2 Corinzi 2

1 Or io avea determinato in me stesso di non venir di nuovo a voi con tristizia.

Судих же в себе сие, не паки скорбию к вам приити.

2 Perciocchè, se io vi contristo, chi sarà dunque colui che mi rallegrerà, se non colui stesso che sarà stato da me contristato?

Аще бо аз скорбь творю вам, то кто есть веселяяй мя, точию приемляй скорбь от мене?

3 E quello stesso vi ho io scritto, acciocchè quando verrò, io non abbia tristezza sopra tristezza da coloro, dai quali io dovea avere allegrezza; confidandomi di tutti voi, che la mia allegrezza è [quella] di tutti voi.

И писах вам сие истое, да не пришед скорбь на скорбь прииму, о нихже подобаше ми радоватися, надеяся на вся вы, яко моя радость всех вас есть.

4 Perciocchè di grande afflizione, e distretta di cuore, io vi scrissi con molte lagrime; non acciocchè foste contristati, ma acciocchè conosceste la carità, che io ho abbondantissima inverso voi.

От печали бо многия и туги сердца написах вам многими слезами, не яко да оскорбитеся, но любовь да познаете, юже имам изобильно к вам.

5 E se alcuno ha contristato, non ha contristato me, anzi in parte, per non aggravar[lo], voi tutti.

Аще ли кто оскорбил мене, не мене оскорби, но от части, да не отягчу, всех вас.

6 Al tale basta quella riprensione, che [gli è stata fatta] dalla raunanza.

Довольно бо таковому запрещение сие, еже от многих:

7 Talchè, in contrario, più tosto vi [convien] perdonar[gli], e consolar[lo]; che talora quell'uomo non sia assorto dalla troppa tristezza.

темже сопротивное паче вы да даруете и утешите, да не како многою скорбию пожерт будет таковый:

8 Perciò, io vi prego di ratificare inverso lui la carità.

темже молю вы, утвердите к нему любовь.

9 Perciocchè a questo fine ancora vi ho scritto, acciocchè io conosca la prova di voi, se siete ubbidienti ad ogni cosa.

На сие бо и писах, да разумею искусство ваше, аще во всем послушливи есте.

10 Or a chi voi perdonate alcuna cosa, [perdono] io ancora; perciocchè io altresì, se ho perdonata cosa alcuna, a chi l'ho perdonata, [l'ho fatto] per amor vostro, nel cospetto di Cristo, acciocchè noi non siamo soverchiati da Satana.

Емуже аще что даруете, и аз: ибо аз аще что даровах, емуже даровах, вас ради, о лицы Иисус Христове,

11 Perciocchè noi non ignoriamo le sue macchinazioni.

да не обидими будем от сатаны: не не разумеваем бо умышлений его.

12 Ora, essendo venuto in Troas per l'Evangelo di Cristo, ed essendomi aperta una porta nel Signore, non ho avuta alcuna requie nello spirito mio, per non avervi trovato Tito, mio fratello.

Пришед же в Троаду во благовестие Христово, и двери отверзене ми бывшей о Господе,

13 Anzi, essendomi da loro accommiatato, me ne sono andato in Macedonia.

не имех покоя духу моему, не обретшу ми Тита брата моего: но отрекся им, изыдох в Македонию.

14 OR ringraziato [sia] Iddio, il qual fa che sempre trionfiamo in Cristo, e manifesta per noi in ogni luogo l'odor della sua conoscenza.

Богу же благодарение, всегда победители нас творящему о Христе Иисусе и воню разума Его являющу нами во всяцем месте.

15 Perciocchè noi siamo il buono odore di Cristo a Dio, fra coloro che son salvati, e fra coloro che periscono;

Яко Христово благоухание есмы Богови в спасаемых и в погибающих.

16 a questi veramente, odor di morte a morte; ma a quelli, odor di vita a vita. (E chi è sufficiente a queste cose?)

Овем убо воня смертная в смерть, овем же воня животная в живот. И к сим кто доволен?

17 Poichè noi non falsifichiamo la parola di Dio, come molti altri; ma come di sincerità, ma come da parte di Dio, parliamo in Cristo, nel cospetto di Dio.

Несмы бо, якоже мнози, нечисто проповедающии слово Божие, но яко от чистоты, но яко от Бога, пред Богом, во Христе глаголем.