नीतिवचन 14
Mądra kobieta buduje swój dom, a głupia burzy go własnymi rękami.
2 २ जो सिधाई से चलता वह यहोवा का भय माननेवाला है, परन्तु जो टेढ़ी चाल चलता वह उसको तुच्छ जाननेवाला ठहरता है।
Kto postępuje w sposób prawy, boi się PANA, a przewrotny na swoich drogach gardzi nim.
W ustach głupiego jest rózga pychy, a mądrych strzegą ich wargi.
Gdzie nie ma wołów, żłób jest pusty, lecz dzięki sile wołów mnoży się obfitość zboża.
Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.
Szyderca szuka mądrości, a nie [znajduje], lecz rozumnemu wiedza [przychodzi] łatwo.
Odsuń się od głupiego, gdyż nie znajdziesz [u niego] warg rozumnych.
Mądrość roztropnego [to] poznanie swojej drogi, a głupotą głupich [jest] oszustwo.
Głupcy szydzą z grzechu, a u prawych [jest] przychylność.
Serce zna własną gorycz, a obcy nie wtrąca się w jego radość.
Dom niegodziwych będzie zgładzony, a mieszkanie prawych zakwitnie.
Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci.
Nawet w śmiechu serce boleje, a końcem [takiej] wesołości [jest] smutek.
Serce odstępcy nasyci się jego drogami, a dobry człowiek – swoimi.
Prosty wierzy każdemu słowu, a roztropny zważa na swoje kroki.
Mądry boi się i odwraca się od zła, ale głupi w swym szaleństwie jest pewny siebie.
17 १७ जो झट क्रोध करे, वह मूर्खता का काम करेगा, और जो बुरी युक्तियाँ निकालता है, उससे लोग बैर रखते हैं।
[Człowiek] porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest znienawidzony.
Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.
Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.
Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.
21 २१ जो अपने पड़ोसी को तुच्छ जानता, वह पाप करता है, परन्तु जो दीन लोगों पर अनुग्रह करता, वह धन्य होता है।
Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.
22 २२ जो बुरी युक्ति निकालते हैं, क्या वे भ्रम में नहीं पड़ते? परन्तु भली युक्ति निकालनेवालों से करुणा और सच्चाई का व्यवहार किया जाता है।
Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.
Każda praca [przynosi] pożytek, a [puste] słowa [prowadzą] do nędzy.
Koroną mądrych [jest ich] bogactwo, ale głupota głupich [pozostaje] głupotą.
25 २५ सच्चा साक्षी बहुतों के प्राण बचाता है, परन्तु जो झूठी बातें उड़ाया करता है उससे धोखा ही होता है।
Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.
W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.
Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.
29 २९ जो विलम्ब से क्रोध करनेवाला है वह बड़ा समझवाला है, परन्तु जो अधीर होता है, वह मूर्खता को बढ़ाता है।
Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.
Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.
31 ३१ जो कंगाल पर अंधेर करता, वह उसके कर्ता की निन्दा करता है, परन्तु जो दरिद्र पर अनुग्रह करता, वह उसकी महिमा करता है।
Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.
Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję [nawet] w [czasie] swojej śmierci.
33 ३३ समझवाले के मन में बुद्धि वास किए रहती है, परन्तु मूर्ख मनुष्य बुद्धि के विषय में कुछ भी नहीं जानता।
Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a [co jest] w sercu głupich, wychodzi na jaw.
Sprawiedliwość wywyższa naród, a grzech jest hańbą narodów.
35 ३५ जो कर्मचारी बुद्धि से काम करता है उस पर राजा प्रसन्न होता है, परन्तु जो लज्जा के काम करता, उस पर वह रोष करता है।
Król jest przychylny dla roztropnego sługi, lecz gniewa się [na tego], który [przynosi] hańbę.
