< 3 Mose 17 >

1 Ra Anumzamo'a Mosesena asamino,
Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Aronine, mofavre naga'ane, maka Israeli vahera Ra Anumzamo'a amanage hie hunka zamasamio,
Parolu al Aaron kaj al liaj filoj kaj al ĉiuj Izraelidoj, kaj diru al ili: Jen estas tio, kion la Eternulo ordonis:
3 Mago Israeli vahe'mo'ma bulimakao afupi, sipisipifi afu'ma, meme afu'ma kuma agu'afino, fegu'ama aheno'ma kresramna nevuno,
Se iu el la domo de Izrael buĉos bovon aŭ ŝafon aŭ kapron en la tendaro, aŭ se li buĉos ĝin ekster la tendaro,
4 ana bulimakao afupi, sipisipi afupi, meme afuma erino atruhu seli mono nomofo kafante'ma Ra Anumzamofo avugama omesiana, e'inahu vahe'mo'a kora eritagino kumi hu'neankino, kuma agu'afintira ahenatitregahie.
kaj ne alkondukos ĝin al la pordo de la tabernaklo de kunveno, por prezenti ĝin kiel oferon al la Eternulo, antaŭ la loĝejo de la Eternulo, tiam tiu homo estos kulpa pri sango: li verŝis sangon, kaj tiu homo ekstermiĝos el inter sia popolo.
5 Ama'na agafare ana zana hugahaze, Israeli vahe'mo'za amane megi'a kokampi ofazimia kresramna nevazankiza, menina kresramna vu ofazimia eri'za atruhu seli mono nomofo kafante Ra Anumzamofo avuga pristi vahete esageno, agra erino arimpa fru ofa Ra Anumzamonarega hugahie.
Por ke la Izraelidoj alkondukadu siajn buĉotojn, kiujn ili volas buĉi sur la kampo, kaj ili alkonduku ilin antaŭ la Eternulon, al la pordo de la tabernaklo de kunveno, al la pastro, kaj ili buĉu ilin kiel pacoferojn al la Eternulo.
6 Hagi atruhu seli mono nomofo kafante'ma kresramna vunte itama Ra Anumzamofo avugama me'nere, pristi vahe'mo ana korana rutri tri hunenteno afova'a tevefi kresigeno Ra Anumzamo'na mna'a nentahina musena hugahue.
Kaj la pastro aspergos per la sango la altaron de la Eternulo ĉe la pordo de la tabernaklo de kunveno, kaj li fumbruligos la sebon kiel agrablan odoraĵon al la Eternulo.
7 Zamagra meme afu havi anumzante kresramna vunente'za, a'ne'mo'za savari hu'za monko avu'ava nehazankna osugahaze. Hagi ama'i mevava trake me'nena henkama fore hunante anante'ma hanaza Israeli vahe'mo'za amage antegahaze.
Ili ne buĉu plu siajn oferbrutojn al la demonoj, kiujn ili malĉaste adoras. Leĝo eterna tio estu por ili en iliaj generacioj.
8 Anantera anage hunka zamasamio, Israeli vahepintiro ru vahe'ma tamagranema emani'nenaza vahe'mo'zama ofama nehu'za,
Kaj diru al ili: Se iu el la domo de Izrael, aŭ el la fremduloj, kiuj loĝas inter ili, alportos bruloferon aŭ simplan oferon,
9 atruhu seli mono nomofo kafante Ra Anumzamofonte'ma eme kresramna ovanimofona, Israeli vahepintira ahenatitregahaze.
kaj ne alkondukos ĝin al la pordo de la tabernaklo de kunveno, por oferfari ĝin al la Eternulo, tiam tiu homo ekstermiĝos el sia popolo.
10 Israeli vahepintiro rurega vahe'ma enemanisia vahe'mo'zo korama nesage'na, Nagra anama korama nesia vahera namefi hunemi'na vahe'niafintira ahenatitregahue.
Se iu el la domo de Izrael, aŭ el la fremduloj, kiuj loĝas inter ili, manĝos ian sangon, tiam Mi turnos Mian vizaĝon kontraŭ tiun, kiu manĝis la sangon, kaj Mi ekstermos lin el inter lia popolo.
11 Na'ankure korampi asimu'ma erino mani'zana me'ne. Ana hu'negu kumite'ma nona huno apasente'zana koranuti Nagritera ofa hugahaze. E'ina hu'neankino koranuti kumimofo nona huno asimura amigahie.
Ĉar la animo de korpo estas en la sango; kaj Mi destinis al vi ĉi tion por la altaro, por pekliberigi viajn animojn, ĉar la sango pekliberigas per la animo.
12 E'ina hu'negu Israeli vahe'ene ruregati vahe'ma tamagranema emani'naza vahe'motanena korana oneho hu'na nehue.
Tial Mi diris al la Izraelidoj: Neniu el vi manĝu sangon, kaj ankaŭ la fremdulo, kiu loĝas inter vi, ne manĝu sangon.
13 Israeli vahe'mo'zo ruregati vahe'ma tamagranema emani'nesaza vahe'mo'zanema zagagafao namama ahe'za nesu'za, korama'a mopafi tagitre'za mopanu refiteho.
Se iu el la Izraelidoj, aŭ el la fremduloj, kiuj loĝas inter ili, ĉaskaptos beston aŭ birdon, kiun oni povas manĝi, tiam li elfluigu ĝian sangon kaj kovru ĝin per polvo.
14 Na'ankure asimu'ma anteno mani'nea zagaramimofona asimura korampi me'ne. E'i ana agafare Israeli vahekura korana oneho hu'noankino, iza'o korama nesimofona Israeli vahepintira ahegasopegahaze.
Ĉar la animo de ĉiu korpo estas ĝia sango, en ĝia animo ĝi estas. Tial Mi diris al la Izraelidoj: La sangon de ia korpo ne manĝu, ĉar la animo de ĉiu korpo estas ĝia sango; ĉiu, kiu ĝin manĝos, ekstermiĝos.
15 Hagi Israeli vahero, ruregati vahe'ma tamagranema emani'nesaza vahe'mo'zama fri'nesia zagagafao, afi zagagafamo aheno traga hu'nesia zagagafama nesimo'a, kukena'a sese nehuno, timpi ti freteno agru osu mani'nenkeno vuno kinagasenkeno agrua hugahie.
Kaj ĉiu, kiu manĝos mortintaĵon aŭ disŝiritaĵon, ĉu li estas indiĝeno, ĉu fremdulo, lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura ĝis la vespero, kaj poste li estos pura.
16 Ana hu'neanagi kukena'ama sese osuno, timpima tima ofresimo'a, agra'a anazamofo knazana erigahie.
Sed se li ne lavos kaj sian korpon ne banos, li portos sur si sian malbonagon.

< 3 Mose 17 >