Προς Φιλιππησιους 1

1 παυλοσ και τιμοθεοσ δουλοι ιησου χριστου πασιν τοισ αγιοισ εν χριστω ιησου τοισ ουσιν εν φιλιπποισ συν επισκοποισ και διακονοισ

Paul and Timothy, servants of Christ Jesus, to all the saints in Christ Jesus which are at Philippi, with the bishops and deacons:

2 χαρισ υμιν και ειρηνη απο θεου πατροσ ημων και κυριου ιησου χριστου

Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.

3 ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων

I thank my God upon all my remembrance of you,

4 παντοτε εν παση δεησει μου υπερ παντων υμων μετα χαρασ την δεησιν ποιουμενοσ

always in every supplication of mine on behalf of you all making my supplication with joy,

5 επι τη κοινωνια υμων εισ το ευαγγελιον απο πρωτησ ημερασ αχρι του νυν

for your fellowship in furtherance of the gospel from the first day until now;

6 πεποιθωσ αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενοσ εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρι ημερασ χριστου ιησου

being confident of this very thing, that he which began a good work in you will perfect it until the day of Jesus Christ:

7 καθωσ εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχειν με εν τη καρδια υμασ εν τε τοισ δεσμοισ μου και εν τη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιου συγκοινωνουσ μου τησ χαριτοσ παντασ υμασ οντασ

even as it is right for me to be thus minded on behalf of you all, because I have you in my heart, inasmuch as, both in my bonds and in the defence and confirmation of the gospel, ye all are partakers with me of grace.

8 μαρτυσ γαρ μου εστιν ο θεοσ ωσ επιποθω παντασ υμασ εν σπλαγχνοισ ιησου χριστου

For God is my witness, how I long after you all in the tender mercies of Christ Jesus.

9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει

And this I pray, that your love may abound yet more and more in knowledge and all discernment;

10 εισ το δοκιμαζειν υμασ τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεισ και απροσκοποι εισ ημεραν χριστου

so that ye may approve the things that are excellent; that ye may be sincere and void of offence unto the day of Christ;

11 πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνησ των δια ιησου χριστου εισ δοξαν και επαινον θεου

being filled with the fruits of righteousness, which are through Jesus Christ, unto the glory and praise of God.

12 γινωσκειν δε υμασ βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εισ προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν

Now I would have you know, brethren, that the things [which happened] unto me have fallen out rather unto the progress of the gospel;

13 ωστε τουσ δεσμουσ μου φανερουσ εν χριστω γενεσθαι εν ολω τω πραιτωριω και τοισ λοιποισ πασιν

so that my bonds became manifest in Christ throughout the whole praetorian guard, and to all the rest;

14 και τουσ πλειονασ των αδελφων εν κυριω πεποιθοτασ τοισ δεσμοισ μου περισσοτερωσ τολμαν αφοβωσ τον λογον λαλειν

and that most of the brethren in the Lord, being confident through my bonds, are more abundantly bold to speak the word of God without fear.

15 τινεσ μεν και δια φθονον και εριν τινεσ δε και δι ευδοκιαν τον χριστον κηρυσσουσιν

Some indeed preach Christ even of envy and strife; and some also of good will:

16 οι μεν εξ εριθειασ τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνωσ οιομενοι θλιψιν επιφερειν τοισ δεσμοισ μου

the one [do it] of love, knowing that I am set for the defence of the gospel:

17 οι δε εξ αγαπησ ειδοτεσ οτι εισ απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι

but the other proclaim Christ of faction, not sincerely, thinking to raise up affliction for me in my bonds.

18 τι γαρ πλην παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθεια χριστοσ καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι

What then? only that in every way, whether in pretence or in truth, Christ is proclaimed; and therein I rejoice, yea, and will rejoice.

19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εισ σωτηριαν δια τησ υμων δεησεωσ και επιχορηγιασ του πνευματοσ ιησου χριστου

For I know that this shall turn to my salvation, through your supplication and the supply of the Spirit of Jesus Christ,

20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ωσ παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται χριστοσ εν τω σωματι μου ειτε δια ζωησ ειτε δια θανατου

according to my earnest expectation and hope, that in nothing shall I be put to shame, but [that] with all boldness, as always, [so] now also Christ shall be magnified in my body, whether by life, or by death.

21 εμοι γαρ το ζην χριστοσ και το αποθανειν κερδοσ

For to me to live is Christ, and to die is gain.

22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρποσ εργου και τι αιρησομαι ου γνωριζω

But if to live in the flesh, —[if] this is the fruit of my work, then what I shall choose I wot not.

23 συνεχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εισ το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω μαλλον κρεισσον

But I am in a strait betwixt the two, having the desire to depart and be with Christ; for it is very far better:

24 το δε επιμενειν εν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμασ

yet to abide in the flesh is more needful for your sake.

25 και τουτο πεποιθωσ οιδα οτι μενω και συμπαραμενω πασιν υμιν εισ την υμων προκοπην και χαραν τησ πιστεωσ

And having this confidence, I know that I shall abide, yea, and abide with you all, for your progress and joy in the faith;

26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω ιησου εν εμοι δια τησ εμησ παρουσιασ παλιν προσ υμασ

that your glorying may abound in Christ Jesus in me through my presence with you again.

27 μονον αξιωσ του ευαγγελιου του χριστου πολιτευεσθε ινα ειτε ελθων και ιδων υμασ ειτε απων ακουσω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντεσ τη πιστει του ευαγγελιου

Only let your manner of life be worthy of the gospel of Christ: that, whether I come and see you or be absent, I may hear of your state, that ye stand fast in one spirit, with one soul striving for the faith of the gospel;

28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητισ αυτοισ μεν εστιν ενδειξισ απωλειασ υμιν δε σωτηριασ και τουτο απο θεου

and in nothing affrighted by the adversaries: which is for them an evident token of perdition, but of your salvation, and that from God;

29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εισ αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν

because to you it hath been granted in the behalf of Christ, not only to believe on him, but also to suffer in his behalf:

30 τον αυτον αγωνα εχοντεσ οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι

having the same conflict which ye saw in me, and now hear to be in me.