ئەیوب 32

1 ئیتر ئەو سێ پیاوە وازیان لە وەڵامدانەوەی ئەیوب هێنا، چونکە ئەو خۆی بە ڕاست دەزانی.

Então aquelles tres homens cessaram de responder a Job; porque era justo aos seus proprios olhos.

2 بەڵام ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی لە هۆزی ڕام لە ئەیوب تووڕە بوو. تووڕەیی جۆشا، چونکە ئەیوب خۆی بە بێتاوان دادەنا و گلەیی لە خودا دەکرد.

E accendeu-se a ira d'Elihu, filho de Baracheel o buzita, da familia de Ram: contra Job se accendeu a sua ira, porque se justificava a si mesmo, mais do que a Deus.

3 لە سێ هاوڕێکەشی تووڕە بوو، چونکە لەگەڵ ئەوەی نەیاندەتوانی بە هیچ شێوەیەک بەرپەرچی ئەیوب بدەنەوە، ئەیوبیان تاوانبار کرد.

Tambem a sua ira se accendeu contra os seus tres amigos: porque, não achando que responder, todavia condemnavam a Job.

4 ئەلیهوش لەسەر ئەیوب ئارامی گرت، چونکە ئەوان لەو بە تەمەنتر بوون.

Elihu porém esperou que Job fallasse; porquanto tinham mais edade do que elle.

5 کاتێک ئەلیهو بینی هیچ وەڵامێک لە دەمی ئەو سێ پیاوەدا نییە، تووڕە بوو.

Vendo pois Elihu que já não havia resposta na bocca d'aquelles tres homens, a sua ira se accendeu.

6 ئیتر ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی وەڵامی دایەوە: «من تەمەنم کەمە و ئێوەش پیرن؛ لەبەر ئەوە نەوێرام و ترسام بیروڕای خۆمتان پێ بڵێم.

E respondeu Elihu, filho de Baracheel o buzita, e disse: Eu sou de menos edade, e vós sois edosos; receei-me e temi de vos declarar a minha opinião.

7 گوتم:”با تەمەن قسە بکات و با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“

Dizia eu: Fallem os dias, e a multidão doa annos ensine a sabedoria.

8 بەڵام ڕۆحی مرۆڤ هەناسەی خودای هەرە بەتوانایە، ئەوە کە تێگەیشتن بە مرۆڤ دەبەخشێت.

Na verdade, ha um espirito no homem, e a inspiração do Todo-poderoso os faz entendidos.

9 تەنها ئەوانەی تەمەن درێژن دانا نین و تەنها پیران نین کە لە دادوەری تێدەگەن.

Os grandes não são os sabios, nem os velhos entendem juizo.

10 «لەبەر ئەوە دەڵێم: گوێم لێ بگرن؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم.

Pelo que digo: Dae-me ouvidos, e tambem eu declararei a minha opinião.

11 ئەوەتا من ئارامم گرت لەسەر قسەکانتان، گوێم شل کرد بۆ بەهانەکانتان؛ هەتا قسەکانتان تاقی کردەوە

Eis que aguardei as vossas palavras, e dei ouvidos ás vossas considerações, até que buscasseis razões.

12 لێتان وردبوومەوە. بەڵام کەستان بەڵگەتان لە دژی بەهانەی ئەیوب نەهێنایەوە و وەڵامی بەهانەکانی ئەوتان نەدایەوە.

Attentando pois para vós, eis que nenhum de vós ha que possa convencer a Job, nem que responda ás suas razões:

13 لەبەر ئەوە مەڵێن:”داناییمان دۆزییەوە؛ با خودا بەرپەرچی ئەیوب بداتەوە، نەک مرۆڤ.“

Para que não digaes: Achamos a sabedoria; Deus o derribou, e não homem algum.

14 ئەیوب قسەکانی ئاراستەی من نەکردووە و منیش بە قسەکانی ئێوە وەڵامی نادەمەوە.

Ora elle não dirigiu contra mim palavra alguma, nem lhe responderei com as vossas palavras.

15 «واقیان وڕماوە و هیچ وەڵامیش نادەنەوە؛ قسەیان لێ داماڵرا.

Estão pasmados, não respondem mais, faltam-lhes as palavras.

16 ئێستا کە بێدەنگن، ئایا دەبێت چاوەڕێ بکەم، کە لەوێ ڕادەوەستن بەبێ وەڵام؟

Esperei pois, porém não fallam: porque já pararam, e não respondem mais.

17 ئێستا منیش بەشی خۆم وەڵام دەدەمەوە؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم،

Tambem eu responderei pela minha parte: tambem eu declararei a minha opinião.

18 چونکە پڕم لە قسەکردن و ڕۆحی ناخم تەنگاوم دەکات؛

Porque estou cheio de palavras, e aperta-me o espirito do meu ventre.

19 ئەوەتا ناخم وەک شەرابێکە سەرەکەی نەکرابێتەوە، وەک مەشکەیەکی نوێیە خەریکە بدڕێت.

Eis que o meu ventre é como o mosto, sem respiradouro, e virá a arrebentar, como odres novos.

20 قسە دەکەم با ئاهێکم بەبەردا بێتەوە؛ لێوەکانم دەکەمەوە و وەڵام دەدەمەوە.

Fallarei, e respirarei: abrirei os meus labios, e responderei.

21 لایەنگری کەس ناکەم و مەرایی هیچ کەسێکیش ناکەم؛

Oxalá eu não faça accepção de pessoas, nem use de sobrenomes com o homem!

22 چونکە زمانلووسی نازانم جارێ دروستکەرەکەم نامبات.

Porque não sei usar de sobrenomes: em breve me levaria o meu Creador.