Job 37

1 Pudno, agkibkibbayo ti pusok iti daytoy; ken aggargaraw iti ayanna.

A ce spectacle, mon cœur est tout tremblant, il bondit hors de sa place.

2 O, denggem ti daranudor ti timekna, ti aweng a rumrumuar manipud iti ngiwatna.

Ecoutez, écoutez le fracas de sa voix, le grondement qui sort de sa bouche!

3 Ibabaonna daytoy iti sirok ti entero a tangatang, ken ibabaonna dagiti kimatna kadagiti beddeng ti daga.

Il lui donne libre carrière sous l'immensité des cieux, et son éclair brille jusqu'aux extrémités de la terre.

4 Adda timek nga agdaranudor kalpasan daytoy; paggurruodenna babaen iti timek ti kinatan-okna; saanna a laplappedan dagiti kimat no mangngeg ti timekna.

Puis éclate un rugissement, il tonne de sa voix majestueuse; il ne retient plus les éclairs, quand on entend sa voix;

5 Paggurruoden ti Dios iti nakakaskasdaaw a wagas babaen iti timekna; agar-aramid isuna kadagiti naindaklan a banbanag a saantayo a maawatan.

Dieu tonne de sa voix, d'une manière merveilleuse. Il fait de grandes choses que nous ne comprenons pas.

6 Ta ibagbagana kadagiti niebe, 'Agtinnagka iti rabaw ti daga'; kasta met kadagiti arbis, 'Agbalinka a napigsa a tudo.'

Il dit à la neige: « Tombe sur la terre; » il commande aux ondées et aux pluies torrentielles.

7 Pagsarsardengenna ti ima ti tunggal tao manipud iti panagtrabaho, tapno makita dagiti amin a tattao nga inaramidna dagiti aramidna.

Il met un sceau sur la main de tous les hommes, afin que tout mortel reconnaisse son Créateur.

8 Ket aglemmeng dagiti narungsot nga ayup ken agtalinaedda kadagiti rukibda.

Alors l'animal sauvage rentre dans son repaire, et demeure dans sa tanière.

9 Aggapgapu ti bagyo iti siledna iti abagatan ken aggapgapu ti lamiis manipud iti agwarwaras nga angin iti amianan.

L'ouragan sort de ses retraites cachées, l'aquilon amène les frimas.

10 Babaen iti anges ti Dios, tumaud ti yelo; ken tumanken a kasla landok ti nalawa a danum.

Au souffle de Dieu se forme la glace, et la masse des eaux est emprisonnée.

11 Pudno, padagsenenna ti napuskol nga ulep babaen iti linnaaw; iwar-warasna ti kimatna kadagiti ulep.

Il charge de vapeurs les nuages, il disperse ses nuées lumineuses.

12 Pagrikus-rikusenna dagiti ulep babaen iti panangiturongna, tapno maaramidda ti aniaman nga ibilbilinna kadakuada iti ngatoen ti entero a lubong.

On les voit, selon ses décrets, errer en tous sens, pour exécuter tout ce qu'il leur commande, sur la face de la terre habitée.

13 Ar-aramidenna amin dagitoy; no dadduma mapaspasamak daytoy para iti pannakailinteg, no dadduma para kadagiti dagana, ken no dadduma ket kas panangtungpal iti napudno a tulagna.

C'est tantôt pour le châtiment de sa terre, et tantôt en signe de faveur qu'il les envoie.

14 Denggem daytoy, Job; agsardengka ken panunotem dagiti nakakaskasdaaw nga aramid ti Dios.

Job, sois attentif à ces choses; arrête-toi, et considère les merveilles de Dieu.

15 Ammom kadi no kasano ti panangbilin ti Dios kadagiti ulep ken panagpakimatna kadagitoy?

Sais-tu comment il les opère, et fait briller l'éclair dans la nue?

16 Maawatam kadi ti panagtapaw dagiti ulep, dagiti nakakaskasdaaw nga aramid ti Dios, nga addaan iti naan-anay a pannakaammo?

Comprends-tu le balancement des nuages, les merveilles de celui dont la science est parfaite,

17 Maawatam kadi no kasano a bumara dagiti kawesmo no agtalna ti daga gapu iti angin manipud iti abagatan?

toi dont les vêtements sont chauds, quand la terre se repose au souffle du midi?

18 Maiwarasmo kadi ti tangatang a kas iti kabaelanna—ti tangatang, a kas kabileg ti sarming a landok?

Peux-tu, comme lui, étendre les nuées, et les rendre solides comme un miroir d'airain?

19 Isuronakami iti rumbeng nga ibagami kenkuana, ta saanmi a mapagsasaruno dagiti ibagami gapu iti kinasipnget dagiti panunotmi.

Fais-nous connaître ce que nous devons lui dire: nous ne saurions lui parler, ignorants que nous sommes.

20 Rumbeng kadi a mabagaan isuna a kayatko ti makitungtung kenkuana? Tarigagayan kadi ti maysa a tao ti matilmon?

Ah! qu'on ne lui rapporte pas mes discours! Un homme a-t-il jamais dit qu'il désirait sa perte?

21 Ita, saan a maperreng dagiti tattao ti init no agranraniag daytoy iti tangatang kalpasan a makalabas ti angin ken winaknitan dagiti ulep.

On ne peut voir maintenant la lumière du soleil, qui luit derrière les nuages; qu'un vent passe, il les dissipe.

22 Aggapu iti amianan ti nabalitukan a kinarangrang—iti Dios ti nakakaskasdaaw a dayag.

L'or vient du septentrion; mais Dieu, que sa majesté est redoutable!

23 Maipanggep iti Mannakabalin-amin, saantayo a mabirukan isuna; naindaklan ti pannakabalin ken ti kinalintegna. Saanna nga idaddadanes dagiti tattao.

Le Tout-Puissant, nous ne pouvons l'atteindre: il est grand en force, et en droit, et en justice, il ne répond à personne!

24 Ngarud, kabuteng dagiti tattao isuna. Saanna nga ipangpangag dagiti mangipagpagarup a nasiribda.”

Que les hommes donc le révèrent! Il ne regarde pas ceux qui se croient sages.