Karin Magana 20

1 Ruwan inabi mai yin ba’a ne, barasa kuma mai rikici ne; duk wanda suka sa ya kauce marar hikima ne.

Wino [jest] szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry.

2 Fushin sarki yana kama da rurin zaki; duk wanda ya sa shi fushi zai rasa ransa.

Strach, [który budzi] król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy.

3 Bangirma ne ga mutum ya guji faɗa, amma kowane wawa yana saurin yin faɗa.

Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale [każdy] głupiec się w niego wdaje.

4 Rago ba ya noma a lokacin noma; saboda haka a lokacin girbi ba ya bukata samun kome.

Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie [otrzyma].

5 Manufofin zuciyar mutum zurfafan ruwaye ne, amma mutum mai basira yakan jawo su.

Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej.

6 Kowane mutum gani yake shi mai ƙauna marar ƙarewa ne, amma ina? Da ƙyar ka sami amintacce mutum guda.

Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie?

7 Mai adalci kan yi rayuwa marar abin zargi; masu albarka ne’ya’yan da za su biyo bayansa.

Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione [są] po nim jego dzieci.

8 Sa’ad da sarki ya zauna kan kujerarsa don yă yi shari’a, yakan ga dukan mugunta da idanunsa.

Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło.

9 Wa zai iya cewa, “Na kiyaye zuciyata da tsarki; ni mai tsabta ne marar zunubi kuma”?

Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu?

10 Ma’auni marar gaskiya da magwajin da ba daidai ba, Ubangiji ya ƙi su duka.

Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w PANU.

11 Akan san ƙananan yara ta ayyukansu, ana iya sani ko rayuwarsu amintattu ne, mai nagarta.

Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy.

12 Kunnuwan da suke ji da kuma idanun da suke gani, Ubangiji ne ya yi su duka.

Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił PAN.

13 Kada ka so barci in ba haka ba za ka talauce; ka zauna a faɗake za ka kuwa kasance da sauran abinci.

Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem.

14 “Kai, ya yi tsada, ya yi tsada!” In ji mai saya; sa’ad da ya tafi yana taƙama a kan ya iya ciniki.

[To] liche, [to] liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi.

15 Zinariya akwai ta, lu’ulu’u kuma ga shi a yalwace, amma leɓunan da suke magana da sani suna da wuyan samu kamar duwatsu masu daraja.

Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem.

16 A karɓi rigunan wanda ya ɗauki lamunin baƙo; a riƙe shi jingina in ya yi shi don mace marar aminci.

Zabierz szatę tego, [który ręczył] za obcego, a od tego, [który ręczył] za cudzą kobietę, zabierz zastaw.

17 Abincin da aka samu ta hanyar zamba yakan zama da daɗi, amma mutum zai ƙarasa da baki cike da yashi.

Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem.

18 Ka yi shirye-shirye ta wurin neman shawara; in kana yaƙi, ka sami bishewa.

Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą.

19 Mai gulma yakan lalace yarda; saboda haka ka guji mutum mai yawan surutu.

Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami.

20 In mutum ya zargi mahaifinsa ko mahaifiyarsa, fitilarsa za tă mutu a tsakiyar duhu.

Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach.

21 Gādon da aka samu da sauri a farkon farawa ba zai zama mai albarka a ƙarshe ba.

Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu.

22 Kada ka ce, “Zan rama wannan abin da aka yi mini!” Ka dogara ga Ubangiji, zai kuwa fisshe ka.

Nie mów: Odpłacę złem. Czekaj na PANA, a wybawi cię.

23 Ubangiji ya ƙi ma’aunin da ba daidai ba, da kuma magwajin da ba su gamshe shi ba.

Dwojakie odważniki budzą odrazę w PANU, a fałszywa waga nie jest dobra.

24 Ubangiji ne yake bi da matakan mutum, Ta yaya wani zai fahimci hanyarsa?

Od PANA pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?

25 Tarko ne ga mutum ya keɓe wani abu da ba tunani daga baya kuma ya yi la’akari da alkawarinsa.

Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów.

26 Sarki mai hikima yakan gane mugunta; ya hukunta su ba tausayi.

Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę.

27 Fitilar Ubangiji kan bincika zuciyar mutum takan bincika lamirinsa.

Duch człowieka [jest] pochodnią PANA, [która] bada wszystkie skrytości wnętrza.

28 Ƙauna da aminci kan kiyaye sarki lafiya; ta wurin ƙauna sarautarsa za tă zauna a kafe.

Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu.

29 Ɗaukakar matasa maza ita ce ƙarfinsu, furfura ita ce darajar tsofaffi.

Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość.

30 Naushi da rauni kan share mugunta, dūka kuma kan tsabtacce lamiri.

Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza.