Proverbi 27

1 Non gloriarti del giorno di domani; Perciocchè tu non sai ciò che il giorno partorirà.

Не хвалися о утрии, не веси бо, что родит (день) находяй.

2 Loditi lo strano, e non la tua propria bocca; Lo straniero, e non le tue proprie labbra.

Да хвалит тя искренний, а не твоя уста, чуждий, а не твои устне.

3 Le pietre [son] pesanti, e la rena [è] grave; Ma l'ira dello stolto [è] più pesante che amendue quelle cose.

Тяжко камень и неудобоносно песок, гнев же безумнаго тяжший обоего.

4 La collera [è] una cosa crudele, e l'ira una cosa strabocchevole; E chi potrà durar davanti alla gelosia?

Безмилостивна ярость и остр гнев, но ничтоже постоит ревности.

5 Meglio vale riprensione palese, Che amore occulto.

Лучше обличения откровенна тайныя любве.

6 Le ferite di chi ama [son] leali; Ma i baci di chi odia [sono] simulati.

Достовернее суть язвы друга, нежели вольная лобзания врага.

7 La persona satolla calca il favo [del miele]; Ma alla persona affamata ogni cosa amara [è] dolce.

Душа в сытости сущи сотам ругается: души же нищетней и горькая сладка являются.

8 Quale [è] l'uccelletto, che va ramingo fuor del suo nido, Tale [è] l'uomo che va vagando fuor del suo luogo.

Якоже егда птица отлетит от гнезда своего, тако человек порабощается, егда устранится от своих мест.

9 L'olio odorifero [e] il profumo rallegrano il cuore; Così [fa] la dolcezza dell'amico dell'uomo per consiglio cordiale.

Миры и вином и фимиамы красуется сердце, растерзаваетжеся от бед душа.

10 Non lasciare il tuo amico, nè l'amico di tuo padre; E non entrare in casa del tuo fratello nel giorno della tua calamità; Meglio [vale] un vicino presso, che un fratello lontano.

Друга твоего или друга отча не оставляй: в дом же брата своего не вниди неблагополучно: лучше друг близ, неже брат далече живый.

11 Figliuol mio, sii savio, e rallegra il mio cuore; Ed io avrò che rispondere a colui che mi farà vituperio.

Мудр буди, сыне, да веселится сердце твое, и отврати от себе понослива словеса.

12 L' [uomo] avveduto, veggendo il male, si nasconde; [Ma] gli scempi passano oltre, e ne portano la pena.

Хитрый злым находящым укрывается: безумнии же нашедше тщету постраждут.

13 Prendi pure il vestimento di chi ha fatta sicurtà per lo strano; E prendi pegno da lui per la straniera.

Отими ризу его, прейде бо досадитель, иже чуждая погубляет.

14 Chi benedice il suo prossimo ad alta voce, Levandosi la mattina a buon'ora, [Ciò] gli sarà reputato in maledizione.

Иже аще благословит друга утро велиим гласом, от кленущаго ни чимже разнствовати возмнится.

15 Un gocciolar continuo in giorno di gran pioggia, E una donna rissosa, è tutt'uno.

Капли изгоняют человека в день зимен из дому его, тако и жена клеветливая из своего дому.

16 Chi vuol tenerla serrata, pubblica di [voler] serrar del vento, E dell'olio nella sua man destra.

Север жесток ветр, именем же приятен нарицается.

17 Il ferro si pulisce col ferro; Così l'uomo pulisce la faccia del suo prossimo.

Железо железа острит: муж же поощряет лице дружне.

18 Chi guarda il fico ne mangia il frutto; Così chi guarda il suo signore sarà onorato.

Иже насаждает смоковницу, снесть плоды ея: а иже хранит господа своего, честен будет.

19 Come l'acqua [rappresenta] la faccia alla faccia; Così il cuor dell'uomo [rappresenta l'uomo] all'uomo.

Якоже суть неподобна лица лицам, сице ниже сердца человеков.

20 Il sepolcro, e il luogo della perdizione, non son giammai satolli; Così anche giammai non si saziano gli occhi dell'uomo. (Sheol h7585)

Ад и Погибель не насыщаются: такожде и очи человечестии несыти. (Sheol h7585)

21 La coppella [è] per l'argento, e il fornello per l'oro; Ma l'uomo [è provato] per la bocca che lo loda.

Искушение сребру и злату раздежение: муж же искушается усты хвалящих его.

22 Avvegnachè tu pestassi lo stolto in un mortaio, Col pestello, per mezzo del grano infranto, La sua follia non si dipartirebbe però da lui.

Аще биеши безумнаго посреде сонмища срамляя его, не отимеши безумия его.

23 Abbi diligentemente cura delle tue pecore, Metti il cuor tuo alle mandre.

Разумне разумевай души стада твоего, и да приставиши сердце твое ко твоим стадам.

24 Perciocchè i tesori non [durano] in perpetuo; E la corona [è ella] per ogni età?

Яко не во век мужеви держава и крепость, ниже предает от рода в род.

25 Il fieno nasce, e l'erbaggio spunta, E le erbe de' monti son raccolte.

Прилежи о злацех сущих на поли и пожнеши траву, и собирай сено нагорное,

26 Gli agnelli [son] per lo tuo vestire, E i becchi [sono] il prezzo di un campo.

да имаши овцы на одеяние: почитай поле, да будут ти агнцы.

27 E l'abbondanza del latte delle capre è per tuo cibo, [E] per cibo di casa tua, E per lo vitto delle tue serventi.

Сыне, от мене имаши речения крепка в жизнь твою и в жизнь твоих служителей.