યાકૂબનો પત્ર 2
My Brothers, are you really trying to combine faith in Jesus Christ, our glorified Lord, with the worship of rank?
2 ૨ કેમ કે જેની આંગળીએ સોનાની વીંટી હોય તથા જેનાં અંગ પર સુંદર કિંમતી વસ્ત્ર હોય, એવો માણસ જો તમારી સભામાં આવે અને જો ગંદા વસ્ત્ર પહેરેલો એક ગરીબ માણસ પણ આવે;
Suppose a man should enter your Synagogue, with gold rings and in grand clothes, and suppose a poor man should come in also, in shabby clothes,
3 ૩ ત્યારે તમે સુંદર કિંમતી વસ્ત્ર ધારણ કરેલા માણસને માન આપીને કહો છો, ‘તમે અહીં ઉત્તમ સ્થાને બેસો,’ પણ પેલા ગરીબને કહો છો, ‘તું ત્યાં ઊભો રહે,’ અથવા ‘અહીં મારા પગનાં આસન પાસે બેસ;’
and you are deferential to the man who is wearing grand clothes, and say — “There is a good seat for you here,” but to the poor man — “You must stand; or sit down there by my footstool,”
Is not that to make distinctions among yourselves, and show yourselves prejudiced judges?
5 ૫ મારા વહાલા ભાઈઓ, તમે સાંભળો; વિશ્વાસમાં ધનવાન થવા સારુ તથા ઈશ્વરે પોતાના લોકો પર પ્રેમ રાખનારાઓને જે રાજ્ય આપવાનું આશાવચન આપ્યું છે તેનું વતન પામવા સારુ, ઈશ્વરે આ માનવજગતના ગરીબોને પસંદ નથી કર્યા?
Listen, my dear Brothers. Has not God chosen those who are poor in the things of this world to be rich through their faith, and to possess the Kingdom which he has promised to those who love him?
6 ૬ પણ તમે ગરીબનું અપમાન કર્યું છે. શું શ્રીમંતો તમારા પર જુલમ નથી કરતા? અને ન્યાયાસન આગળ તેઓ તમને ઘસડી લઈ જતા નથી?
But you — you insult the poor man! Is not it the rich who oppress you? Is not it they who drag you into law-courts?
Is not it they who malign that honourable Name which has been bestowed upon you?
8 ૮ તોપણ શાસ્ત્રવચન પ્રમાણે જે રાજમાન્ય નિયમ છે, એટલે કે, ‘તું પોતાના જેવો પોતાના પડોશી પર પ્રેમ રાખ,’ તે નિયમ જો તમે પૂરેપૂરો પાળો છો, તો તમે ઘણું સારું કરો છો;
Yet, if you keep the royal law which runs — ‘Thou shalt love thy neighbour as thou dost thyself,’ you are doing right;
9 ૯ પણ જો તમે ભેદભાવ રાખો છો, તો પાપ કરો છો, નિયમશાસ્ત્રનો ભંગ કરનારા તરીકે નિયમશાસ્ત્રથી અપરાધી ઠરો છે.
but, if you worship rank, you commit a sin, and stand convicted by that same law of being offenders against it.
10 ૧૦ કેમ કે જે કોઈ પૂરેપૂરું નિયમશાસ્ત્ર પાળશે અને ફક્ત એક જ બાબતમાં ભૂલ કરશે, તે સર્વ સંબંધી અપરાધી ઠરે છે.
For a man who has laid the Law, as a whole, to heart, but has failed in one particular, is liable for breaking all its provisions.
11 ૧૧ કેમ કે જેમણે કહ્યું, ‘તું વ્યભિચાર ન કર, ‘તેમણે જ કહ્યું કે, ‘તું હત્યા ન કર;’ માટે જો તું વ્યભિચાર ન કરે, પણ જો તું હત્યા કરે છે, તો તું નિયમશાસ્ત્રનો ભંગ કરનારો થયો છે.
