< Solomona 21 >

1 HE mau auwai ka naau o ke alii, iloko o ka lima o Iehova, Nana e hookahe ae e like me kona makemake.
Como ribeiros de águas, assim é o coração do rei na mão do Senhor; a tudo quanto quer o inclina.
2 O na aoao a pau o ke kanaka, ua pololei ia i kona maka iho, Hoao ae la o Iehova i na naau.
Todo o caminho do homem é reto aos seus olhos, mas o Senhor pondera os corações.
3 O ka hana ana i ka pono a me ka pololei, Ua makemakeia e Iehova mamua o ka mohai.
Fazer justiça e juízo é mais aceito ao Senhor do que lhe oferecer sacrifício.
4 O ka maka haaheo, o ka naau hookiekie, O ka pomaikai ana hoi o ka poe hewa he pono ole no ia.
Altivez dos olhos, e inchação de coração, e a lavoura dos ímpios é pecado.
5 O ka manao o ka mea hana mau, pili no ia i ka lako; O ko ka mea wikiwiki wale, pili no ia i ka nele.
Os pensamentos do diligente tendem só à abundância, porém os de todo o apressado tão somente à pobreza.
6 O ka imi ana i ka waiwai ma ke elelo wahahee, He opala i hoopuehuia e ka poe e imi ana i ka make.
Trabalhar por ajuntar tesouro com língua falsa é uma vaidade impelida daqueles que buscam a morte.
7 O ke kaili wale o ka poe hewa, e kaili aku ia ia lakou; No ka mea, hoole lakou, aole e hana ma ka hoopono.
As rapinas dos ímpios os virão a destruir, porquanto recusam fazer a justiça.
8 He kekee ka aoao o ke kanaka, a he ano e hoi; O ka mea maemae hoi, ua pololei kana hana.
O caminho do homem é todo perverso e estranho, porém a obra do puro é reta.
9 E aho ka noho ma ke kihi maluna o ka hale, Aole hoi me ka wahine hakaka ma ka hale kanaka.
Melhor é morar num canto do terraço, do que com a mulher contenciosa, e isso em casa em que mais companhia haja.
10 O ka uhane o ka mea hewa, makemake no ia i ka hewa; Aole ona lokomaikai mai i kona hoanoho.
A alma do ímpio deseja o mal: o seu próximo lhe não agrada aos seus olhos.
11 Ma ka hoopaiia mai o ka mea hoowahawaha, e hoonaauaoia'i ka mea ike ole; I ke ao ana aku i ka mea akamai, e loaa no ia ia ka ike.
Castigado o escarnecedor, o simples se torna sábio; e, ensinado o sábio, recebe o conhecimento.
12 Noonoo nui ka mea pono i ka hale o ka mea hewa; Ua hookahuliia ka poe hewa no ka hana hewa ana.
Prudentemente considera o justo a casa do ímpio, quando Deus transtorna os ímpios para o mal.
13 O ka mea i papani i kona pepeiao i ka uwe ana o ka mea nele, E hea aku no oia, aohe mea e hoolohe mai.
O que tapa o seu ouvido ao clamor do pobre ele também clamará e não será ouvido.
14 O ka makana malu, pale ae no ia i ka huhu; Pela hoi ka makana poli i ka inaina ikaika.
O presente que se dá em segredo abate a ira, e a dádiva no seio a grande indignação.
15 He olioli i ka mea pono ke hana ma ka pololei; He make no ko ka poe hana hewa.
O fazer justiça é alegria para o justo, mas espanto para os que obram a iniquidade.
16 O ke kanaka hele hewa mai ka aoao ae o ka naauao, E noho no oia ma ke anaina o ka poe malu make.
O homem, que anda errado do caminho do entendimento, na congregação dos mortos repousará.
17 O ka mea makemake i ka lealea, e ilihune auanei ia, O ka mea makemake i ka waina a me ka aila, aole ia e waiwai.
Necessidade padecerá o que ama a galhofa: o que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
18 Pani ka mea hewa i ka hakahaka no ka mea pono; Pela ka mea lawe hala no ka mea pololei.
O resgate do justo é o ímpio; o do reto o iníquo.
19 E aho ka noho noho ana ma ka waoakua. Aole me ka wahine huhu a me ka hakaka.
Melhor é morar numa terra deserta do que com a mulher contenciosa e iracunda.
20 Aia ka waiwai i makemakeia a me ka aila ma ka hale o ka mea naauao; A o ke kanaka lapuwale, moni iho la oia ia mea.
Tesouro desejável e azeite há na casa do sábio, mas o homem insensato o devora.
21 O ka mea hahai mahope o ka pono, a me ka lokomaikai, E loaa ia ia ke ola a me ka pono a me ka nani.
O que segue a justiça e a beneficência achará a vida, a justiça e a honra.
22 Pii ae ka mea naauao maluna o ke kulanakauhale o ka poe ikaika, Hoohiolo oia i ka ikaika a lakou i paulele ai.
Á cidade dos fortes sobe o sábio, e derruba a força da sua confiança.
23 O ka mea malama i kona waha a me kona alelo, Oia ka i hoopakele i kona uhane i ka popilikia.
O que guarda a sua boca e a sua língua, guarda das angústias a sua alma.
24 O ka haaheo, o ka hookano, o ka hoowahawaha, Oia ka inoa o ka mea hana ma ka huhu ikaika.
O soberbo e presumido, zombador é seu nome: trata com indignação e soberba.
25 O ka makemake o ka mea palaualelo oia kona mea e make ai; No ka mea, hoole kona mau lima i ka hana.
O desejo do preguiçoso o mata, porque as suas mãos recusam trabalhar.
26 Kuko wale aku no ia a po ka la; Haawi aku hoi ka mea pono me ka aua ole.
Todo o dia deseja coisas de cobiçar, mas o justo dá, e nada retém.
27 O ka mohai o ka poe hewa, he hoopailua ia; Ua oi aku hoi ka hewa, ke lawe oia ia mea me ka manao ino.
O sacrifício dos ímpios é abominação: quanto mais oferecendo-o com intenção maligna?
28 O ka mea hoike wahahee, e make no ia; O ke kanaka hoolohe, oia ke olelo mau.
A testemunha mentirosa perecerá, porém o homem que ouve com constância falará.
29 Hoopaakiki ke kanaka hewa i kona maka; O ka mea pololei hoi, hoopololei oia i kona aoao.
O homem ímpio endurece o seu rosto, mas o reto considera o seu caminho.
30 Aohe akamai, aohe noonoo; Aole hoi oleloao e hiki ai ke ku e aku ia Iehova.
Não há sabedoria, nem inteligência, nem conselho contra o Senhor.
31 Ua hoomakaukauia ka lio no ka la e kaua ai; Aka, ia Iehova no ka hoopakele ana.
O cavalo prepara-se para o dia da batalha, porém do Senhor vem a vitória.

< Solomona 21 >