Sprueche 30

1 Die Worte Agurs, Sohnes des Jake, aus Massa: Es spricht ein Mann mit Namen Loitiel: "Ich kann Gott nicht begreifen, und dabei bleibt es.

De woorden van Agur, den zoon van Jake; een last. De man spreekt tot Ithiel, tot Ithiel en Uchal.

2 Zu töricht bin ich, einen Mann recht zu verstehen, und mir fehlt der Verstand, um einen Menschen zu begreifen.

Voorwaar, ik ben onvernuftiger dan iemand; en ik heb geen mensenverstand;

3 Und wäre ich noch weiser, wie könnte einen Heiligen ich gar begreifen?

En ik heb geen wijsheid geleerd, noch de wetenschap der heiligen gekend.

4 Ist jemand bis zum Himmel aufgestiegen oder auch von dort herabgekommen? Hat jemand Wind in seine Fäuste eingesammelt oder Wasser in ein Tuch gebunden? Wer hat der Erde Enden hingestellt? Wie heißt doch er? Wie heißt sein Sohn, wenn du es weißt?"

Wie is ten hemel opgeklommen, en nedergedaald? Wie heeft den wind in Zijn vuisten verzameld? Wie heeft de wateren in een kleed gebonden? Wie heeft al de einden der aarde gesteld? Hoe is Zijn Naam, en hoe is de Naam Zijns Zoons, zo gij het weet?

5 Geläutert ist doch jedes Gotteswort; ein Schild ist er für die, die auf ihn bauen.

Alle rede Gods is doorlouterd; Hij is een Schild dengenen, die op Hem betrouwen.

6 Füg seinen Worten nichts hinzu, auf daß er dich nicht tadeln muß, weil du dich nicht bewährst!

Doe niet tot Zijn woorden, opdat Hij u niet bestraffe, en gij leugenachtig bevonden wordt.

7 Ich bitte zweierlei von dir. Versag mir's nicht, bevor mein Leben ich verwirke!

Twee dingen heb ik van U begeerd, onthoud ze mij niet, eer ik sterve;

8 Falschheit und Lügenwort laß ferne von mir sein; Armut und Reichtum gib mir nicht! - Laß mich mein zugemessen Teil an Speise nehmen! -

Ijdelheid en leugentaal doe verre van mij; armoede of rijkdom geef mij niet; voed mij met het brood mijns bescheiden deels;

9 Ich möchte sonst verleugnen, würde ich zu satt, und sagen: "Wer ist denn der Herr?", und wäre ich ein Bettler, könnt ich stehlen und belasten meines Gottes Namen.

Opdat ik, zat zijnde, U dan niet verloochene, en zegge: Wie is de HEERE? of dat ik, verarmd zijnde, dan niet stele, en den Naam mijns Gods aantaste.

10 Verleumde nicht den Knecht bei seinem Herrn! Sonst flucht er dir, und du bist selber schuld daran.

Achterklap niet van den knecht bij zijn heer, opdat hij u niet vloeke, en gij schuldig wordt.

11 Ja, das Geschlecht, das seinem Vater flucht und nimmer seine Mutter segnet,

Daar is een geslacht, dat zijn vader vervloekt, en zijn moeder niet zegent;

12 ja, das Geschlecht, das rein sich dünkt und doch von seinem Unrat nicht gereinigt ist,

Een geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is;

13 ja, das Geschlecht, das übermütig schaut, und dessen Blicke hochgetragen,

Een geslacht, welks ogen hoog zijn, en welks oogleden verheven zijn;

14 ja, das Geschlecht, des Zähne Schwerter sind und des Gebiß besteht aus Messern, um von der Erde Elende hinwegzufressen und Arme aus der Menschen Mitte,

Een geslacht, welks tanden zwaarden, en welks baktanden messen zijn, om de ellendigen van de aarde en de nooddruftigen van onder de mensen te verteren.

15 das gleicht dem Vampyr, der die Weiber schwer zerfleischt: "Gib her! Gib her!" Drei sind's, die niemals satt werden, und vier, die sprechen nie: "Genug!"

De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, geef! Deze drie dingen worden niet verzadigd; ja, vier zeggen niet: Het is genoeg!

