Sprueche 12

1 Wer Zucht will, will Erkenntnis, wer aber die Rüge haßt, ist dumm.

۱ هر‌که تادیب را دوست می‌دارد معرفت را دوست می‌دارد، اما هر‌که از تنبیه نفرت کند وحشی است.

2 Ein Guter erlangt von Jahwe Wohlgefallen, aber den tückischen Mann verdammt er.

۲ مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل می‌نماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.

3 Niemand gelangt durch gottloses Wesen zu festem Bestand, aber die Wurzel der Frommen wird nicht wanken.

۳ انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

4 Ein wackeres Weib ist die Krone ihres Gemahls, aber wie Wurmfraß in seinen Gebeinen ist eine schandbare.

۴ زن صالحه تاج شوهر خود می‌باشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش می‌باشد.

5 Die Gedanken der Frommen sind auf Recht aus, die Anschläge der Gottlosen auf Betrug.

۵ فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است.

6 Der Gottlosen Reden bedrohen mit Lebensgefahr, aber der Mund der Rechtschaffenen errettet sie.

۶ سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی می‌دهد.

7 Die Gottlosen werden umgestürzt und sind nicht mehr, aber das Haus der Frommen bleibt stehen.

۷ شریران واژگون شده، نیست می‌شوند، اماخانه عادلان برقرار می‌ماند.

8 Nach dem Maße siener Klugheit wird ein Mann gelobt, wer aber verschrobenes Sinnes ist, fällt der Verachtung anheim.

۸ انسان برحسب عقلش ممدوح می‌شود، اماکج دلان خجل خواهند گشت.

9 Besser fährt, wer gering ist und dabei doch einen Diener hat, als wer vornehm tut und des Brots ermangelt.

۹ کسی‌که حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسی‌که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.

10 Der Fromme weiß, wie seinem Vieh zu Mute ist, aber der Gottlosen Herz ist grausam.

۱۰ مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.

11 Wer seinen Acker baut, wird Brots die Fülle haben, wer aber nichtigen Dingen nachjagt, ist unverständig.

۱۱ کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.

12 Den Gottlosen gelüstet nach dem Fange der Bösen, aber die Wurzel des Frommen ist von Dauer.

۱۲ مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.

13 Durch der Lippen Vergehung verstrickt sich der Böse, und so entgeht der Fromme der Not.

۱۳ در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.

14 Von der Frucht seines Mundes hat einer Gutes in Fülle, und was die Hände des Menschen anderen anthun, das fällt auf ihn zurück.

۱۴ انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.

15 Dem Narren erscheint sein Weg als der rechte, aber der Weise hört auf Rat.

۱۵ راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.

16 Des Narren Ärger giebt sich auf der Stelle kund, der Kluge aber verbirgt den Schimpf.

۱۶ غضب احمق فور آشکار می‌شود، اماخردمند خجالت را می‌پوشاند.

17 Wer ohne Scheu die Wahrheit spricht, sagt aus, was recht ist, ein falscher Zeuge aber Trügerei.

۱۷ هر‌که به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.

18 Es giebt welche, die schwatzen, als wären's Schwertstiche, aber die Zunge der Weisen bringt Heilung.

۱۸ هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل می‌زنند، اما زبان حکیمان شفا می‌بخشد.

19 Wahrhaftige Lippe besteht für immer, aber eine falsche Zunge nur für den Augenblick.

۱۹ لب راستگو تا به ابد استوار می‌ماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.

20 Trug ist im Herzen derer, die böses ersinnen; aber die zum Frieden raten, stiften Freude.

۲۰ در دل هر‌که تدبیر فاسد کند فریب است، اما مشورت دهندگان صلح را شادمانی است.

21 Dem Frommen stößt keinerlei Unheil zu, aber die Gottlosen sind voll Unglücks.

۲۱ هیچ بدی به مرد صالح واقع نمی شود، اماشریران از بلا پر خواهند شد.

22 Falsche Lippen sind Jahwe ein Greuel; die aber Treue erzeigen, gefallen ihm wohl.

۲۲ لبهای دروغگو نزد خداوند مکروه است، اما عاملان راستی پسندیده او هستند.

23 Ein kluger Mann hält zurück mit seiner Erkenntnis; aber der Thoren Herz schreit die eigne Narrheit aus.

۲۳ مرد زیرک علم را مخفی می‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شایع می‌سازد.

24 Die Hand der Fleißigen wird herrschen, die lässige aber wird fronpflichtig werden.

۲۴ دست شخص زرنگ سلطنت خواهدنمود، اما مرد کاهل بندگی خواهد کرد.

25 Kummer in eines Mannes Herzen drückt es nieder, aber ein freundliches Wort erheitert es.

۲۵ کدورت دل انسان، او را منحنی می‌سازد، اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.

26 Der Fromme erspäht sich seine Weide, aber die Gottlosen führt ihr Weg in die Irre.

۲۶ مرد عادل برای همسایه خود هادی می‌شود، اما راه شریران ایشان را گمراه می‌کند.

27 Der Lässige erjagt sein Wild nicht, aber ein köstliches Gut für den Menschen ist Fleißigsein.

۲۷ مرد کاهل شکار خود را بریان نمی کند، امازرنگی، توانگری گرانبهای انسان است.

28 Auf dem Pfade der Gerechtigkeit ist Leben, aber der Weg des Frevels führt zum Tode.

۲۸ در طریق عدالت حیات‌است، و درگذرگاههایش موت نیست.