< Psalm 147 >

1 Lobpreist den Herrn! Weil er so gut, ist unser Gott des Lobes wert; weil er so liebevoll, des Ruhmes würdig.
Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
2 Der Herr erbaut Jerusalem; er sammelt die Zerstreuten Israels.
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
3 Er heilet die gebrochenen Herzen und lindert ihre Schmerzen
Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
4 Der Sterne Zahl hat er bestimmt und ruft sie all mit Namen auf.
Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
5 Ja, unser Herr ist groß, gewaltig, und seine Weisheit unbeschreiblich.
Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
6 Der Herr hebt die Gebeugten auf; die Frevler aber beugt er in den Staub. -
Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
7 So dankt dem Herrn in Wechselchören! So singet auf der Zither unserm Gott,
Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
8 ihm, der den Himmel deckt mit Wolken und so der Erde Regen schafft, der Gras auf Bergen sprossen läßt,
Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
9 und der dem Wilde Futter gibt, den jungen Raben das, wonach sie rufen!
Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
10 Er hat nicht Lust an Rosses Stärke; nicht achtet er des Mannes Kraft.
Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
11 Dem Herrn gefallen, die vor ihm sich fürchten, und wer auf seine Gnade harrt. -
Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
12 Lobpreis den Herrn, Jerusalem! Lobsinge, Sion, deinem Gott!
Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
13 Er festigt deiner Tore Riegel und segnet darin deine Söhne,
Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
14 und wieder gibt er deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit feinstem Weizen.
Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
15 Zur Erde sendet er sein Wort, und schnell läuft sein Befehl.
Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
16 Wie Wolle gibt er Schnee und streut den Reif wie Asche.
Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
17 Er wirft sein Eis wie Brocken hin; vor seiner Kälte bleibt das Wasser stehen.
Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
18 Dann sendet er sein Wort; er macht sie schmelzen. Er gibt mir leis Befehl, und sie zergehn in Wasser.
Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
19 Er, der sein Wort läßt Jakob hören, Gesetz und Rechte Israel.
Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
20 So hat er keinem Heidenvolk getan, seine Gebote lehrte er sie nicht. Alleluja!
Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.

< Psalm 147 >