Πετρου Α΄ 4

1 Χριστοῦ οὖν παθόντος ὑπὲρ ἡμῶν σαρκί, καὶ ὑμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιαν ὁπλίσασθε· ὅτι ὁ παθὼν ἐν σαρκί, πέπαυται ἁμαρτίας·

ଅସ୍ମାକଂ ୱିନିମଯେନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ ଶରୀରସମ୍ବନ୍ଧେ ଦଣ୍ଡଂ ଭୁକ୍ତୱାନ୍ ଅତୋ ହେତୋଃ ଶରୀରସମ୍ବନ୍ଧେ ଯୋ ଦଣ୍ଡଂ ଭୁକ୍ତୱାନ୍ ସ ପାପାତ୍ ମୁକ୍ତ

2 εἰς τὸ μηκέτι ἀνθρώπων ἐπιθυμίαις, ἀλλὰ θελήματι Θεοῦ τὸν ἐπίλοιπον ἐν σαρκὶ βιῶσαι χρόνον.

ଇତିଭାୱେନ ଯୂଯମପି ସୁସଜ୍ଜୀଭୂଯ ଦେହୱାସସ୍ୟାୱଶିଷ୍ଟଂ ସମଯଂ ପୁନର୍ମାନୱାନାମ୍ ଇଚ୍ଛାସାଧନାର୍ଥଂ ନହି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟେଚ୍ଛାସାଧନାର୍ଥଂ ଯାପଯତ|

3 Ἀρκετὸς γὰρ ἡμῖν ὁ παρεληλυθὼς χρόνος τοῦ βίου τὸ θέλημα τῶν ἐθνῶν κατεργάσασθαι, πεπορευμένους ἐν ἀσελγείαις, ἐπιθυμίαις, οἰνοφλυγίαις, κώμοις, πότοις, καὶ ἀθεμίτοις εἰδωλολατρείαις·

ଆଯୁଷୋ ଯଃ ସମଯୋ ୱ୍ୟତୀତସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୟଦ୍ ଦେୱପୂଜକାନାମ୍ ଇଚ୍ଛାସାଧନଂ କାମକୁତ୍ସିତାଭିଲାଷମଦ୍ୟପାନରଙ୍ଗରସମତ୍ତତାଘୃଣାର୍ହଦେୱପୂଜାଚରଣଞ୍ଚାକାରି ତେନ ବାହୁଲ୍ୟଂ|

4 ἐν ᾧ ξενίζονται, μὴ συντρεχόντων ὑμῶν εἰς τὴν αὐτὴν τῆς ἀσωτίας ἀνάχυσιν, βλασφημοῦντες·

ଯୂଯଂ ତୈଃ ସହ ତସ୍ମିନ୍ ସର୍ୱ୍ୱନାଶପଙ୍କେ ମଜ୍ଜିତୁଂ ନ ଧାୱଥ, ଇତ୍ୟନେନାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ୱିଜ୍ଞାଯ ତେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନିନ୍ଦନ୍ତି|

5 οἳ ἀποδώσουσι λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.

କିନ୍ତୁ ଯୋ ଜୀୱତାଂ ମୃତାନାଞ୍ଚ ୱିଚାରଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତୋଽସ୍ତି ତସ୍ମୈ ତୈରୁତ୍ତରଂ ଦାଯିଷ୍ୟତେ|

6 Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι.

ଯତୋ ହେତୋ ର୍ୟେ ମୃତାସ୍ତେଷାଂ ଯତ୍ ମାନୱୋଦ୍ଦେଶ୍ୟଃ ଶାରୀରିକୱିଚାରଃ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୋଦ୍ଦେଶ୍ୟମ୍ ଆତ୍ମିକଜୀୱନଂ ଭୱତ୍ ତଦର୍ଥଂ ତେଷାମପି ସନ୍ନିଧୌ ସୁସମାଚାରଃ ପ୍ରକାଶିତୋଽଭୱତ୍|

7 Πάντων δὲ τὸ τέλος ἤγγικε· σωφρονήσατε οὖν καὶ νήψατε εἰς τὰς προσευχάς·

ସର୍ୱ୍ୱେଷାମ୍ ଅନ୍ତିମକାଲ ଉପସ୍ଥିତସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ସୁବୁଦ୍ଧଯଃ ପ୍ରାର୍ଥନାର୍ଥଂ ଜାଗ୍ରତଶ୍ଚ ଭୱତ|

8 πρὸ πάντων δὲ τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην ἐκτενῆ ἔχοντες, ὅτι ἀγάπη καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν·

ୱିଶେଷତଃ ପରସ୍ପରଂ ଗାଢଂ ପ୍ରେମ କୁରୁତ, ଯତଃ, ପାପାନାମପି ବାହୁଲ୍ୟଂ ପ୍ରେମ୍ନୈୱାଚ୍ଛାଦଯିଷ୍ୟତେ|

9 φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμῶν·

କାତରୋକ୍ତିଂ ୱିନା ପରସ୍ପରମ୍ ଆତିଥ୍ୟଂ କୃରୁତ|

10 ἕκαστος καθὼς ἔλαβε χάρισμα, εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντες, ὡς καλοὶ οἰκονόμοι ποικίλης χάριτος Θεοῦ·

ଯେନ ଯୋ ୱରୋ ଲବ୍ଧସ୍ତେନୈୱ ସ ପରମ୍ ଉପକରୋତୃ, ଇତ୍ଥଂ ଯୂଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ବହୁୱିଧପ୍ରସାଦସ୍ୟୋତ୍ତମା ଭାଣ୍ଡାଗାରାଧିପା ଭୱତ|

