Κατα Ματθαιον 27
1 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον
Le jour s'étant levé, tous les chefs des prêtres et les Anciens du peuple tinrent conseil sur les moyens de mettre Jésus à mort.
2 και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν αυτον ποντιω πιλατω τω ηγεμονι
Et l'ayant chargé de liens, ils l’emmenèrent et le livrèrent à Pilate, le procurateur.
3 τοτε ιδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις απεστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις
En voyant qu'il était condamné, celui qui l'avait livré, Judas, poussé par le remords, rapporta aux chefs des prêtres et aux Anciens les trente sicles d'argent,
4 λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψει
disant: «J'ai péché en livrant un sang innocent. » Ils répondirent: «Que nous importe? c'est ton affaire.»
5 και ριψας τα αργυρια εν τω ναω ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο
Jetant alors les pièces d'argent dans le sanctuaire, Judas partit et il alla se pendre.
6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν
Mais les chefs des prêtres ramassèrent la somme, disant: «Il n'est pas permis de la verser dans le Korban, puisque c'est le prix du sang.»
7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις
Et après en avoir conféré ensemble, ils en achetèrent le «Champ-du-Potier» pour la sépulture des étrangers.
8 διο εκληθη ο αγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερον
De là le nom de «Champ-du-Sang» qu'on lui donne encore aujourd'hui.
9 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλ
(C'est ainsi que fut accomplie la parole du prophète Jérémie: «Et ils ont reçu les trente pièces d'argent, prix de celui qui avait été évalué, évalué par les enfants d'Israël,
10 και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος
et ils les ont données pour le champ du potier, ainsi que me l'avait ordonné le Seigneur. »)
11 ο δε ιησους εστη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη αυτω συ λεγεις
Jésus comparut devant le procurateur, et celui-ci l'interrogea: «C'est toi qui es le Roi des Juifs?» demanda-t-il. Jésus lui répondit: «Tu le dis.»
12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και των πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο
Mais lorsque les chefs des prêtres et les Anciens l'acculèrent, il ne répondit rien.
13 τοτε λεγει αυτω ο πιλατος ουκ ακουεις ποσα σου καταμαρτυρουσιν
Alors Pilate lui dit: «Est-ce que tu n'entends pas tout ce dont ils t'accusent?»
14 και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν
Jésus ne lui répondit sur aucun point, ce dont le procurateur fut extrêmement surpris.
15 κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ον ηθελον
Or à chaque fête il avait coutume de remettre en liberté un prisonnier, celui que le peuple choisissait.
16 ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον βαραββαν
Il y en avait un fameux détenu à ce moment, du nom de Bar-Abbas.
17 συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατος τινα θελετε απολυσω υμιν βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον
Alors Pilate, qui savait que c'était par une haine jalouse que les chefs des prêtres et les Anciens lui avaient livré Jésus,
18 ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον
leur dit, pendant qu'ils étaient rassemblés: «Lequel voulez-vous que je vous délivre? Bar-Abbas ou Jésus, celui qu'on appelle Christ?»
19 καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον
(Tandis qu'il siégeait ainsi à son tribunal, sa femme lui envoya dire ceci: «Qu'il n'y ait rien entre toi et ce juste; car j'ai eu aujourd'hui, dans mon sommeil, un affreux cauchemar à son sujet.»)
20 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν
Les chefs des prêtres et les Anciens persuadèrent à la foule de demander Bar-Abbas et de perdre Jésus.
21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν οι δε ειπον βαραββαν
Le procurateur reprit sa question: «Lequel des deux voulez-vous que je vous délivre?» — Bar-Abbas! répondirent-ils.
22 λεγει αυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν αυτω παντες σταυρωθητω
Pilate leur dit: «Et Jésus, celui qu'on appelle Christ, qu'en ferai-je donc?» Ils répondirent tous: «Qu'il soit crucifié!» —
23 ο δε ηγεμων εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω
«Mais qu'a-t-il fait de mal?» dit encore Pilate. Et ils n'en criaient que plus fort: «Qu'il soit crucifié!»
