Job 33

1 "Nun aber höre, Job, auf meine Rede! All meinen Worten leih' dein Ohr!

En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.

2 Ich öffne nunmehr meinen Mund; nach Kräften redet meine Zunge.

Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.

3 Geradem Sinn entstammen meine Worte; was meine Lippen wissen, sprechen sie auch lauter aus.

Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.

4 Erschaffen hat mich Gottes Geist, und mich belebt der Odem des Allmächtigen.

De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.

5 Kannst du's, so widerlege mich! Ja, rüste dich zum Kampfe gegen mich!

Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.

6 Fürwahr, ich bin nach deiner Art, mit Gott verglichen; aus gleichem Ton wie du bin ich geschnitten.

Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.

7 Nein, Furcht vor mir, die braucht dich nicht zu schrecken, und meine Wucht soll dich nicht niederdrücken.

Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.

8 Allein vor meinen Ohren sagtest du; den Wortlaut hörte ich genau:

Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;

9 'Rein bin ich, ohne Missetat, und lauter bin ich, ohne Fehl.

Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.

10 Wahrhaftig, er erfindet gegen mich nur Vorwände, erachtet mich für seinen Feind,

Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.

11 und meine Füße legt er in den Block und gibt auf alle meine Wege acht.'

Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.

12 Sieh, darin hast du unrecht und darin widerspreche ich dir auch; denn Gott ist größer als der Mensch.

Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.

13 Warum hast du mit ihm gehadert, weil er auf alle deine Worte keine Antwort gibt?

Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.

14 Denn Gott spricht auf die eine und die andere Weise; man faßt es nur nicht auf.

Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.

15 Im Traume und im Nachtgesichte, wenn Tiefschlaf auf die Menschen fällt im Schlummer auf der Lagerstätte,

In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;

16 dann öffnet er der Menschen Ohr und gibt so ihnen Zeichen,

Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;

17 um von der Tat den Menschen abzubringen und vor dem Übermut den Mann zu schützen,

Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;

18 auf daß er seine Seele vor der Finsternis bewahre, sein Leben vor dem Gang zur Unterwelt.

Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.

19 Hernach wird er gezüchtiget durch Schmerz auf seinem Lager; in seinen Gliedern wütet immerfort ein Krampf.

Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;

20 Sein Lebenstrieb macht ihm das Brot zum Ekel und seine Seele seine Lieblingsspeise.

Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;

21 Sein Fleisch vergeht; man kann es nimmer sehen. Sein dürr Gebein wird unscheinbar,

Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;

22 so daß dem Grab sich seine Seele nähert, den Würgern schon sein Leben.

En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.

23 Wenn dann ein Fürsprechbote zu ihm tritt, so einer aus dem Freundeskreise, um einem das, was recht, zu melden,

Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;

24 und, seiner sich erbarmend, spricht: 'Erlöse ihn! Laß ihn doch nicht zur Grube fahren! Ich habe Dank empfangen',

Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.

25 dann strotzt sein Leib von Jugendfrische wieder und wird wie einst in seiner Jugendzeit.

Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.

26 Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade und läßt sein Angesicht ihn unter Jauchzen schauen und gibt zurück dem Armen sein Verdienst.

Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.

27 Er singt den Leuten vor und spricht: 'Ich hatte schwer gesündigt, das Recht verkehrt; doch ward's mir nicht vergolten.

Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;

28 Erlöst hat er jetzt meine Seele, auf daß sie nicht zur Grube fahre. Mein Leben freut sich noch am Tageslicht.'

Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.

29 Sieh, Gott tut dieses alles zwei-, dreimal mit einem Manne,

Zie, dit alles werkt God twee- of driemaal met een man;

30 um seine Seele so der Grube zu entreißen, daß er des Lichtes der Lebendigen sich freue.

Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.

31 Merk auf, Job! Hör mir zu! So schweige! Laß mich reden!

Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.

32 Hast du dann Gründe noch, so widerlege mich! Dann sprich! Ich gebe gern dir recht.

Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.

33 Wo nicht, so hör mir zu und schweige, damit ich dich jetzt Weisheit lehre!"

Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.