< 詩篇 50 >

1 ぜんのうの神ヱホバ詔命して日のいづるところより日のいるところまであまねく地をよびたまへり
Nagsao ni Yahweh a Dios, ti Maysa a Nabileg ken inawaganna ti daga manipud panagsingising ti init agingga iti panaglinnekna.
2 かみは美麗の極なるシオンより光をはなちたまへり
Nagraniag ti Dios manipud iti Sion, a naan-anay iti kinapintasna.
3 われらの神はきたりて默したまはじ火その前にものをやきつくし暴風その四周にふきあれん
Immay ti Diostayo ken saan isuna a nagulimek; adda gumilgil-ayab nga apuy iti sangoananna, ken kasta unay a bagio iti aglawlawna.
4 神はその民をさばかんとて上なる天および地をよびたまへり
Immawag isuna iti langit ken iti daga tapno ukomenna dagiti tattaona:
5 いはく祭物をもて我とけいやくをたてしわが聖徒をわがもとに集めよと
“Ummongenyo dagiti napudno a tattaok kaniak, dagiti nagtulnog iti katulagak babaen iti sakrificio.”
6 もろもろの天は神の義をあらはせり 神はみづから審士たればなり (セラ)
Ipablaak ti langit iti kinalintegna, ta ti Dios a mismo ti ukom. (Selah)
7 わが民よきけ我ものいはんイスラエルよきけ我なんぢにむかひて證をなさん われは神なんぢの神なり
“Dakayo a tattaok, dumngegkayo ta agsaoak; Siak ti Dios a Diosyo.
8 わがなんぢを責るは祭物のゆゑにあらず なんぢの燔祭はつねにわが前にあり
Saankayo a tubngaren kadagiti datonyo; dagiti datonyo a maipuor ket kanayon nga adda iti sangoanak.
9 我はなんぢの家より牡牛をとらず なんぢの牢より牡山羊をとらず
Saanko nga alaen ti kalakian a baka manipud iti balayyo, wenno dagiti kalakian a kalding manipud kadagiti arbanmo.
10 林のもろもろのけもの山のうへの千々の牲畜はみなわが有なり
Ta kukuak tunggal nauyong nga ayup iti kabakiran, kasta met dagiti ayup nga adda iti rinibribu a katurturudan.
11 われは山のすべての鳥をしる 野のたけき獣はみなわがものなり
Ammok amin a billit kadagiti bantay, ken kukuak dagiti nauyong nga ayup iti kataltalunan.
12 世界とそのなかに充るものとはわが有なれば縦ひわれ饑るともなんぢに告じ
No mabisinak, saanko nga ibaga kadakayo; ta kukuak ti lubong, ken amin nga adda iti daytoy.
13 われいかで牡牛の肉をくらひ牡山羊の血をのまんや
Kanek kadi ti lasag dagiti baka wenno inumek kadi ti dara dagiti kalding?
14 感謝のそなへものを神にささげよ なんぢのちかひを至上者につくのへ
Isagutyo iti Dios ti daton iti panagyaman, ken bayadanyo dagiti kariyo iti Kangangatoan.
15 なやみの日にわれをよべ我なんぢを援けん而してなんぢ我をあがむべし
Awagandak iti aldaw ti riribuk; isalakankayonto, ken itan-okdakto.”
16 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは敎をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
Ngem iti nadangkes kinuna ti Dios, “Ania iti ar-aramidem a mangipablaak kadagiti bilinko, nga innalam ti tulagko kadagiti ngiwatmo,
17 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは敎をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
idinto ta kaguram ti bilin ken imbellengmo dagiti sasaok iti adayo?
18 なんぢ盗人をみれば之をよしとし姦淫をおこなふものの伴侶となれり
No makitam ti maysa nga agtatakaw, umanamongka kenkuana; makidangdanggayka kadagiti mannakikamkamalala.
19 なんぢその口を惡にわたす なんぢの舌は詭計をくみなせり
Intedmo ti ngiwatmo iti demonyo, ken ibalbalikas ti dilam iti makaallilaw.
20 なんぢ坐りて兄弟をそしり己がははの子を誣ののしれり
Itugtugawam ken agsasaoka maibusor iti kabsatmo a lalaki; pinerdim ti dayaw ti bukod nga anak a lalaki ni nanangmo.
21 汝これらの事をなししをわれ默しぬれば なんぢ我をおのれに恰にたるものとおもへり されど我なんぢを責めてその罪をなんぢの目前につらぬべし
Inaramidmo dagitoy a banbanag, ngem nagulimekak, ket impagarupmo a maysaak a kas kenka. Ngem, babalawenka ken iparuarko iti imatangmo amin nga inaramidmo.
22 神をわするるものよ今このことを念へ おそらくは我なんぢを抓さかんとき助るものあらじ
Ita, lagipenyo daytoy dakayo a nanglipat iti Dios; ta no saan pisangpisangenkayo iti pidapidaso, ken awanto ti siasinoman nga umay tumulong kadakayo:
23 感謝のそなへものを献るものは我をあがむ おのれの行爲をつつしむ者にはわれ神の救をあらはさん
Siasinoman iti mangisagut ti daton ti panagyaman, mangted dayaw kaniak, ken siasinoman a sumurot iti dalanna a nalinteg, ipakitakto ti panangisalakan ti Dios”

< 詩篇 50 >