Sálmarnir 109
1 Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull
For the Chief Musician. A Psalm by David. God of my praise, don’t remain silent,
2 því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.
for they have opened the mouth of the wicked and the mouth of deceit against me. They have spoken to me with a lying tongue.
3 Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.
They have also surrounded me with words of hatred, and fought against me without a cause.
4 Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.
In return for my love, they are my adversaries; but I am in prayer.
5 Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.
They have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
6 Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.
Set a wicked man over him. Let an adversary stand at his right hand.
7 Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.
When he is judged, let him come out guilty. Let his prayer be turned into sin.
8 Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.
Let his days be few. Let another take his office.
9 Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja
Let his children be fatherless, and his wife a widow.
10 og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.
Let his children be wandering beggars. Let them be sought from their ruins.
11 Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.
Let the creditor seize all that he has. Let strangers plunder the fruit of his labor.
12 Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.
Let there be no one to extend kindness to him, neither let there be anyone to have pity on his fatherless children.
13 Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.
Let his posterity be cut off. In the generation following let their name be blotted out.
14 Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.
Let the iniquity of his fathers be remembered by Yahweh. Don’t let the sin of his mother be blotted out.
15 Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.
Let them be before Yahweh continually, that he may cut off their memory from the earth;
16 Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.
because he didn’t remember to show kindness, but persecuted the poor and needy man, the broken in heart, to kill them.
17 Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.
Yes, he loved cursing, and it came to him. He didn’t delight in blessing, and it was far from him.
18 Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.
He clothed himself also with cursing as with his garment. It came into his inward parts like water, like oil into his bones.
19 Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.
Let it be to him as the clothing with which he covers himself, for the belt that is always around him.
20 Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.
This is the reward of my adversaries from Yahweh, of those who speak evil against my soul.
21 En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.
But deal with me, Yahweh the Lord, for your name’s sake, because your loving kindness is good, deliver me;
22 Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.
for I am poor and needy. My heart is wounded within me.
23 Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!
I fade away like an evening shadow. I am shaken off like a locust.
24 Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.
My knees are weak through fasting. My body is thin and lacks fat.
25 Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.
I have also become a reproach to them. When they see me, they shake their head.
26 Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.
Help me, Yahweh, my God. Save me according to your loving kindness;
27 Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,
that they may know that this is your hand; that you, Yahweh, have done it.
28 – þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.
They may curse, but you bless. When they arise, they will be shamed, but your servant shall rejoice.
29 Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!
Let my adversaries be clothed with dishonor. Let them cover themselves with their own shame as with a robe.
30 Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.
I will give great thanks to Yahweh with my mouth. Yes, I will praise him among the multitude.
31 Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.
For he will stand at the right hand of the needy, to save him from those who judge his soul.
