Giobbe 12
1 Giobbe allora rispose:
Potem Hiob odpowiedział:
2 E' vero, sì, che voi siete la voce del popolo e la sapienza morirà con voi!
Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
3 Anch'io però ho senno come voi, e non sono da meno di voi; chi non sa cose simili?
Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
4 Ludibrio del suo amico è diventato chi grida a Dio perché gli risponda; ludibrio il giusto, l'integro!
Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.
5 «Per la sventura, disprezzo», pensa la gente prosperosa, «spinte, a colui che ha il piede tremante».
Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.
6 Le tende dei ladri sono tranquille, c'è sicurezza per chi provoca Dio, per chi vuol ridurre Dio in suo potere.
Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.
7 Ma interroga pure le bestie, perché ti ammaestrino, gli uccelli del cielo, perché ti informino,
Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
8 o i rettili della terra, perché ti istruiscano o i pesci del mare perché te lo faccian sapere.
Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
9 Chi non sa, fra tutti questi esseri, che la mano del Signore ha fatto questo?
Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
10 Egli ha in mano l'anima di ogni vivente e il soffio d'ogni carne umana.
W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
11 L'orecchio non distingue forse le parole e il palato non assapora i cibi?
Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
12 Nei canuti sta la saggezza e nella vita lunga la prudenza.
U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
13 In lui risiede la sapienza e la forza, a lui appartiene il consiglio e la prudenza!
[Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
14 Ecco, se egli demolisce, non si può ricostruire, se imprigiona uno, non si può liberare.
Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
15 Se trattiene le acque, tutto si secca, se le lascia andare, devastano la terra.
Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
16 Da lui viene potenza e sagacia, a lui appartiene l'ingannato e l'ingannatore.
U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
17 Rende stolti i consiglieri della terra, priva i giudici di senno;
Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.
18 scioglie la cintura dei re e cinge i loro fianchi d'una corda.
Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
19 Fa andare scalzi i sacerdoti e rovescia i potenti.
Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
20 Toglie la favella ai più veraci e priva del senno i vegliardi.
Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
21 Sui nobili spande il disprezzo e allenta la cintura ai forti.
Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
22 Strappa dalle tenebre i segreti e porta alla luce le cose oscure.
[On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
23 Fa grandi i popoli e li lascia perire, estende le nazioni e le abbandona.
Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
24 Toglie il senno ai capi del paese e li fa vagare per solitudini senza strade,
On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 vanno a tastoni per le tenebre, senza luce, e barcollano come ubriachi.
I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.
