< Sprueche 16 >

1 Dem Menschen gehören des Herzens Entwürfe, aber von Jahwe kommt die Antwort der Zunge.
Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.
2 Alle seine Wege hält ein Mann für rein, aber Jahwe ist's, der die Geister wägt.
Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.
3 Befiehl Jahwe deine Werke, so werden deine Anschläge gelingen.
Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.
4 Alles hat Jahwe zu seinem Zwecke geschaffen, so auch den Gottlosen für den Tag des Unglücks.
Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.
5 Ein Greuel ist für Jahwe jeder Hochmütige; die Hand darauf: er wird nicht straflos bleiben!
Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.
6 Durch Liebe und Treue wird Verschuldung gesühnt, und durch die Furcht Jahwes meidet man das Böse.
Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.
7 Wenn eines Mannes Wege Jahwe wohlgefallen, so söhnt er auch seine Feinde mit ihm aus.
Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.
8 Besser wenig mit Gerechtigkeit, als ein großes Einkommen mit Unrecht.
Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.
9 Des Menschen Herz erdenkt seinen Weg, aber Jahwe lenkt seinen Schritt.
Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.
10 Orakelspruch ruht auf des Königs Lippen; beim Urteilsprechen wird sein Mund sich nicht vergreifen.
Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.
11 Rechtes Wiegen und Wägen kommt von Jahwe; sein Werk sind alle Gewichtsteine im Beutel.
Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.
12 Ein Greuel ist den Königen gottloses Thun; denn durch Gerechtigkeit wird der Thron befestigt.
Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.
13 Der Könige Wohlgefallen sind gerechte Lippen, und wer aufrichtig redet, den lieben sie.
Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.
14 Des Königs Grimm ist gleich Todesboten, aber ein weiser Mann besänftigt ihn.
Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.
15 Im freundlichen Blicke des Königs liegt Leben, und sein Wohlwollen gleicht dem Gewölke des Frühlingsregens.
V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.
16 Wie viel besser ist's, Weisheit zu erwerben, als Gold, und das Erwerben von Einsicht ist dem Silber vorzuziehn!
Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.
17 Der Rechtschaffenen Bahn besteht im Meiden des Bösen; sein Leben bewahren, heißt auf seinen Wandel acht haben.
Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.
18 Dem Sturze geht Stolz voran, und hoffärtiger Sinn dem Fall.
Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.
19 Besser demütig sein mit Demütigen, als Beute teilen mit Stolzen.
Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.
20 Wer auf das Wort achtet, findet Glück, und wer Jahwe vertraut, - wohl ihm!
Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.
21 Wer weises Herzens ist, wird ein Verständiger genannt, und die Süßigkeit der Lippen mehrt die Belehrung.
Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.
22 Ein Born des Lebens ist die Klugheit für den, der sie besitzt, aber der Narren Züchtigung ist die Narrheit.
Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.
23 Des Weisen Herz macht seinen Mund klug, und mehrt auf seinen Lippen die Belehrung.
Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.
24 Honigseim sind huldvolle Reden, Süßes für die Seele und Heilung dem Gebein.
Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.
25 Mancher Weg dünkt einen gerade, aber das Ende davon sind Todeswege.
Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.
26 Der Hunger des Arbeiters arbeitet für ihn, denn sein eigener Mund treibt ihn an.
Èlověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.
27 Ein nichtsnutziger Mann macht Gruben zum Unglück, und auf seinen Lippen ist gleichsam versengendes Feuer.
Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.
28 Ein ränkesüchtiger Mann richtet Zänkerei an, und ein Ohrenbläser bringt vertraute Freunde auseinander.
Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.
29 Ein gewaltthätiger Mann verlockt seinen Nächsten und führt ihn auf keinen guten Weg.
Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.
30 Wer seine Augen schließt, will Ränke ersinnen; wer seine Lippen zusammenkneift, hat das Böse schon fertig.
Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.
31 Eine herrliche Krone ist graues Haar; auf dem Wege der Frömmigkeit wird sie erlangt.
Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.
32 Besser ein Langmütiger, als ein Held, und besser einer, der des eigenen Gemütes Herr ist, als ein Städteeroberer.
Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.
33 In den Schoß wirft man das Los, aber von Jahwe kommt all' sein Entscheid.
Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.

< Sprueche 16 >