Ayub 30

1 Tetapi kini aku diejek oleh orang yang lebih muda. Dahulu ayah mereka kupandang terlalu hina untuk menjaga dombaku bersama anjing gembala.

ועתה שחקו עלי-- צעירים ממני לימים אשר-מאסתי אבותם-- לשית עם-כלבי צאני

2 Bagiku mereka tidak berguna karena sudah kehabisan tenaga.

גם-כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח

3 Mereka lapar dan menderita sekali, sehingga makan akar kering di gurun yang sunyi.

בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה--אמש שואה ומשאה

4 Mereka mencabut belukar di padang belantara lalu memakan baik daun maupun akarnya.

הקטפים מלוח עלי-שיח ושרש רתמים לחמם

5 Mereka diusir dengan tengking seperti orang mengusir maling.

מן-גו יגרשו יריעו עלימו כגנב

6 Mereka tinggal di dalam gua-gua; lubang-lubang di dinding gunung menjadi rumah mereka.

בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים

7 Di rimba mereka meraung-raung seperti binatang, berkelompok di bawah semak belukar di hutan.

בין-שיחים ינהקו תחת חרול יספחו

8 Mereka tak bernama dan tak berharga, orang-orang yang sudah dihalau dari negerinya.

בני-נבל גם-בני בלי-שם-- נכאו מן-הארץ

9 Sekarang mereka datang dan aku ditertawakannya; bagi mereka, aku ini lelucon belaka.

ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה

10 Aku dipandang oleh mereka hina dan keji, bahkan mukaku mereka ludahi.

תעבוני רחקו מני ומפני לא-חשכו רק

11 Karena Allah membuat aku lemah tidak berdaya, mereka melampiaskan amukan mereka.

כי-יתרו (יתרי) פתח ויענני ורסן מפני שלחו

12 Gerombolan itu menyerang aku dari depan, dan kejatuhanku mereka rencanakan.

על-ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם

13 Mereka memotong jalanku untuk membinasakan aku; tak seorang pun menghalangi ketika mereka menyerbu.

נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו

14 Bagaikan banjir mereka dobrak tembok pertahananku; beramai-ramai mereka datang menindih tubuhku.

כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו

15 Kedahsyatan meliputi diriku; bagaikan hembusan angin, harga diriku berlalu; bagaikan awan lewat, hilanglah kebahagiaanku.

ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי

16 Sekarang hampir matilah aku; tak ada keringanan bagi deritaku.

ועתה--עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי-עני

17 Pada waktu malam semua tulangku nyeri; rasa sakit yang menusuk tak kunjung berhenti.

לילה--עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון

18 Allah mencengkeram aku pada leher bajuku sehingga pakaianku menggelambir pada tubuhku.

ברב-כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני

19 Ke dalam lumpur aku dihempaskan-Nya, aku menjadi seperti sampah saja!

הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר

20 Aku berseru kepada-Mu, ya Allah, Kau tak memberi jawaban; bila aku berdoa, Kau tak memperhatikan.

אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי

21 Engkau berlaku kejam terhadapku, Kautindas aku dengan seluruh kekuatan-Mu.

תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני

22 Engkau membiarkan angin melayangkan aku; dalam angin ribut Kauombang-ambingkan diriku.

תשאני אל-רוח תרכיבני ותמגגני תשוה (תשיה)

23 Aku tahu, Kaubawa aku kepada alam kematian, tempat semua yang hidup dikumpulkan.

כי-ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל-חי

24 Mengapa Kau menyerang orang yang celaka, yang tak dapat berbuat apa pun kecuali mohon iba?

אך לא-בעי ישלח-יד אם-בפידו להן שוע

25 Bukankah aku menangis bersama orang yang kesusahan, dan mengasihani orang yang berkekurangan?

אם-לא בכיתי לקשה-יום עגמה נפשי לאביון

26 Aku mengharapkan bahagia dan terang, tapi kesukaran dan kegelapanlah yang datang.

כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל

27 Aku terkoyak oleh duka dan nestapa; hari demi hari makin banyak yang kuderita.

מעי רתחו ולא-דמו קדמני ימי-עני

28 Di dalam kelam, tanpa cahaya, aku berkeliaran; aku berdiri di muka umum, minta pertolongan.

קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע

29 Suaraku sedih penuh iba seperti tangis serigala dan burung unta.

אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה

30 Kulitku menjadi hitam; tubuhku terbakar oleh demam.

עורי שחר מעלי ועצמי-חרה מני-חרב

31 Dahulu kudengar musik gembira, kini hanya ratapan tangis belaka.

ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים