詩篇 147
1 主をほめたたえよ。われらの神をほめうたうことはよいことである。主は恵みふかい。さんびはふさわしいことである。
Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
2 主はエルサレムを築き、イスラエルの追いやられた者を集められる。
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
3 主は心の打ち砕かれた者をいやし、その傷を包まれる。
Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
4 主はもろもろの星の数を定め、すべてそれに名を与えられる。
Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
5 われらの主は大いなる神、力も豊かであって、その知恵ははかりがたい。
Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
6 主はしえたげられた者をささえ、悪しき者を地に投げ捨てられる。
Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
7 主に感謝して歌え、琴にあわせてわれらの神をほめうたえ。
Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
8 主は雲をもって天をおおい、地のために雨を備え、もろもろの山に草をはえさせ、
Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
9 食物を獣に与え、また鳴く小がらすに与えられる。
Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
10 主は馬の力を喜ばれず、人の足をよみせられない。
Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
11 主はおのれを恐れる者とそのいつくしみを望む者とをよみせられる。
Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
12 エルサレムよ、主をほめたたえよ。シオンよ、あなたの神をほめたたえよ。
Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
13 主はあなたの門の貫の木を堅くし、あなたのうちにいる子らを祝福されるからである。
Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
14 主はあなたの国境を安らかにし、最も良い麦をもってあなたを飽かせられる。
Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
15 主はその戒めを地に下される。そのみ言葉はすみやかに走る。
Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
16 主は雪を羊の毛のように降らせ、霜を灰のようにまかれる。
Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
17 主は氷をパンくずのように投げうたれる。だれがその寒さに耐えることができましょうか。
Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
18 主はみ言葉を下してこれを溶かし、その風を吹かせられると、もろもろの水は流れる。
Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
19 主はそのみ言葉をヤコブに示し、そのもろもろの定めと、おきてとをイスラエルに示される。
Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
20 主はいずれの国民をも、このようにはあしらわれなかった。彼らは主のもろもろのおきてを知らない。主をほめたたえよ。
Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.
