תהילים 10

1 למה יהוה תעמד ברחוק תעלים לעתות בצרה

Kāpēc Tu, Kungs, stāvi no tālienes, paslēpies bēdu laikā?

2 בגאות רשע ידלק עני יתפשו במזמות זו חשבו

No bezdievīgā lepnības bailes nāk nabagam; lai tie top gūstīti savās blēņās, ko tie izdomājuši.

3 כי-הלל רשע על-תאות נפשו ובצע ברך נאץ יהוה

Jo bezdievīgais lielās ar savas dvēseles kārību, plēsējs lād, viņš zaimo To Kungu.

4 רשע--כגבה אפו בל-ידרש אין אלהים כל-מזמותיו

Bezdievīgais savā lielā lepnībā nebēdā par nevienu; visas viņa domas ir: Dieva neesam.

5 יחילו דרכו בכל-עת--מרום משפטיך מנגדו כל-צורריו יפיח בהם

Viņa ceļi allažiņ izdodas, Tava sodība ir tālu no viņa; šņākdams viņš turas pret visiem saviem pretiniekiem.

6 אמר בלבו בל-אמוט לדר ודר אשר לא-ברע

Viņš saka savā sirdī: es netapšu kustināts, jo ļaunumā es nenākšu līdz radu radiem.

7 אלה פיהו מלא--ומרמות ותך תחת לשונו עמל ואון

Viņa mute pilna lāstu un viltus un varmācības, apakš viņa mēles ir grūtums un bēdas.

8 ישב במארב חצרים--במסתרים יהרג נקי עיניו לחלכה יצפנו

Viņš, sēž paslēpies aiz sētām, viņš nokauj nenoziedzīgo slepenās vietās, viņa acis glūn uz nabagu.

9 יארב במסתר כאריה בסכה-- יארב לחטוף עני יחטף עני במשכו ברשתו

Viņš glūn slepenībā kā lauva savā alā, viņš glūn sakampt bēdīgo, viņš sakampj bēdīgo, to ievilkdams savā tīklā.

10 ודכה (ידכה) ישח ונפל בעצומיו חלכאים (חל כאים)

Viņš tup un nometās un uzkrīt ar varu nelaimīgiem.

11 אמר בלבו שכח אל הסתיר פניו בל-ראה לנצח

Viņš saka savā sirdī: Dievs ir aizmirsis, Viņš Savu vaigu apslēpis, Viņš neredz ne mūžam.

12 קומה יהוה--אל נשא ידך אל-תשכח עניים (ענוים)

Celies, ak Dievs Kungs, pacel Savu roku, neaizmirsti bēdīgos.

13 על-מה נאץ רשע אלהים אמר בלבו לא תדרש

Kādēļ bezdievīgais Dievu zaimos un sacīs savā sirdī: Tu nemeklēsi?

14 ראתה כי-אתה עמל וכעס תביט-- לתת בידך עליך יעזב חלכה יתום אתה היית עוזר

Tu gan redzi, jo Tu uzlūko mokas un sirdēstus, likdams to Savās rokās; nelaimīgais uz Tevi paļaujas, Tu esi bāriņa palīgs.

15 שבר זרוע רשע ורע תדרוש-רשעו בל-תמצא

Salauz bezdievīgā elkoni un meklē ļaunā bezdievību, ka to vairs neatrod.

16 יהוה מלך עולם ועד אבדו גוים מארצו

Tas Kungs ir ķēniņš mūžīgi mūžam; pagāni ir bojā gājuši no Viņa zemes,

17 תאות ענוים שמעת יהוה תכין לבם תקשיב אזנך

Nabagu ilgošanos Tu klausi, ak Kungs! Tu viņiem sirdi stiprini, Tava auss to liek vērā,

18 לשפט יתום ודך בל-יוסיף עוד--לערץ אנוש מן-הארץ

Tiesu nesdams bāriņam un apspiestam, lai cilvēks, kas no zemes, vairs nedara varas darbus.