< Job 9 >

1 Et respondens Iob, ait:
ヨブは答えて言った、
2 Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
「まことにわたしは、その事のそのとおりであることを知っている。しかし人はどうして神の前に正しくありえようか。
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
よし彼と争おうとしても、千に一つも答えることができない。
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
彼は心賢く、力強くあられる。だれが彼にむかい、おのれをかたくなにして、栄えた者があるか。
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
彼は、山を移されるが、山は知らない。彼は怒りをもって、これらをくつがえされる。
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
彼が、地を震い動かしてその所を離れさせられると、その柱はゆらぐ。
7 Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
彼が日に命じられると、日は出ない。彼はまた星を閉じこめられる。
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
彼はただひとり天を張り、海の波を踏まれた。
9 Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
彼は北斗、オリオン、プレアデスおよび南の密室を造られた。
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
彼が大いなる事をされることは測りがたく、不思議な事をされることは数知れない。
11 Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
見よ、彼がわたしのかたわらを通られても、わたしは彼を見ない。彼は進み行かれるが、わたしは彼を認めない。
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
見よ、彼が奪い去られるのに、だれが彼をはばむことができるか。だれが彼にむかって『あなたは何をするのか』と言うことができるか。
13 Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
神はその怒りをやめられない。ラハブを助ける者どもは彼のもとにかがんだ。
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
どうしてわたしは彼に答え、言葉を選んで、彼と議論することができよう。
15 Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
たといわたしは正しくても答えることができない。わたしを責められる者にあわれみを請わなければならない。
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
たといわたしが呼ばわり、彼がわたしに答えられても、わたしの声に耳を傾けられたとは信じない。
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
彼は大風をもってわたしを撃ち砕き、ゆえなく、わたしに多くの傷を負わせ、
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
わたしに息をつかせず、苦い物をもってわたしを満たされる。
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
力の争いであるならば、彼を見よ、さばきの事であるならば、だれが彼を呼び出すことができよう。
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
たといわたしは正しくても、わたしの口はわたしを罪ある者とする。たといわたしは罪がなくても、彼はわたしを曲った者とする。
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
わたしは罪がない、しかしわたしは自分を知らない。わたしは自分の命をいとう。
22 Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
皆同一である。それゆえ、わたしは言う、『彼は罪のない者と、悪しき者とを共に滅ぼされるのだ』と。
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
災がにわかに人を殺すような事があると、彼は罪のない者の苦難をあざ笑われる。
24 Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
世は悪人の手に渡されてある。彼はその裁判人の顔をおおわれる。もし彼でなければ、これはだれのしわざか。
25 Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
わたしの日は飛脚よりも速く、飛び去って幸を見ない。
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
これは走ること葦舟のごとく、えじきに襲いかかる、わしのようだ。
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
たといわたしは『わが嘆きを忘れ、憂い顔をかえて元気よくなろう』と言っても、
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
わたしはわがもろもろの苦しみを恐れる。あなたがわたしを罪なき者とされないことをわたしは知っているからだ。
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
わたしは罪ある者とされている。どうして、いたずらに労する必要があるか。
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
たといわたしは雪で身を洗い、灰汁で手を清めても、
31 Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
あなたはわたしを、みぞの中に投げ込まれるので、わたしの着物も、わたしをいとうようになる。
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
神はわたしのように人ではないゆえ、わたしは彼に答えることができない。われわれは共にさばきに臨むことができない。
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
われわれの間には、われわれふたりの上に手を置くべき仲裁者がない。
34 Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
どうか彼がそのつえをわたしから取り離し、その怒りをもって、わたしを恐れさせられないように。
35 Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
そうすれば、わたしは語って、彼を恐れることはない。わたしはみずからそのような者ではないからだ。

< Job 9 >