24 ιδων δε ο πιλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γινεται λαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας απεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι απο του αιματος του δικαιου τουτου υμεις οψεσθε
Voyant qu'il n'obtenait rien et que, au contraire, le tumulte augmentait, Pilate demanda de l'eau, se lava les mains devant la foule et dit: «Je ne suis pas responsable du sang de cet homme, à vous d'en répondre!»
25 και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων
Et tout le peuple répliqua par ces mots: «Le sang de cet homme! qu'il retombe sur nous et sur nos enfants!»
26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ινα σταυρωθη
Pilate leur délivra alors Bar-Abbas. Quant à Jésus, l’ayant fait flageller, il l'abandonna au supplice de la croix.
27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν
Les soldats du procurateur, emmenant Jésus dans le prétoire, assemblèrent autour de lui toute la cohorte.
28 και εκδυσαντες αυτον περιεθηκαν αυτω χλαμυδα κοκκινην
Ils lui ôtèrent ses vêtements, l'affublèrent d'un manteau militaire de couleur rouge.
29 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι την κεφαλην αυτου και καλαμον επι την δεξιαν αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπαιζον αυτω λεγοντες χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων
Puis, tressant une couronne avec des épines, ils la lui mirent sur la tête, ainsi qu'un roseau dans la main droite; après quoi, se mettant à genoux devant lui, ils le bafouaient en disant: «Salut, le roi des Juifs!»
30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου
Ils crachaient sur lui; ils lui prenaient le roseau et lui en donnaient des coups sur la tête.
31 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι
Quand ils eurent fini de se moquer de lui, ils lui ôtèrent le manteau, lui remirent ses vêtements et l'emmenèrent pour le crucifier.
32 εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου
En s'en allant, ils rencontrèrent un homme de Cyrène, nommé Simon; et ils l'obligèrent à porter la croix de Jésus.
33 και ελθοντες εις τοπον λεγομενον γολγοθα ος εστιν λεγομενος κρανιου τοπος
Ils arrivèrent à un endroit nommé Golgotha, c'est-à-dire place du Crâne.
34 εδωκαν αυτω πιειν οξος μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενος ουκ ηθελεν πιειν
Ils lui donnèrent à boire du vin mêlé de fiel, et l'ayant goûté, il refusa de le boire.
35 σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον ινα πληρωθη το ρηθεν υπο του προφητου διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον
Après l'avoir mis en croix, les soldats se partagèrent ses vêtements, en les tirant au sort.
36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει
Ils s'étaient assis et le gardaient.
37 και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην ουτος εστιν ιησους ο βασιλευς των ιουδαιων
Au-dessus de sa tête ils avaient placé une inscription indiquant son crime: CELUI-CI EST JÉSUS, LE ROI DES JUIFS.
38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων
On crucifia avec lui deux brigands, l'un à sa droite, l'autre à sa gauche.
39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων
Les passants l'injuriaient; ils lui disaient, en gesticulant de la tête:
40 και λεγοντες ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων σωσον σεαυτον ει υιος ει του θεου καταβηθι απο του σταυρου
«Toi qui détruis le Temple, et en trois jours le rebâtis, sauve-toi donc toi-même si tu es fils de Dieu!» — et: — «Descends de la croix!»
41 ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες μετα των γραμματεων και πρεσβυτερων ελεγον
Les chefs des prêtres, avec les Scribes et les Anciens, se moquaient aussi de lui et disaient:
42 αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι ει βασιλευς ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσομεν αυτω
«Il en a sauvé d'autres et il ne peut pas se sauver lui-même!»— «Ah! il est roi d'Israël! que maintenant il descende de la croix et nous croirons en lui!» -
43 πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω νυν αυτον ει θελει αυτον ειπεν γαρ οτι θεου ειμι υιος
Il a mis sa confiance en Dieu! que Dieu maintenant le délivre! s'il veut de lui!» En effet, il a dit: Je suis fils de Dieu.»
44 το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντες αυτω ωνειδιζον αυτω
De même, les brigands que l'on avait crucifiés avec lui l'insultaient.
