詩篇 129

1 都もうでの歌 今イスラエルは言え、「彼らはわたしの若い時から、ひどくわたしを悩ました。

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 彼らはわたしの若い時から、ひどくわたしを悩ました。しかしわたしに勝つことができなかった。

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 耕す者はわたしの背の上をたがやして、そのうねみぞを長くした」と。

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 主は正しくいらせられ、悪しき者のなわを断ち切られた。

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 シオンを憎む者はみな、恥を得て、退くように。

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 彼らを、育たないさきに枯れる屋根の草のようにしてください。

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 これを刈る者はその手に満たず、これをたばねる者はそのふところに満たない。

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 かたわらを過ぎる者は、「主の恵みがあなたの上にあるように。われらは主のみ名によってあなたがたを祝福する」と言わない。

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.