16 Die Unterwelt, verschlossener Mutterschoß, die Erde, die des Wassers niemals satt, das Feuer, das nie spricht: "Genug!" (Sheol h7585)

Het graf, de gesloten baarmoeder, de aarde, die van water niet verzadigd wordt, en het vuur zegt niet: Het is genoeg! (Sheol h7585)

17 Ein Auge, das des Vaters spottet, die greise Mutter selbst verächtlich findet, das müssen Raben aus den Höhlen hacken und junge Adler fressen.

Het oog, dat den vader bespot, of de gehoorzaamheid der moeder veracht, dat zullen de raven der beek uitpikken, en des arends jongen zullen het eten.

18 Drei sind's, die mir zu wunderbar erscheinen, und vier sind's, die ich nicht begreife:

Deze drie dingen zijn voor mij te wonderlijk, ja, vier, die ik niet weet:

19 des Adlers Weg am Himmel, der Schlange Weg auf einem Felsen, des Schiffes Weg inmitten eines Meeres, des Mannes Weg bei einem jungen Weibe.

De weg eens arends in den hemel; de weg ener slang op een rotssteen; de weg van een schip in het hart der zee; en de weg eens mans bij een maagd.

20 So ist der Weg der Ehebrecherin; sie ißt und wischt den Mund sich ab und spricht: "Ich habe doch nichts Unrechtes getan."

Alzo is de weg ener overspelige vrouw; zij eet en wist haar mond, en zegt: Ik heb geen ongerechtigheid gewrocht!

21 Ein Land kann unter drei erbeben und unter vieren es nicht aushalten:

Om drie dingen ontroert zich de aarde, ja, om vier, die zij niet dragen kan:

22 bei einem Sklaven, wenn er König wird, bei einem Narren, wenn er Brot in Fülle hat,

Om een knecht, als hij regeert; en een dwaas, als hij van brood verzadigd is;

23 bei einer Ungeliebten, wenn in Gunst sie kommt, bei einer Magd, wenn sie an ihrer Herrin Stelle tritt.

Om een hatelijke vrouw, als zij getrouwd wordt; en een dienstmaagd, als zij erfgenaam is van haar vrouw.

24 Vier sind die Kleinsten auf der Erde, und doch sind sie so weise:

Deze vier zijn van de kleinste der aarde; doch dezelve zijn wijs, met wijsheid wel voorzien.

25 die Ameisen, ein Volk, das keine Macht besitzt, und doch bereiten sie im Sommer ihre Nahrung vor.

De mieren zijn een onsterk volk; evenwel bereiden zij in de zomer haar spijs.

26 Die Klippdachse, ein Volk, dem Stärke nicht zu eigen ist, und dennoch legen sie in Felsen ihre Wohnung an.

De konijnen zijn een machteloos volk; nochtans stellen zij hun huis in den rotssteen.

27 Heuschrecken haben keinen König, und dennoch zieht der ganze Schwarm geordnet aus.

De sprinkhanen hebben geen koning; nochtans gaan zij allen uit, zich verdelende in hopen.

28 Die Echse kannst du mit den Händen greifen, und doch weilt sie in königlichen Schlössern.

De spinnekop grijpt met de handen, en is in de paleizen der koningen.

29 Drei sind's, die stattlich schreiten, und vier, die würdevoll einhergehen:

Deze drie maken een goeden tred; ja, vier zijn er, die een goeden gang maken;

30 der Löwe, Held der Tiere, der nie vor jemand umkehrt,

De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren;

31 der schmächtige Star, der Ziegenbock, der König, der sein Kriegervolk befehligt.

Een windhond van goede lenden, of een bok; en een koning, die niet tegen te staan is.

32 Benahmst du dich im Übermute töricht, oder hast du so etwas geplant, die Hand auf deinen Mund!

Zo gij dwaselijk gehandeld hebt, met u te verheffen, en zo gij kwaad bedacht hebt, de hand op den mond!

33 Schlägt man die Milch, so gibt es Butter; drückt man die Nase, gibt es Blut, und drückt man auf die Zornesader, gibt es Streit.

Want de drukking der melk brengt boter voort, en de drukking van den neus brengt bloed voort, en de drukking des toorns brengt twist voort.