< Sprueche 15 >

1 Gelinde Rede stillt den Grimm; verletzend Wort erregt den Zorn.
Одговор благ утишава гнев, а реч прека подиже срдњу.
2 Des Weisen Zunge kleidet guten Sinn in schöne Form; der Mund des Toren spricht die nackte Torheit.
Језик мудрих људи украшава знање, а уста безумних просипају безумље.
3 An jedem Orte sieht des Herren Aug die Bösen und die Guten.
Очи су Господње на сваком месту гледајући зле и добре.
4 Der Zunge Milde ist ein Lebensbaum; doch wenn darauf Verkehrtheit liegt, wirkt sie verstörend auf den Geist.
Здрав је језик дрво животно, а опачина с њега кршење од ветра.
5 Der Tor verschmäht die väterliche Zucht; wer auf die Rüge achtet, handelt klug.
Луд се руга наставом оца свог; а ко прима укор бива паметан.
6 Im Haus des Frommen findet Vorrat sich in Fülle; doch in des Frevlers Ernte liegt Zerrüttung.
У кући праведниковој има много блага; а у дохотку је безбожниковом расап.
7 Der Weisen Lippen zeugen Wissen, doch nicht das Herz der Toren.
Усне мудрих људи сеју знање, а срце безумничко не чини тако.
8 Der Frevler Opfer ist ein Greuel für den Herrn; doch das Gebet der Redlichen gefällt ihm wohl.
Жртва је безбожничка гад Господу, а молитва праведних угодна Му је.
9 Der Weg der Frevler ist ein Greuel für den Herrn; das Streben nach der Tugend hat er gern.
Гад је Господу пут безбожников; а ко иде за правдом, њега љуби.
10 Dem, der vom Pfade weicht, ist Rüge nicht willkommen; wer aber Mahnung haßt, muß sterben.
Карање је зло ономе ко оставља пут; који мрзи на укор, умреће.
11 Ganz offen liegen Unterwelt und Abgrund vor dem Herrn; um wieviel mehr der Menschen Herzen! (Sheol h7585)
Пакао је и погибао пред Господом, а камоли срца синова човечијих. (Sheol h7585)
12 Der Spötter liebt nicht, daß man ihn vermahne; er geht nicht zu den Weisen.
Подсмевач не љуби оног ко га кори, нити иде к мудрима.
13 Ein fröhlich Herz macht auch das Antlitz freundlich; bedrückt ist das Gemüt bei Herzenskummer.
Весело срце весели лице, а жалост у срцу обара дух.
14 Erkenntnis sucht des Klugen Herz; auf Torheit geht der Toren Miene aus.
Срце разумно тражи знање, а уста безумних људи наслађују се безумљем.
15 Wohl sind des Armen Tage alle böse; doch ist er heiteren Gemüts, hat er beständig Festgelage.
Сви су дани невољникови зли; а ко је веселог срца, на гозби је једнако.
16 Viel besser, wenig zu besitzen in der Furcht des Herrn, als reiche Schätze und dabei ein bös Gewissen.
Боље је мало са страхом Господњим него велико благо с немиром.
17 Viel besser ein Gericht Gemüse und dabei auch Liebe, als ein fettes Rind und Haß dabei.
Боље је јело од зеља где је љубав него од вола угојена где је мржња.
18 Ein hitziger Mann erregt den Zank; wer aber sanft ist, stillt den Hader.
Човек гневљив замеће распру; а ко је спор на гнев, утишава свађу.
19 Der Weg des Furchtsamen gleicht einer Dornenhecke; der Pfad des Aufrechten ist wohl gebahnt.
Пут је лењога као ограда од трња, а стаза је праведних насута.
20 Ein weiser Sohn versorgt den Vater reichlich; ein dummer Mensch vernachlässigt die Mutter.
Мудар је син радост оцу, а човек безуман презире матер своју.
21 Die Torheit bringt dem Unverständigen Gefahr; doch ebenen Weg geht der Vernünftige.
Безумље је радост безумнику, а разуман човек ходи право.
22 Die Pläne schlagen fehl, wo die Beratung fehlt; sind aber der Berater viel, so kommen sie zustande.
Намере се расипају кад нема савета, а тврдо стоје где је много саветника.
23 Ein jeder hört sich selber gern. Ein Wort zur rechten Zeit, wie selten!
Радује се човек одговором уста својих, и реч у време како је добра!
24 Hier oben gibt es für den Klugen einen Lebensweg, damit er fern sich hält dem Abgrund drunten. (Sheol h7585)
Пут к животу иде горе разумноме да се сачува од пакла одоздо. (Sheol h7585)
25 Wegreißt der Herr der Stolzen Haus; der Witwe Eigentum läßt er bestehen.
Господ раскопава кућу поноситима, а међу удовици утврђује.
26 Ein Greuel für den Herrn sind boshafte Gedanken; doch rein sind Worte, freundlich ausgesprochen.
Мрске су Господу мисли зле, а беседе чистих миле су.
27 Es läßt der Geizhals die Familien darben; wer auf Vermögen nicht versessen ist, ernährt sie wohl.
Лакомац затире своју кућу, а ко мрзи на поклоне жив ће бити.
28 Die Antwort überlegt des Frommen Herz; des Frevler Mund spricht unumwunden Bosheit.
Срце праведниково премишља шта ће говорити, а уста безбожничка ригају зло.
29 Den Gottlosen ist fern der Herr; doch das Gebet der Frommen achtet er.
Далеко је Господ од безбожних, а молитву праведних чује.
30 Ein freundlich Anblicken erfreut das Herz, und frohe Kunde labt den Leib.
Вид очни весели срце, добар глас гоји кости.
31 Ein Ohr, das auf die Mahnung hört, die Leben spendet, weilt gerne mitten unter Weisen.
Ухо које слуша карање животно наставаће међу мудрима.
32 Wer Zucht verachtet, wirft sein Leben weg; doch wer auf Rüge hört, erkauft sich Leben.
Ко одбацује наставу, не мари за душу своју; а ко слуша карање, бива разуман.
33 Die Furcht des Herrn ist Grundlage der Weisheit, der Ehre geht voran die Demut.
Страх је Господњи настава к мудрости, и пре славе иде смерност.

< Sprueche 15 >