Job 13

1 Sieh', alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich's gemerkt!

Ιδού, ταύτα πάντα είδεν ο οφθαλμός μου· το ωτίον μου ήκουσε και ενόησε ταύτα.

2 Was ihr wißt, weiß ich auch; ich stehe hinter euch nicht zurück.

Καθώς γνωρίζετε σεις, γνωρίζω και εγώ· δεν είμαι κατώτερος υμών.

3 Aber ich will zum Allmächtigen reden und mit Gott zu rechten habe ich Lust.

Αλλ' όμως θέλω λαλήσει προς τον Παντοδύναμον, και επιθυμώ να διαλεχθώ μετά του Θεού.

4 Denn wahrlich, ihr seid Lügenschmiede und Flicker von Nichtigem insgesamt.

Σεις δε είσθε εφευρεταί ψεύδους· είσθε πάντες ιατροί ανωφελείς.

5 O daß ihr doch ganz stille schwiegt, so könnte das als eure Weisheit gelten!

Είθε να εσιωπάτε παντάπασι και τούτο ήθελεν είσθαι εις εσάς σοφία.

6 So hört denn die Rüge meines Mundes und merkt auf die Vorwürfe meiner Lippen.

Ακούσατε τώρα τους λόγους μου, και προσέξατε εις τας δικαιολογίας των χειλέων μου.

7 Wollt ihr Gott zu Liebe Unrecht reden und ihm zu Liebe Trug reden?

Θέλετε λαλεί άδικα υπέρ του Θεού; και θέλετε προφέρει δόλια υπέρ αυτού;

8 Wollt ihr für ihn Partei ergreifen oder für Gott streiten?

Θέλετε κάμει προσωποληψίαν υπέρ αυτού; θέλετε δικολογήσει υπέρ του Θεού;

9 Wird es gut ablaufen, wenn er euch erforscht, oder wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?

Είναι καλόν να σας εξιχνιάση; ή καθώς άνθρωπος περιγελά άνθρωπον, θέλετε περιγελά αυτόν;

10 Nein, strafen, strafen wird er euch, wenn ihr insgeheim Partei ergreift.

Εξάπαντος θέλει σας εξελέγξει, εάν κρυφίως προσωποληπτήτε.

11 Seine Hoheit wird euch betäuben, und sein Schrecken auf euch fallen.

Το μεγαλείον αυτού δεν θέλει σας τρομάξει, και ο φόβος αυτού πέσει εφ' υμάς;

12 Eure Merksprüche sind Aschensprüche, Lehmschanzen sind eure Schanzen.

τα απομνημονεύματά σας ισοδυναμούσι με κονιορτόν, τα προπύργιά σας με προπύργια χώματος.

13 Laßt mich in Ruhe, so will ich reden, mag über mich ergehen, was da will.

Σιωπήσατε, αφήσατέ με, διά να λαλήσω εγώ, και ας έλθη επ' εμέ ό, τι δήποτε.

14 Ich will mein Fleisch in meine Zähne nehmen und mein Leben aufs Spiel setzen.

διά τι πιάνω τας σάρκας μου με τους οδόντας μου και βάλλω την ζωήν μου εις την χείρα μου;

15 Er wird mich töten - ich harre seiner; nur will ich meinen Wandel ihm ins Angesicht darlegen.

Και αν με θανατόνη, εγώ θέλω ελπίζει εις αυτόν· πλην θέλω υπερασπισθή τας οδούς μου ενώπιον αυτού.

16 Schon das gereicht mir zum Sieg, daß vor sein Angesicht kein Heuchler tritt.

Αυτός μάλιστα θέλει είσθαι η σωτηρία μου· διότι δεν θέλει ελθεί ενώπιον αυτού υποκριτής.

17 So hört denn aufmerksam meine Rede, und meine Darlegung dringe zu euren Ohren.

Ακροάσθητε προσεκτικώς τον λόγον μου, και την παράστασίν μου με τα ώτα σας.

18 Wohlan, ich habe den Handel eingeleitet; ich weiß, daß ich Recht behalten werde.

Ιδού τώρα, διέταξα την κρίσιν μου· εξεύρω ότι εγώ θέλω δικαιωθή.

19 Wer ist's, der mit mir streiten dürfte? - denn dann wollt' ich schweigen und verscheiden!

Τις είναι εκείνος όστις θέλει αντιδιαλεχθή μετ' εμού, διά να σιωπήσω τώρα και να εκπνεύσω;

20 Nur zweierlei thue mir nicht an, dann will ich mich vor deinem Antlitz nicht verbergen:

Μόνον δύο μη κάμης εις εμέ· τότε δεν θέλω κρυφθή από του προσώπου σου·

21 Zieh deine Hand von mir zurück und laß deinen Schrecken mich nicht ängstigen;

την χείρα σου απομάκρυνον απ' εμού· και ο φόβος σου ας μη με τρομάξη.

22 dann rufe, so will ich Rede stehn, oder ich will reden, und du entgegne mir!

Έπειτα κάλεσον, και εγώ θέλω αποκριθή· ή ας λαλήσω, και αποκρίθητί μοι.

23 Wieviel Vergehungen und Sünden habe ich denn? Meinen Frevel und meine Sünde laß mich wissen!

Πόσαι είναι αι ανομίαι μου και αι αμαρτίαι μου; φανέρωσόν μοι το έγκλημά μου και την αμαρτίαν μου.

24 Warum verhüllst du dein Antlitz und erachtest mich für deinen Feind?

Διά τι κρύπτεις το πρόσωπόν σου και με θεωρείς ως εχθρόν σου;

25 Willst du ein verwehtes Blatt aufschrecken und den dürren Halm verfolgen,

Θέλεις κατατρίψει φύλλον φερόμενον υπό του ανέμου; και θέλεις κατατρέξει άχυρον ξηρόν;

26 daß du mir Bitteres als Urteil schreibst und mich die Sünden meiner Jugend erben lässest?

Διότι γράφεις πικρίας εναντίον μου, και αποδίδεις εις εμέ τας ανομίας της νεότητός μου·

27 daß du meine Füße in den Block legst und alle meine Wege bewachst und dir einen Kreis um meine Sohlen ziehst?

και βάλλεις τους πόδας μου εις δεσμά, και παραφυλάττεις πάσας τας οδούς μου· σημειόνεις τα ίχνη των ποδών εμού·

28 Und eben dieser Mann zerfällt wie von Wurmfraß, wie ein Kleid, das die Motte zerfressen hat!

όστις φθείρεται ως πράγμα σεσηπός, ως ένδυμα σκωληκόβρωτον.