11 εἴ τις λαλεῖ, ὡς λόγια Θεοῦ· εἴ τις διακονεῖ, ὡς ἐξ ἰσχύος ὡς χορηγεῖ ὁ Θεός· ἵνα ἐν πᾶσι δοξάζηται ὁ Θεὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἐστιν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. (aiōn g165)

ଯୋ ୱାକ୍ୟଂ କଥଯତି ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟମିୱ କଥଯତୁ ଯଶ୍ଚ ପରମ୍ ଉପକରୋତି ସ ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତସାମର୍ଥ୍ୟାଦିୱୋପକରୋତୁ| ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୌରୱଂ ପ୍ରକାଶ୍ୟତାଂ ତସ୍ୟୈୱ ଗୌରୱଂ ପରାକ୍ରମଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱଦା ଭୂଯାତ୍| ଆମେନ| (aiōn g165)

12 Ἀγαπητοί, μὴ ξενίζεσθε τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσει πρὸς πειρασμὸν ὑμῖν γινομένῃ, ὡς ξένου ὑμῖν συμβαίνοντος·

ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ପରୀକ୍ଷାର୍ଥଂ ଯସ୍ତାପୋ ଯୁଷ୍ମାସୁ ୱର୍ତ୍ତତେ ତମ୍ ଅସମ୍ଭୱଘଟିତଂ ମତ୍ୱା ନାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ଜାନୀତ,

13 ἀλλὰ καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήμασι, χαίρετε, ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψει τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι.

କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ କ୍ଲେଶାନାଂ ସହଭାଗିତ୍ୱାଦ୍ ଆନନ୍ଦତ ତେନ ତସ୍ୟ ପ୍ରତାପପ୍ରକାଶେଽପ୍ୟାନନନ୍ଦେନ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲା ଭୱିଷ୍ୟଥ|

14 Εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν ὀνόματι Χριστοῦ, μακάριοι· ὅτι τὸ τῆς δόξης καὶ τὸ τοῦ Θεοῦ πνεῦμα ἐφ᾽ ὑμᾶς ἀναπαύεται· κατὰ μὲν αὐτοὺς βλασφημεῖται, κατὰ δὲ ὑμᾶς δοξάζεται.

ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମହେତୁନା ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିନ୍ଦା ଭୱତି ତର୍ହି ଯୂଯଂ ଧନ୍ୟା ଯତୋ ଗୌରୱଦାଯକ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମା ଯୁଷ୍ମାସ୍ୱଧିତିଷ୍ଠତି ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ସ ନିନ୍ଦ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ପ୍ରଶଂସ୍ୟତେ|

15 Μὴ γάρ τις ὑμῶν πασχέτω ὡς φονεύς, ἢ κλέπτης, ἢ κακοποιός, ἢ ὡς ἀλλοτριοεπίσκοπος·

କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ କୋଽପି ହନ୍ତା ୱା ଚୈରୋ ୱା ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମକୃଦ୍ ୱା ପରାଧିକାରଚର୍ଚ୍ଚକ ଇୱ ଦଣ୍ଡଂ ନ ଭୁଙ୍କ୍ତାଂ|

16 εἰ δὲ ὡς Χριστιανός, μὴ αἰσχυνέσθω, δοξαζέτω δὲ τὸν Θεὸν ἐν τῷ μέρει τούτῳ.

ଯଦି ଚ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀଯାନ ଇୱ ଦଣ୍ଡଂ ଭୁଙ୍କ୍ତେ ତର୍ହି ସ ନ ଲଜ୍ଜମାନସ୍ତତ୍କାରଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ପ୍ରଶଂସତୁ|

17 Ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι τὸ κρίμα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ· εἰ δὲ πρῶτον ἀφ᾽ ἡμῶν, τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίῳ;

ଯତୋ ୱିଚାରସ୍ୟାରମ୍ଭସମଯେ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମନ୍ଦିରେ ଯୁଜ୍ୟତେ ଯଦି ଚାସ୍ମତ୍ସ୍ୱାରଭତେ ତର୍ହୀଶ୍ୱରୀଯସୁସଂୱାଦାଗ୍ରାହିଣାଂ ଶେଷଦଶା କା ଭୱିଷ୍ୟତି?

18 Καὶ εἰ ὁ δίκαιος μόλις σῴζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;

ଧାର୍ମ୍ମିକେନାପି ଚେତ୍ ତ୍ରାଣମ୍ ଅତିକୃଚ୍ଛ୍ରେଣ ଗମ୍ୟତେ| ତର୍ହ୍ୟଧାର୍ମ୍ମିକପାପିଭ୍ୟାମ୍ ଆଶ୍ରଯଃ କୁତ୍ର ଲପ୍ସ୍ୟତେ|

19 Ὥστε καὶ οἱ πάσχοντες κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὡς πιστῷ κτίστῃ παρατιθέσθωσαν τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐν ἀγαθοποιΐᾳ.

ଅତ ଈଶ୍ୱରେଚ୍ଛାତୋ ଯେ ଦୁଃଖଂ ଭୁଞ୍ଜତେ ତେ ସଦାଚାରେଣ ସ୍ୱାତ୍ମାନୋ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟସ୍ରଷ୍ଟୁରୀଶ୍ୱସ୍ୟ କରାଭ୍ୟାଂ ନିଦଧତାଂ|