Ψαλμοί 135
1 Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε το όνομα του Κυρίου· αινείτε, δούλοι του Κυρίου,
Louvai ao Senhor. louvai o nome do Senhor; louvai-o, servos do Senhor.
2 Οι ιστάμενοι εν τω οίκω του Κυρίου, εν ταις αυλαίς του οίκου του Θεού ημών.
Vós que assistis na casa do Senhor, nos átrios da casa do nosso Deus.
3 Αινείτε τον Κύριον, διότι αγαθός ο Κύριος· ψαλμωδήσατε εις το όνομα αυτού, διότι είναι τερπνόν.
Louvai ao Senhor, porque o Senhor é bom: cantai louvores ao seu nome, porque é agradável.
4 Διότι τον Ιακώβ εξέλεξεν εις εαυτόν ο Κύριος, τον Ισραήλ εις θησαυρόν αυτού.
Porque o Senhor escolheu para si a Jacob, e a Israel para seu próprio tesouro.
5 Διότι εγώ εγνώρισα ότι μέγας ο Κύριος· και ο Κύριος ημών είναι υπέρ πάντας τους θεούς.
Porque eu conheço que o Senhor é grande e que o nosso Deus está acima de todos os deuses.
6 Πάντα όσα ηθέλησεν ο Κύριος εποίησεν, εν τω ουρανώ και εν τη γη, εν ταις θαλάσσαις και εν πάσαις ταις αβύσσοις.
Tudo o que o Senhor quis fez, nos céus e na terra, nos mares e em todos os abismos.
7 Αναβιβάζει νεφέλας από των εσχάτων της γής· κάμνει αστραπάς διά βροχήν· εκβάλλει ανέμους εκ των θησαυρών αυτού.
Faz subir os vapores das extremidades da terra; faz os relâmpagos para a chuva; produz os ventos dos seus tesouros.
8 Όστις επάταξε τα πρωτότοκα της Αιγύπτου, από ανθρώπου έως κτήνους·
O que feriu os primogênitos do Egito, desde os homens até às bestas.
9 εξαπέστειλε σημεία και τέρατα εις το μέσον σου, Αίγυπτε, επί τον Φαραώ και επί πάντας τους δούλους αυτού.
O que enviou sinais e prodígios no meio de ti, ó Egito, contra faraó e contra os seus servos.
10 Όστις επάταξεν έθνη μεγάλα και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς·
O que feriu muitas nações, e matou poderosos reis;
11 τον Σηών, βασιλέα των Αμορραίων, και τον Ωγ, βασιλέα της Βασάν, και πάσας τας βασιλείας Χαναάν·
A Sehon, rei dos amorreus, e a Og, rei de Basan, e a todos os reinos de Canaan.
12 και έδωκε την γην αυτών κληρονομίαν, κληρονομίαν εις τον Ισραήλ τον λαόν αυτού.
E deu a sua terra em herança, em herança a Israel, seu povo.
13 Το όνομά σου, Κύριε, μένει εις τον αιώνα· το μνημόσυνόν σου, Κύριε, εις γενεάν και γενεάν.
O teu nome, ó Senhor, dura perpetuamente; e a tua memória, ó Senhor, de geração em geração.
14 Διότι θέλει κρίνει ο Κύριος τον λαόν αυτού· και τους δούλους αυτού θέλει ελεήσει.
Pois o Senhor julgará o seu povo, e se arrependerá com respeito aos seus servos.
15 Τα είδωλα των εθνών είναι αργύριον και χρυσίον, έργον χειρών ανθρώπου.
Os ídolos das nações são prata e ouro, obra das mãos dos homens.
16 Στόμα έχουσι και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσιν.
Tem boca, mas não falam; tem olhos, e não veem.
17 Ώτα έχουσι και δεν ακούουσιν· ουδέ είναι πνοή εν τω στόματι αυτών.
Tem ouvidos, mas não ouvem, nem há respiro algum nas suas bocas.
18 Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά· πας ο ελπίζων επ' αυτά
Semelhantes a eles se tornem os que os fazem, e todos os que confiam neles.
19 Οίκος Ισραήλ, ευλογήσατε τον Κύριον· οίκος Ααρών, ευλογήσατε τον Κύριον·
Casa de Israel, bendizei ao Senhor; casa de Aarão bendizei ao Senhor.
20 οίκος Λευΐ, ευλογήσατε τον Κύριον· οι φοβούμενοι τον Κύριον, ευλογήσατε τον Κύριον.
Casa de Levi, bendizei ao Senhor: vós, os que temeis ao Senhor, louvai ao Senhor.
21 Ευλογητός ο Κύριος εν Σιών, ο κατοικών εν Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα.
Bendito seja o Senhor desde Sião, que habita em Jerusalém. louvai ao Senhor.
