspect de ma plaie, et mes proches se tiennent à distance.

Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

12 Ceux qui en veulent à ma vie, tendent leurs pièges, et ceux qui cherchent ma perte, parlent de ruine, et tout le jour ils songent à des ruses.

Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

13 Mais moi, tel qu'un sourd, je n'entends pas, et, tel qu'un muet, je n'ouvre pas la bouche;

Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

14 je suis comme un homme privé de l'ouïe, et dans la bouche duquel il n'y a point de réplique.

I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

15 Car c'est en toi, Éternel, que j'espère; tu m'exauceras, Seigneur, mon Dieu!

Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

16 Car je dis: Ne permets pas que j'excite leur joie! Dès que mon pied bronche, je vois leur triomphe.

Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

17 Car je suis toujours près de faillir, et mes regrets douloureux sont toujours là, devant moi;

Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

18 car je confesse mes manquements, et mon péché me rend inquiet.

Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

19 Cependant mes ennemis sont vivants et forts, ils sont en nombre ceux qui me haïssent sans cause.

Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

20 Me rendant le mal pour le bien, ils me sont hostiles, parce que je cherche le bien.

Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

21 Ne m'abandonne pas, Éternel! Mon Dieu, ne t'éloigne pas de moi!

Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

22 Accours à mon aide, ô Dieu, mon Sauveur!

Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.