45 απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωρας εννατης
Depuis la sixième jusqu'à la neuvième heure, des ténèbres se firent sur tout le pays.
46 περι δε την εννατην ωραν ανεβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ηλι ηλι λαμα σαβαχθανι τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινα τι με εγκατελιπες
Vers la neuvième heure Jésus jeta un cri et dit d'une voix forte: «Helei! Helei! Lema sabachthanei?» C'est-à-dire: «Mon Dieu! Mon Dieu! pourquoi m'as-tu abandonné?
47 τινες δε των εκει εστωτων ακουσαντες ελεγον οτι ηλιαν φωνει ουτος
Quelques-uns de ceux qui étaient là l'entendant: «Il appelle Élie, celui-là!» dirent-ils.
48 και ευθεως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον
L'un d'entre eux courut aussitôt prendre une éponge, la trempa dans du vinaigre, et l'attachant à un roseau, il lui donna à boire. Mais les autres disaient:
49 οι δε λοιποι ελεγον αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον
«Laisse donc! voyons si Élie viendra le délivrer.»
50 ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα
Jésus, jetant de nouveau un grand cri, rendit l'esprit.
51 και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν
Et voilà que le rideau du Temples se déchira en deux depuis le haut jusqu'en bas; la terre trembla; les rochers se fendirent;
52 και τα μνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθη
les tombeaux s'ouvrirent; plusieurs des saints qui étaient morts ressuscitèrent en leurs corps;
53 και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις
et sortant de leurs tombeaux après la résurrection de Jésus, ils entrèrent dans la ville sainte et apparurent à plusieurs.
54 ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιος ην ουτος
Voyant le tremblement de terre et tout ce qui se passait, le centurion et ceux qui, avec lui, gardaient Jésus, furent frappés d'épouvante et dirent: «Cet homme-là était véritablement fils de Dieu.»
55 ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω
Or il y avait là plusieurs femmes qui regardaient de loin c'étaient celles qui, depuis la Galilée, avaient suivi Jésus afin de le servir.
56 εν αις ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και ιωση μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου
Parmi elles, Marie-Magdeleine, Marie, mère de Jacques et de Joseph, ainsi que la mère des fils de Zébédée.
57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευσεν τω ιησου
Sur le soir arriva un homme riche, originaire d'Arimathée, nommé Joseph. Il était, lui aussi, un disciple de Jésus.
58 ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πιλατος εκελευσεν αποδοθηναι το σωμα
Il alla trouver Pilate et demanda le corps de Jésus. Pilate ordonna de le lui remettre.
59 και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα
Et Joseph, prenant le corps, l'ensevelit dans un linceul blanc
60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν
et le déposa dans un sépulcre neuf, qu'il avait taillé dans le roc, et qui lui appartenait. Il roula une pierre énorme contre la porte du tombeau et s'en alla.
61 ην δε εκει μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναι απεναντι του ταφου
Or Marie-Magdeleine et l'autre Marie étaient là, assises en face du sépulcre.
62 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πιλατον
Le lendemain (qui était le jour après la Préparation) les chefs des prêtres et les Pharisiens se rendirent ensemble chez Pilate
63 λεγοντες κυριε εμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανος ειπεν ετι ζων μετα τρεις ημερας εγειρομαι
et lui dirent: «Seigneur, nous nous sommes souvenus que, de son vivant, cet imposteur disait: «Après trois jours, je ressusciterai.»
64 κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου νυκτος κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων της πρωτης
Ordonne donc que la tombe soit soigneusement surveillée jusqu'au troisième jour, de peur que ses disciples ne viennent voler le corps et ne disent ensuite au peuple: Il est ressuscité des morts. Imposture dernière qui serait pire que la première.»
65 εφη δε αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ως οιδατε
Pilate leur répondit: «Vous avez des gardes; allez, surveillez comme vous l'entendez.»
66 οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κουστωδιας
Alors ils allèrent s'assurer du sépulcre, en scellant la pierre en présence de la garde.