He who said ‘Thou shalt not commit adultery’ also said ‘Thou shalt not murder.’ If, then, you commit murder but not adultery, you are still an offender against the Law.
Therefore, speak and act as men who are to be judged by the ‘Law of Freedom.’
For there will be justice without mercy for him who has not acted mercifully. Mercy triumphs over Justice.
14 ૧૪ મારા ભાઈઓ, જો કોઈ કહે છે કે, ‘મને વિશ્વાસ છે,’ પણ જો તેને કરણીઓ ન હોય, તો તેથી શો લાભ થાય? શું એવો વિશ્વાસ તેનો ઉદ્ધાર કરી શકે છે?
My Brothers, what is the good of a man’s saying that he has faith, if he does not prove it by actions? Can such faith save him?
Suppose some Brother or Sister should be in want of clothes and of daily bread,
16 ૧૬ અને તમારામાંનો કોઈ તેઓને કહે કે ‘શાંતિથી જાઓ, તાપો અને તૃપ્ત થાઓ;’ તોપણ શરીરને જે જોઈએ તે જો તમે તેઓને ન આપો, તો શો લાભ થાય?
and one of you were to say to them — “Go, and peace be with you; find warmth and food for yourselves,” and yet you were not to give them the necessaries of life, what good would it be to them?
In just the same way faith, if not followed by actions, is, by itself, a lifeless thing.
18 ૧૮ હા, કોઈ કહેશે, ‘તને વિશ્વાસ છે અને મને કરણીઓ છે; તો તું તારો વિશ્વાસ તારી કરણીઓ વગર મને બતાવ અને હું મારો વિશ્વાસ મારી કરણીઓથી તને બતાવીશ.’
Some one, indeed, may say — “You are a man of faith, and I am a man of action.” “Then show me your faith,” I reply, “apart from any actions, and I will show you my faith by my actions.”
19 ૧૯ તું વિશ્વાસ કરે છે કે, ઈશ્વર એક છે; તો તું સારું કરે છે; દુષ્ટાત્માઓ પણ વિશ્વાસ કરે છે અને કાંપે છે.
It is a part of your Faith, is it not, that there is one God? Good; yet even the demons have that faith, and tremble at the thought.
Now do you really want to understand, you foolish man, how it is that faith without actions leads to nothing?
21 ૨૧ આપણા પૂર્વજ ઇબ્રાહિમે યજ્ઞવેદી પર પોતાના દીકરા ઇસહાકનું અર્પણ કર્યું; તેમ કરીને કૃત્યોથી તેને ન્યાયી ઠરાવવાંમાં આવ્યો નહિ?
Look at our ancestor, Abraham. Was not it the result of his actions that he was pronounced righteous after he had offered his son, Isaac, on the altar?
You see how, in his case, faith and actions went together; that his faith was perfected as the result of his actions;
23 ૨૩ એટલે આ શાસ્ત્રવચન સત્ય ઠર્યું કે જેમાં કહેલું છે, ‘ઇબ્રાહિમે ઈશ્વર પર વિશ્વાસ કર્યો અને તે તેને માટે ન્યાયીપણા અર્થે ગણવામાં આવ્યો; અને તેને ઈશ્વરનો મિત્ર કહેવામાં આવ્યો.’
and that in this way the words of Scripture came true — “Abraham believed God, and that was regarded by God as righteousness,” and “He was called the friend of God.”
You see, then, that it is as the result of his actions that a man is pronounced righteous, and not of his faith only.
25 ૨૫ તે જ પ્રમાણે જયારે રાહાબ ગણિકાએ જાસૂસોનો સત્કાર કર્યો અને તેઓને બીજે રસ્તે બહાર મોકલ્યા, ત્યારે તેને પણ શું કૃત્યોથી ન્યાયી ઠરાવવાંમાં આવી નહિ?
Was not it the same with the prostitute, Rahab? Was not it as the result of her actions that she was pronounced righteous, after she had welcomed the messengers and hastened them away by a different road?
Exactly as a body is dead without a spirit, so faith is dead without actions.
