מִשְׁלֵי 31
| דברי למואל מלך-- משא אשר-יסרתו אמו | 1 |
Ķēniņa Lemuēļa vārdi, tā mācība, ko viņa māte tam mācīja.
| מה-ברי ומה-בר-בטני ומה בר-נדרי | 2 |
Ak, mans dēls! ak manas miesas dēls! tu manu solījumu dēls.
| אל-תתן לנשים חילך ודרכיך למחות מלכין | 3 |
Nedod sievām savu spēku, nedz savu ceļu tām, kas ķēniņus samaitā.
| אל למלכים למואל--אל למלכים שתו-יין ולרוזנים או (אי) שכר | 4 |
Ķēniņiem nebūs, ak Lemuēl, ķēniņiem nebūs vīna dzert, nedz valdniekiem stipra dzēriena iekārot,
| פן-ישתה וישכח מחקק וישנה דין כל-בני-עני | 5 |
Ka dzerdami neaizmirst likumus, un nepārgroza tiesu visiem sērdieņiem.
| תנו-שכר לאובד ויין למרי נפש | 6 |
Dodiet stipru dzērienu tam, kas iet bojā, un vīnu, kam noskumusi sirds:
| ישתה וישכח רישו ועמלו לא יזכר-עוד | 7 |
Tāds lai dzer, ka aizmirst savu nabadzību, un vairs nepiemin savas bēdas.
| פתח-פיך לאלם אל-דין כל-בני חלוף | 8 |
Atdari savu muti par mēmo un par visiem, kas ir atstāti.
| פתח-פיך שפט-צדק ודין עני ואביון | 9 |
Atdari savu muti, tiesā taisni un nes tiesu nabagam un sērdienim.
| אשת-חיל מי ימצא ורחק מפנינים מכרה | 10 |
Tikušu (tikumīgu) sievu, kas tādu atrod, pāri par pērlēm ir viņas dārgums.
| בטח בה לב בעלה ושלל לא יחסר | 11 |
Uz viņu uzticas vīra sirds un labuma tam netrūkst nekāda.
| גמלתהו טוב ולא-רע-- כל ימי חייה | 12 |
Tā dara tam labu, ne ļaunu visās sava mūža dienās.
| דרשה צמר ופשתים ותעש בחפץ כפיה | 13 |
Viņa gādā par vilnu un liniem un strādā priecīgām rokām.
| היתה כאניות סוחר ממרחק תביא לחמה | 14 |
Tā ir kā laivinieka laiva, sagādā maizi no tālienes.
| ותקם בעוד לילה--ותתן טרף לביתה וחק לנערתיה | 15 |
Jau pašā naktī tā ceļas un dod barību savai saimei un kalponēm iespriesto tiesu.
| זממה שדה ותקחהו מפרי כפיה נטע (נטעה) כרם | 16 |
To zemes stūri, ko cerē, tā dabū, no savu roku augļiem tā dēsta vīna dārzu.
| חגרה בעוז מתניה ותאמץ זרועתיה | 17 |
Ar spēku tā jož savus gurnus un savas rokas ar stiprumu.
| טעמה כי-טוב סחרה לא-יכבה בליל (בלילה) נרה | 18 |
Tā mana, ka viņas pūliņš labi sokas, un gaisma tai neapdziest naktī.
| ידיה שלחה בכישור וכפיה תמכו פלך | 19 |
Tā stiepj savu roku pie kodeļa un tver ar pirkstiem ratiņu.
| כפה פרשה לעני וידיה שלחה לאביון | 20 |
Tā sērdieņus mīlīgi apkampj un pasniedz nabagiem roku.
| לא-תירא לביתה משלג כי כל-ביתה לבש שנים | 21 |
Savam namam tā nebīstas sniega, jo saime divkārtīgi ģērbta.
| מרבדים עשתה-לה שש וארגמן לבושה | 22 |
Tā sev taisa apsegus, dārgs audeklis un purpurs tai ir apģērbs.
| נודע בשערים בעלה בשבתו עם-זקני-ארץ | 23 |
Tai vīrs ir pazīstams vārtos, kad tas sēž ar zemes vecajiem.
| סדין עשתה ותמכר וחגור נתנה לכנעני | 24 |
Viņa auž linu svārkus un pārdod, un izdod pircējiem jostas.
| עז-והדר לבושה ותשחק ליום אחרון | 25 |
Stiprums un gods tai apģērbs; tā smejas par nākamo laiku.
| פיה פתחה בחכמה ותורת חסד על-לשונה | 26 |
Savu muti tā atdara ar gudrību, un uz viņas mēles ir jauka mācība.
| צופיה הילכות (הליכות) ביתה ולחם עצלות לא תאכל | 27 |
Viņa skatās pēc visām sava nama gaitām un neēd savu maizi ar slinkumu.
| קמו בניה ויאשרוה בעלה ויהללה | 28 |
Viņas bērni pieceļas un teic viņu laimīgu; viņas vīrs, tas to slavē:
| רבות בנות עשו חיל ואת עלית על-כלנה | 29 |
Daudz mātes meitām ir goda tikums, bet tu esi pāri par visām!
| שקר החן והבל היפי אשה יראת-יהוה היא תתהלל | 30 |
Daiļums viļ un skaistums paiet; dievbijīga sieva, tā ir teicama!
| תנו-לה מפרי ידיה ויהללוה בשערים מעשיה | 31 |
Teiciet viņu par viņas roku augļiem, un viņas pašas darbi lai viņu ļaudīs teic!
