Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Andin Shuxaliq Bildad jawaben mundaq dédi: —
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
«Sen qachan’ghiche mushularni sözleysen? Aghzingdiki sözler küchlük shamaldek qachan’ghiche chiqidu?
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
Tengri adaletni burmilighuchimu? Hemmige Qadir adilliqni burmilamdu?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
Séning baliliring Uning aldida gunah qilghan bolsa, U ularnimu itaetsizlikining jazasigha tapshurghan, xalas.
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Biraq eger özüng hazir chin könglüngdin Tengrini izdisengla, Hemmige Qadirgha iltija qilsangla,
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
Eger sen sap dil hem durus bolghan bolsang, Shübhisizki, U sen üchün oyghinidu, Choqum séning heqqaniyliqinggha tolghan turalghungni güllendüridu.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Sen deslepte étibarsiz qaralghan bolsangmu, Biraq sen axirida choqum téximu güllinisen.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
Shunga sendin ötüneyki, ötkenki dewrlerdin sorap baqqin, Ularning ata-bowilirining izdinishlirigimu köngül qoyghin
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
(Chünki biz bolsaq tünügünla tughulghanmiz; Künlirimiz peqet bir saye bolghachqa, héchnémini bilmeymiz).
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Sanga körsetme bérip ögeteleydighan ular emesmu? Ular öz könglidikini sanga sözlimemdu?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
Latqa bolmisa yékenler égiz öselemdu? Qomushluqtiki ot-chöpler susiz öselemdu?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Ular yéshil péti bolup, téxiche orulmighan bolsimu, Herqandaq ot-chöptin téz tozup kétidu.
13 Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
Tengrini untughan kishilerning hemmisining aqiwetliri mana shundaqtur; Iplaslarning ümidi mana shundaq yoqqa kéter.
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
Chünki uning tayan’ghini chürük bir nerse, xalas; Uning ishen’gini bolsa ömüchükning toridur, xalas.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
U öz uwisigha yölinidu, biraq u mezmut turmaydu; U uni ching tutuwalghan bolsimu, biraq u berdashliq bérelmeydu.
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
U quyash astida kökligen bolsimu, Uning pilekliri öz béghini qaplighan bolsimu,
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Uning yiltizliri tash döwisige chirmiship ketken bolsimu, U tashlar arisida orun izdigen bolsimu,
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Lékin [Xuda] uni ornidin yuliwetse, Ashu yer uningdin ténip: «Men séni körmigen!» — deydu.
19 Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Mana uning yolining shadliqi! Uningdin kéyin ornigha bashqiliri tupraqtin ünidu.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
Qara, Xuda durus ademni tashlimaydu, Yaki yamanliq qilghuchilarning qolini tutup ularni yölimeydu.
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
U yene séning aghzingni külke bilen, Lewliringni shadliq awazliri bilen tolduridu,
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Sanga nepretlen’genlerge shermendilik chaplinidu, Eskilerning chédiri yoqitilidu».
