< ヨブ 記 37 >

1 これがためにわが心もまたわななき、その所からとび離れる。
He dongah ka lungbuei lakueng tih a hmuen lamloh cungpet.
2 聞け、神の声のとどろきを、またその口から出るささやきを。
A ol dongkah khoponah te hnatun hnatun. A ka lamloh caitawknah thoeng.
3 彼はこれを天が下に放ち、その光を地のすみずみまで至らせられる。
Vaan boeih hmuiah a hlah tih a vangnah loh diklai hmoi duela pawk.
4 その後、声とどろき、彼はそのいかめしい声をもって鳴り渡られる。その声の聞える時、彼はいなずまを引きとめられない。
A hnukkah a kawk ol khaw a hoemdamnah ol neh hum tih a ol a yaak vaengah rhaek uelh sak boeh.
5 神はその驚くべき声をもって鳴り渡り、われわれの悟りえない大いなる事を行われる。
Pathen loh a ol neh khobaerhambae a saii khungdaeng tih hum dae m'ming uh moenih.
6 彼は雪に向かって『地に降れ』と命じ、夕立ちおよび雨に向かって『強く降れ』と命じられる。
Vuelsong neh khotlan khonal te, 'Diklai ah om saeh,’ a ti vaengah khotlan khonal khaw a sarhi tak.
7 彼はすべての人の手を封じられる。これはすべての人にみわざを知らせるためである。
Amah kutngo hlang boeih ming sak ham hlang boeih kah kut te rhodaek a soei pah.
8 その時、獣は穴に入り、そのほらにとどまる。
Te vaengah mulhing khaw a khui la kun tih a khuisaek ah kho a sak.
9 つむじ風はそのへやから、寒さは北風から来る。
Cangpalam te imkhui lamloh, khosik te tlangpuei lamloh ha thoeng.
10 神のいぶきによって氷が張り、広々とした水は凍る。
Pathen kah hiil lamloh rhaelnu khaw a khueh tih tui daang mangdaeng mangtok la om.
11 彼は濃い雲に水気を負わせ、雲はそのいなずまを散らす。
Khomai te cingtui loh a rhih sak tih cingmai loh amah kah vangnah te a taekyak.
12 これは彼の導きによってめぐる。彼の命じるところをことごとく世界のおもてに行うためである。
Te khaw diklai kah lunglai hman ah a uen boeih te saii hamla a niing, a niing dongah kuluk la a hil.
13 神がこれらをこさせるのは、懲しめのため、あるいはその地のため、あるいはいつくしみのためである。
Te te caitueng lam khaw, a khohmuen ham khaw, sitlohnah ham khaw a thoeng sak.
14 ヨブよ、これを聞け、立って神のくすしきみわざを考えよ。
Job, he he hnakaeng lah. Pai lamtah Pathen kah khobaerhambae he yakming lah.
15 あなたは知っているか、神がいかにこれらに命じて、その雲の光を輝かされるかを。
Te rhoek soah Pathen loh a khueh tih a cingmai kah vangnah a sae te na ming a?
16 あなたは知っているか、雲のつりあいと、知識の全き者のくすしきみわざを。
Poeknah rhuemtuet, mangvawt khomai a haainah te na ming a?
17 南風によって地が穏やかになる時、あなたの着物が熱くなることを。
Tuithim loh khohmuen a mong sak vaengah na himbai te aka bae sak,
18 あなたは鋳た鏡のように堅い大空を、彼のように張ることができるか。
Hmaidan a hlawn bangla khomong a thah la amah taengah na nulh thai aya?
19 われわれが彼に言うべき事をわれわれに教えよ、われわれは暗くて、言葉をつらねることはできない。
Amah taengah metla n'thui ham khaw kaimih tueng lah. Hmaisuep hmai ah n'tawn uh thai pawt oe.
20 わたしは語ることがあると彼に告げることができようか、人は滅ぼされることを望むであろうか。
Hlang loh a dolh hamla thui cakhaw ka thui bangla amah taengah a tae pa aya?
21 光が空に輝いているとき、風過ぎて空を清めると、人々はその光を見ることができない。
Tahae ah khaw vangnah a hmuh uh moenih. A aa te khohli loh a yawn tih a caihcil hnukkah khomong dongah tueng.
22 北から黄金のような輝きがでてくる。神には恐るべき威光がある。
Tlangpuei lamkah sui te mueithennah rhih om Pathen taengla pawk.
23 全能者はわれわれはこれを見いだすことができない。彼は力と公義とにすぐれ、正義に満ちて、これを曲げることはない。
Tlungthang te thadueng a len dongah a tiktamnah m'hmuh lek moenih. Duengnah khaw a cungkuem dongah hlang a phaep moenih.
24 それゆえ、人々は彼を恐れる。彼はみずから賢いと思う者を顧みられない」。
Hlang rhoek loh amah te a rhih uh tangloeng dongah lungbuei aka cueih rhoek takuem khaw a sawt moenih,” a ti.

< ヨブ 記 37 >