Salmi 2

1 PERCHÈ tumultuano le genti, E mormorano i popoli cose vane?

Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

2 I re della terra si ritrovano, Ed i principi consigliano insieme, Contro al Signore, e contro al suo Unto;

Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

3 [Dicendo: ] Rompiamo i lor legami, E gettiam via da noi le lor funi.

Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

4 Colui che siede ne' cieli[ne] riderà; Il Signore si befferà di loro.

La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

5 Allora parlerà loro nella sua ira, E li renderà smarriti nel suo cruccio acceso;

Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

6 [E dirà: ] Pur nondimeno ho io consacrato il mio Re Sopra Sion, monte della mia santità.

Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

7 Io spiegherò il decreto; Il Signore mi ha detto: Tu [sei] il mio figliuolo; Oggi io t'ho generato.

Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

8 Chiedimi, ed io ti darò [per] eredità le genti, Ed i confini della terra [per] tua possessione.

Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

9 Tu le fiaccherai con una verga di ferro; Tu le triterai come un testo di vasellaio.

Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

10 Ora dunque, o re, siate savi; Giudici della terra, ricevete correzione.

Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

11 Servite al Signore con timore, E gioite con tremore.

Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

12 Baciate il figliuolo, che talora egli non si adiri, E che voi non periate [nella vostra] via, Quando l'ira sua si sarà pure un poco accesa. Beati tutti coloro che si confidano in lui.

Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.