ગીતશાસ્ત્ર 77

1 ૧ મુખ્ય ગવૈયાને માટે; યદૂથૂનની રીત પ્રમાણે રચેલું. આસાફનું ગીત. હું ઈશ્વરની આગળ મારી વાણી પોકારીશ; હું મારી વાણીથી ઈશ્વરને પોકારીશ અને ઈશ્વર મારું સાંભળશે.

Al Vencedor: para Jedutún: Salmo de Asaf. Con mi voz clamé a Dios, a Dios clamé, y él me escuchó.

2 ૨ મારા સંકટના દિવસે મેં પ્રભુને પોકાર્યા. મેં તેમની તરફ મારા હાથ ઊંચા રાખીને આખી રાત પ્રાર્થના કરી; મારા આત્માએ દિલાસો સ્વીકારવાની ના પાડી.

Al Señor busqué en el día de mi angustia; mi llaga desangraba de noche y no cesaba; mi alma no quería consuelo.

3 ૩ હું ઈશ્વરનું સ્મરણ કરીને વ્યાકુળ થાઉં છું; હું તેમના વિષે વિચારું છું, તો હું મૂર્છિત થઈ જાઉં છું. (સેલાહ)

Me acordaba de Dios, y gritaba; me quejaba, y desmayaba mi espíritu. (Selah)

4 ૪ તમે મને મારી આંખો બંધ કરવા દેતા નથી; હું મુશ્કેલીમાં બોલી શકતો નહોતો.

Tenías los párpados de mis ojos abiertos; estaba yo quebrantado, y no hablaba.

5 ૫ હું અગાઉના દિવસોનો, પૂર્વના ભૂતકાળનો વિચાર કરું છું.

Consideraba los días desde el principio, los años de los siglos.

6 ૬ રાતના સમયે મારું ગાયેલું ગીત મને યાદ આવે છે. હું ઘણી ગંભીરતાથી વિચારું છું.

Me acordaba de mis canciones de noche; meditaba con mi corazón, y mi espíritu inquiría.

7 ૭ શું પ્રભુ મને સર્વકાળને માટે તજી દેશે? શું તે ફરી પ્રસન્ન થશે નહિ?

¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más a amar?

8 ૮ શું તેમની કૃપા સદાને માટે જતી રહી છે? શું તેમનું વચન સદાકાળ રદ જશે?

¿Se ha acabado para siempre su misericordia? ¿Se ha acabado la palabra suya para generación y generación?

9 ૯ અમારા પર કૃપા કરવાનું ઈશ્વર શું ભૂલી ગયા છે? શું તેમણે તેમની સહાનુભૂતિને કોપમાં બદલી નાખી છે? (સેલાહ)

¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus misericordias? (Selah)

10 ૧૦ મેં કહ્યું, “આ તો મારું દુઃખ છે: પરાત્પરના જમણા હાથનાં વર્ષો હું સંભારીશ.”

Y dije: Enfermedad mía es ésta; me acordaré de los años de la diestra del Altísimo,

11 ૧૧ પણ હું યહોવાહનાં કૃત્યોનું સ્મરણ કરીશ; તમારા પુરાતન કાળના ચમત્કાર વિષે હું વિચાર કરીશ.

me acordaba de las obras de JAH; por tanto me acordé de tus maravillas antiguas.

12 ૧૨ હું તમારાં સર્વ કામોનું મનન કરીશ અને તમારાં કૃત્યો વિષે વિચાર કરીશ.

Y meditaba en todas tus obras, y hablaba de tus hechos.

13 ૧૩ હે ઈશ્વર, તમારા માર્ગો પવિત્ર છે, આપણા મહાન ઈશ્વર જેવા બીજા ઈશ્વર કોણ છે?

Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿Qué Dios grande como el Dios nuestro?

14 ૧૪ તમે ચમત્કાર કરનાર ઈશ્વર છો; તમે લોકોમાં તમારું સામર્થ્ય પ્રગટ કર્યું છે.

Tú eres el Dios que hace maravillas; tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

15 ૧૫ તમે તમારા મહાન પરાક્રમ વડે લોકોને, એટલે યાકૂબના તથા યૂસફના વંશજોને વિજય અપાવ્યો છે.

Con tu brazo redimiste a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José. (Selah)

16 ૧૬ હે ઈશ્વર, સાગરો તમને જોયા; સાગરો તમને જોઈને ગભરાયાં; ઊંડાણો પણ ધ્રૂજ્યાં.

Te vieron las aguas, oh Dios; te vieron las aguas, temieron; y temblaron los abismos.

17 ૧૭ વાદળોએ પાણી વરસાવ્યાં; આકાશે ગર્જના કરી; તમારાં બાણો ચારેબાજુ ઊડ્યાં.

Las nubes echaron inundaciones de aguas; tronaron los cielos, y discurrieron tus rayos.

18 ૧૮ તમારી ગર્જનાનો અવાજ વંટોળિયામાં હતો; વીજળીઓએ જગતને પ્રકાશિત કર્યું; પૃથ્વી કાંપી તથા હચમચી.

Anduvo en derredor el sonido de tus truenos; los relámpagos alumbraron el mundo; la tierra se estremeció y tembló.

19 ૧૯ તમારો માર્ગ તો સમુદ્રમાં અને તમારી વાટો મહાજળમાં હતી, પણ તમારાં પગલાં કોઈના જોવામાં આવ્યાં નહિ.

En el mar fue tu camino, y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.

20 ૨૦ તમે મૂસા તથા હારુનની મારફતે તમારા લોકોને ઘેટાંનાં ટોળાંની જેમ દોર્યા.

Condujiste a tu pueblo como ovejas, por mano de Moisés y de Aarón.