Αποκαλυψις Ιωαννου 6
1 και ειδον οτι ηνοιξεν το αρνιον μιαν εκ των επτα σφραγιδων και ηκουσα ενος εκ των τεσσαρων ζωων λεγοντος ως φωνη βροντης ερχου και ιδε
Et je vis lorsque l'agneau ouvrit un des sept sceaux, et j'entendis l'un des quatre animaux qui disait comme une voix de tonnerre: « Viens. »
2 και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον εχων τοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθεν νικων και ινα νικηση
Et je vis, et voici venir un cheval blanc; et celui qui était assis dessus tenait un arc, et on lui donna une couronne, et il sortit en vainqueur, et pour remporter la victoire.
3 και οτε ηνοιξεν την δευτεραν σφραγιδα ηκουσα του δευτερου ζωου λεγοντος ερχου
Et lorsqu'il ouvrit le second sceau, j'entendis le second animal qui disait: « Viens. »
4 και εξηλθεν αλλος ιππος πυρος και τω καθημενω επ αυτον εδοθη αυτω λαβειν την ειρηνην εκ της γης ινα αλληλους σφαξωσιν και εδοθη αυτω μαχαιρα μεγαλη
Et il sortit un autre cheval de feu; et à celui qui était assis dessus il fut donné d'enlever la paix de la terre, et de les faire s'entr'égorger; et on lui donna une grande épée.
5 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τριτην ηκουσα του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και ιδε και ιδου ιππος μελας και ο καθημενος επ αυτον εχων ζυγον εν τη χειρι αυτου
Et lorsqu'il ouvrit le troisième sceau, j'entendis le troisième animal qui disait: Viens. » Et je vis, et voici venir un cheval noir, et celui qui était assis dessus tenait une balance dans sa main;
6 και ηκουσα φωνην εν μεσω των τεσσαρων ζωων λεγουσαν χοινιξ σιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθης δηναριου και το ελαιον και τον οινον μη αδικησης
et j'entendis comme une voix au milieu des quatre animaux, qui disait: « Une mesure de blé pour un denier, et trois mesures d'orge pour un denier, et ne fais de mal ni à l'huile ni au vin. »
7 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τεταρτην ηκουσα του τεταρτου ζωου λεγοντος ερχου και ιδε
Et lorsqu'il ouvrit le quatrième sceau, j'entendis la voix du quatrième animal qui disait: « Viens. »
8 και ιδου ιππος χλωρος και ο καθημενος επανω αυτου ονομα αυτω ο θανατος και ο αδης ηκολουθει αυτω και εδοθη αυτω εξουσια επι το τεταρτον της γης αποκτειναι εν ρομφαια και εν λιμω και εν θανατω και υπο των θηριων της γης (Hadēs g86)
Et je vis, et voici venir un cheval livide; et celui qui était assis dessus s'appelait l'immortel, et le séjour des morts l'accompagnait, et il leur fut donné autorité sur le quart de la terre pourn faire périr par l'épée et par la famine et par la mortalité, même le quart des bêtes de la terre. (Hadēs g86)
9 και οτε ηνοιξεν την πεμπτην σφραγιδα ειδον υποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχας των εσφαγμενων δια τον λογον του θεου και δια την μαρτυριαν του αρνιου ην ειχον
Et lorsqu'il ouvrit le cinquième sceau, je vis sous l'autel les âmes de ceux qui ont été immolés à cause de la parole de Dieu, et du témoignage qu'ils avaient.
10 και εκραξαν φωνη μεγαλη λεγοντες εως ποτε ο δεσποτης ο αγιος και αληθινος ου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημων εκ των κατοικουντων επι της γης
Et ils crièrent d'une voix forte: « Jusques à quand, ô Souverain, Toi qui es saint et véritable, diffères-tu Ton jugement et la vengeance de notre sang sur les habitants de la terre? »
11 και εδοθη αυτοις εκαστω στολη λευκη και ερρεθη αυτοις ινα αναπαυσωνται ετι χρονον εως [ου] πληρωσωσιν και οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων [και] οι μελλοντες αποκτενεσθαι ως και αυτοι
Et il leur fut donné à chacun une robe blanche, et il leur fut dit de demeurer en repos encore pour un peu de temps, jusques à ce que fussent au complet et leurs compagnons de service et leurs frères, qui vont être mis à mort comme eux-mêmes l'ont été.
12 και ειδον οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην και σεισμος μεγας εγενετο και ο ηλιος μελας εγενετο ως σακκος τριχινος και η σεληνη [ολη] εγενετο ως αιμα
Et je vis lorsqu'il ouvrit le sixième sceau, et voici, il se fit un grand tremblement de terre, et le soleil devint noir comme un sac de crin, et la lune entière devint comme du sang,
13 και οι αστερες του ουρανου επεσον εις την γην ως συκη βαλουσα τους ολυνθους αυτης υπο ανεμου μεγαλου σειομενη
et les étoiles de Dieu tombèrent sur la terre, comme un figuier laisse tomber ses figues tardives, quand il est secoué par un grand vent;
14 και ο ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιον ελισσομενον και παν ορος και νησος εκ των τοπων αυτων εκινηθησαν
le ciel se replia comme un livre qu'on enroule, et toutes les montagnes et toutes les îles furent déplacées des lieux qu'elles occupaient.
15 και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οι χιλιαρχοι και οι πλουσιοι και οι ισχυροι και πας δουλος και [πας] ελευθερος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεων
Et les rois de la terre, et les grands, les généraux, et les riches, et les puissants, et tout esclave, et tout homme libre se cachèrent dans les cavernes et dans les rochers des montagnes,
16 και λεγουσιν τοις ορεσιν και ταις πετραις πεσετε εφ ημας και κρυψατε ημας απο προσωπου του καθημενου επι του θρονου και απο της οργης του αρνιου
et ils disent aux montagnes et aux rochers: « Tombez sur nous, et cachez-nous aux regards de Celui qui est assis sur le trône, et à la colère de l'agneau;
17 οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτου και τις δυναται σταθηναι
car il est arrivé le grand jour de sa colère. Et qui est-ce qui peut subsister? »
