箴言 知恵の泉 17

1 睦じうして一塊の乾けるパンあるは あらそひありて宰れる畜の盈たる家に愈る

Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

2 かしこき僕は恥をきたらする子ををさめ 且その子の兄弟の中にありて產業を分ち取る

Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

3 銀を試むる者は坩堝 金を試むる者は鑢 人の心を試むる者はヱホバなり

Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

4 惡を行ふものは虚偽のくちびるにきき 虚偽をいふ者はあしき舌に耳を傾ぶく

Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

5 貧人を嘲るものはその造主をあなどるなり 人の災禍を喜ぶものは罪をまぬかれず

Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

6 孫は老人の冠弁なり 父は子の榮なり

Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

7 勝れたる事をいふは愚なる人に適はず 况て虚偽をいふ口唇は君たる者に適はんや

Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

8 贈物はこれを受る者の目には貴き珠のごとし その向ふところにて凡て幸福を買ふ

Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

9 愛を追求むる者は人の過失をおほふ 人の事を言ひふるる者は朋友をあひ離れしむ

Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

10 一句の誡命の智人に徹るは百囘扑つことの愚なる人に徹るよりも深し

Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

11 叛きもとる者はただ惡きことのみをもとむ 比故に彼にむかひて殘忍なる使者遣はさる

Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

12 愚なる者の愚妄をなすにあはんよりは寧ろ子をとられたる牝熊にあへ

Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

13 惡をもて善に報ゆる者は惡その家を離れじ

Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

14 爭端の起源は堤より水をもらすに似たり この故にあらそひの起らざる先にこれを止むべし

La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

15 惡者を義とし義者を惡しとするこの二の者はヱホバに憎まる

Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

16 愚なる者はすでに心なし何ぞ智慧をかはんとて手にその價の金をもつや

Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

17 朋友はいづれの時にも愛す 兄弟は危難の時のために生る

En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

18 智慧なき人は手を拍てその友の前にて保證をなす

Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

19 爭端をこのむ者は罪を好み その門を高くする者は敗壞を求む

Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

20 邪曲なる心ある者はさいはひを得ず その舌をみだりにする者はわざはひに陷る

Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

21 愚なる者を產むものは自己の憂を生じ 愚なる者の父は喜樂を得ず

Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

22 心のたのしみは良薬なり 霊魂のうれひは骨を枯す

Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

23 惡者は人の懐より賄賂をうけて審判の道をまぐ

Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

24 智慧は哲者の面のまへにあり されど愚なる者は目を地の極にそそぐ

Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

25 愚なる子は其父の憂となり 亦これを生る母の煩勞となる

Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

26 義者を罰するは善らず 貴き者をその義きがために扑は善らず

Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

27 言を寡くする者は知識あり 心の靜なる者は哲人なり

Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

28 愚なる者も默するときは智慧ある者と思はれ その口唇を閉るときは哲者とおもはるべし

Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.