Job 31
1 Pepigi fœdus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
“Ani ija koo wajjin kakuu galeera; yoos ani akkamiin hawwiidhaan gara durbaa ilaala ree?
2 Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
Carraan namni Waaqa samii biraa qabu, dhaalli inni Waaqa Waan Hunda Dandaʼu irraa argatu maali?
3 Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
Hamootaaf badiisa, warra jalʼina hojjetaniif immoo dhaʼicha mitii?
4 Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
Inni karaa koo hin arguu? Tarkaanfii koo hundas hin lakkaaʼuu?
5 Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
“Yoo ani karaa sobaa irra deemee yookaan miilli koo gara gowwoomsaatti ariifatee jiraate,
6 Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
Waaqni madaalii dhugaatiin na haa madaalu; akka ani hirʼina hin qabne illee haa beeku;
7 Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula:
yoo tarkaanfiin koo karaa irraa goree, garaan koo waan iji koo argu duukaa buʼee jiraate yookaan yoo harki koo xuraaʼee jiraate,
8 Seram, et alium comedat: et progenies mea eradicetur.
waan ani facaafadhe namni biraa haa nyaatu; midhaan koos haa buqqifamu.
9 Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
“Yoo garaan koo dubartiidhaan gowwoomfamee jiraate, yookaan yoo ani balbala ollaa koo jalatti riphee eeggadhe,
10 Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
niitiin koo midhaan nama biraa haa daaktu; namoonni biraas ishee wajjin haa ciisan.
11 Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
Kun hammina; kan abbaa murtiitiinis adabamuu qabuu dha.
12 Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
Kun ibidda hamma Barbadeessutti waa gubuu dha; midhaan ani qabu hundas gubee balleessa ture.
13 Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me:
“Yoo ani yeroo isaan na himatanitti, tajaajiltoota koo dhiiraa fi dubartii murtii qajeelaa dhowwadhee jiraadhe,
14 Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi?
yeroo Waaqni kaʼutti ani maalan godha? Yoo inni na gaafates ani maalan deebisa?
15 Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
Isuma gadameessa keessatti na uume sanatu isaan uume mitii? Kan hunda keenya gadameessa keessatti tolches isuma mitii?
16 Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduæ expectare feci:
“Yoo ani waan hiyyeessaaf barbaachisu dhowwadhee jiraadhe, yookaan yoo ani akka iji haadha hiyyeessaa dadhabu godhee jiraadhe,
17 Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
yoo ani buddeena koo utuu ilma abbaa hin qabneef hin qoodin kophaa koo nyaadhee jiraadhe,
18 (Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meæ egressa est mecum.)
ani garuu dargaggummaa kootii jalqabee akkuma abbaattin isa guddise; dhaloota kootii jalqabees haadha hiyyeessaa karaa argisiise.
19 Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
Ani yoon utuu namni tokko wayyaa dhabee akka malee miidhamuu, yookaan rakkataa uffata of irraa hin qabne tokko argee
20 Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
sababii ani rifeensa hoolota kootiin isa hoʼiseef, yoo garaan isaa na hin eebbisin,
21 Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
yoo ani mana murtiitti fudhatama qaba jedhee ijoollee abbaa hin qabnetti harka koo ol kaasee jiraadhe,
22 Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
irreen koo gatiittii koo irraa haa buqqaʼu; irreen koo buusaa isaatti haa cabu.
23 Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
Ani sababiin dhaʼicha Waaqaa sodaadhee fi sababiin surraa isaa kabajeef waan akkanaa hojjechuu hin dandeenye.
24 Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
“Yoo ani warqee abdadhee yookaan warqee qulqulluudhaan, ‘Ati irkoo koo ti’ jedhee jiraadhe,
25 Si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
yoo ani qabeenya koo guddaatti, milkaaʼina harki koo argatetti gammadee jiraadhe,
26 Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
yoo ani aduu iftu argee yookaan jiʼa miidhaginaan deemu ilaalee kabajee,
27 Et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
akkasiinis garaan koo dhoksaan gowwoomfamee afaan koo harka koo dhungatee jiraate,
28 Quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
wanni kun cubbuu adabamuu qabuu dha; ani Waaqa samiitiif hin amanamne tureetii.
29 Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
“Yoo ani badiisa diina kootiitti gammadee yookaan rakkina isa irra gaʼeef ililchee jiraadhe,
30 Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
ani jireenya isaa abaaruudhaan akka afaan koo cubbuu hojjetu hin eeyyamne.
31 Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur:
Yoo namoonni mana koo jiraatan, takkumaa, ‘Eenyutu buddeena mana Iyyoob nyaatee hin quufin?’ hin jedhin,
32 Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
sababii manni koo karaa deemtuuf banaa tureef, keessummaan kam iyyuu ala hin bulu ture.
33 Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
Yoo ani akkuma namoonni godhan sana balleessaa koo garaatti qabadhee cubbuu koos dhokfadhee jiraadhe,
34 Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
ani waldaa guddaa sodaadhee yookaan tuffiin gosaa na naasisee, calʼisee gad baʼuu dhiiseeraa?
35 Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
“Maaloo ani utuu nama na dhagaʼu argadhee! Ani mallattoo falmii koo nan mallatteessa; Waaqni Waan Hunda Dandaʼu deebii naaf haa kennu; himataan koo dubbii isaa barreeffamaan haa dhiʼeeffatu.
36 Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
Dhugumaan ani gatiittii koo irratti waan kana nan baadha; akka gonfoottis mataa irra nan kaaʼadhan ture.
37 Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
Tokkoo tokkoo tarkaanfii koo isatti nan hima; akkuma ilma mootiittis isatti nan dhiʼaadhan ture.
38 Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
“Yoo lafti koo natti iyyitee boʼoon ishee hundinuu imimmaaniin jiidhe,
39 Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
yoo ani kaffaltii malee midhaan ishee nyaadhe, yookaan akka hojjettoonni isaa lubbuu isaanii dhaban godhee jiraadhe,
40 Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. (Finita sunt verba Iob.)
qooda qamadii qoraattiin, qooda garbuus aramaan itti haa biqilu.” Dubbiin Iyyoob xumurame.
