< Κατα Μαρκον 3 >

1 και εισηλθεν παλιν εις {VAR2: την } συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα
I wszedł znowu do synagogi. A był tam człowiek, który miał uschłą rękę.
2 και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου
I obserwowali go, czy uzdrowi go w szabat, aby go oskarżyć.
3 και λεγει τω ανθρωπω τω την {VAR1: χειρα εχοντι ξηραν } {VAR2: ξηραν χειρα εχοντι } εγειρε εις το μεσον
Wtedy powiedział do człowieka, który miał uschłą rękę: Wyjdź na środek!
4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν {VAR1: αγαθοποιησαι } {VAR2: αγαθον ποιησαι } η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων
A do nich powiedział: Czy wolno w szabat czynić dobrze czy źle? Ocalić życie czy zabić? Lecz oni milczeli.
5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα {VAR1: σου } και εξετεινεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου
Wtedy spojrzał po nich z gniewem i zasmucony zatwardziałością ich serca, powiedział do tego człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, a jego ręka znowu stała się zdrowa jak [i] druga.
6 και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθυς μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εδιδουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν
Wówczas faryzeusze wyszli i zaraz odbyli naradę z herodianami przeciwko niemu, w jaki sposób go zgładzić.
7 και ο ιησους μετα των μαθητων αυτου ανεχωρησεν προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας {VAR1: ηκολουθησεν } {VAR2: [ηκολουθησεν] } και απο της ιουδαιας
Jezus zaś ze swymi uczniami odszedł nad morze, a wielkie mnóstwo ludzi szło za nim z Galilei i Judei;
8 και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουοντες οσα {VAR1: ποιει } {VAR2: εποιει } ηλθον προς αυτον
Z Jerozolimy, Idumei i Zajordania. Również spośród tych, którzy mieszkali w okolicach Tyru i Sydonu, przyszło do niego mnóstwo ludzi, słysząc, jak wielkie rzeczy czynił.
9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον
I nakazał swoim uczniom, aby zawsze mieli przygotowaną łódkę, ze względu na tłum, aby nie napierał na niego.
10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας
Wielu bowiem uzdrowił, tak że wszyscy, którzy mieli [jakieś] choroby, cisnęli się do niego, aby go dotknąć.
11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρουν προσεπιπτον αυτω και εκραζον {VAR1: λεγοντα } {VAR2: λεγοντες } οτι συ ει ο υιος του θεου
A duchy nieczyste na jego widok padały przed nim i wołały: Ty jesteś Synem Bożym!
12 και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν
Lecz on surowo im nakazywał, żeby go nie ujawniały.
13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον
Potem wszedł na górę i wezwał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do niego.
14 και εποιησεν δωδεκα {VAR1: ους και αποστολους ωνομασεν } {VAR2: [ους και αποστολους ωνομασεν] } ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν
I ustanowił dwunastu, aby z nim byli, aby ich wysłać na głoszenie;
15 και εχειν εξουσιαν εκβαλλειν τα δαιμονια {VAR1: και εποιησεν τους δωδεκα } {VAR2: [και εποιησεν τους δωδεκα] }
I aby mieli moc uzdrawiania chorób i wypędzania demonów.
16 και επεθηκεν ονομα τω σιμωνι πετρον
[Ustanowił] Szymona, któremu nadał imię Piotr;
17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις {VAR1: ονομα } {VAR2: (ονοματα) } βοανηργες ο εστιν υιοι βροντης
Jakuba, [syna] Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, co znaczy: Synowie Gromu;
18 και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και μαθθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον καναναιον
Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, [syna] Alfeusza, Tadeusza, Szymona Kananejczyka;
19 και ιουδαν ισκαριωθ ος και παρεδωκεν αυτον και ερχεται εις οικον
I Judasza Iskariotę, który go wydał.
20 και συνερχεται παλιν [ο] οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μηδε αρτον φαγειν
Potem przyszli do domu. I znowu zgromadził się tłum, tak że nie mogli nawet zjeść chleba.
21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη
A gdy jego bliscy o tym usłyszeli, przyszli, aby go pochwycić. Mówili bowiem: Odszedł od zmysłów.
22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
A uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: Ma Belzebuba i przez władcę demonów wypędza demony.
23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν
I przywoławszy ich [do siebie], mówił do nich w przypowieściach: Jakże szatan może wypędzać szatana?
24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη
Jeśli królestwo jest podzielone wewnętrznie, to takie królestwo nie może przetrwać.
25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυνησεται η οικια εκεινη {VAR1: στηναι } {VAR2: σταθηναι }
I jeśli dom jest podzielony wewnętrznie, to taki dom nie będzie mógł przetrwać.
26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και εμερισθη ου δυναται στηναι αλλα τελος εχει
Jeśli [więc] szatan powstał przeciwko sobie [samemu] i jest podzielony, nie może przetrwać, ale to jego koniec.
27 αλλ ου δυναται ουδεις εις την οικιαν του ισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει
Nikt nie może wejść do domu mocarza i zagrabić jego własności, jeśli najpierw nie zwiąże [tego] mocarza; wtedy ograbi jego dom.
28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τοις υιοις των ανθρωπων τα αμαρτηματα και αι βλασφημιαι οσα εαν βλασφημησωσιν
Zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, którymi bluźnią synowie ludzcy, będą im przebaczone.
29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλα ενοχος εστιν αιωνιου αμαρτηματος (aiōn g165, aiōnios g166)
Kto jednak bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nigdy nie dostąpi przebaczenia, ale podlega [karze] wiecznego potępienia. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει
Bo mówili: Ma ducha nieczystego.
31 και {VAR1: ερχονται } {VAR2: ερχεται } η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξω στηκοντες απεστειλαν προς αυτον καλουντες αυτον
Wtedy przyszli jego bracia i matka, a stojąc przed domem, posłali po niego, wzywając go.
32 και εκαθητο περι αυτον οχλος και λεγουσιν αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου {VAR2: [και αι αδελφαι σου] } εξω ζητουσιν σε
A tłum siedział wokół niego. I powiedzieli mu: Oto twoja matka i twoi bracia [są] przed domem i szukają cię.
33 και αποκριθεις αυτοις λεγει τις εστιν η μητηρ μου και οι αδελφοι {VAR2: [μου] }
Lecz on im odpowiedział: Któż jest moją matką i moimi braćmi?
34 και περιβλεψαμενος τους περι αυτον κυκλω καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου
A spojrzawszy po tych, którzy siedzieli wokół [niego], powiedział: Oto moja matka i moi bracia!
35 ος {VAR2: [γαρ] } αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη και μητηρ εστιν
Kto bowiem wypełnia wolę Boga, ten jest moim bratem, moją siostrą i [moją] matką.

< Κατα Μαρκον 3 >