Mattheum 24
1 Et egressus Iesus de templo, ibat. Et accesserunt discipuli eius, ut ostenderent ei ædificationes templi.
A Jezus wyszedł ze świątyni i oddalił się. I podeszli do niego jego uczniowie, aby pokazać mu zabudowania świątynne.
2 Ipse autem respondens dixit illis: Videtis hæc omnia? Amen dico vobis, non relinquetur hic lapis super lapidem, qui non destruatur.
Lecz Jezus powiedział do nich: Czyż nie widzicie tego wszystkiego? Zaprawdę powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie został zwalony.
3 Sedente autem eo super Montem Oliveti, accesserunt ad eum discipuli secreto, dicentes: Dic nobis, quando hæc erunt? et quod signum adventus tui, et consummationis sæculi? (aiōn g165)
A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do niego uczniowie i pytali na osobności: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata? (aiōn g165)
4 Et respondens Iesus, dixit eis: Videte ne quis vos seducat.
I odpowiedział im Jezus: Uważajcie, aby was ktoś nie zwiódł.
5 Multi enim venient in nomine meo, dicentes: Ego sum Christus: et multos seducent.
Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem, mówiąc: Ja jestem Chrystusem. I wielu zwiodą.
6 Audituri enim estis prælia, et opiniones præliorum. Videte ne turbemini. Oportet enim hæc fieri, sed nondum est finis.
Usłyszycie też o wojnach i pogłoski o wojnach. Uważajcie, abyście się nie trwożyli. Wszystko to bowiem musi się stać, ale [to] jeszcze nie koniec.
7 Consurget enim gens in gentem, et regnum in regnum, et erunt pestilentiæ, et fames, et terræmotus per loca.
Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu i będzie głód, zaraza i trzęsienia ziemi miejscami.
8 Hæc autem omnia initia sunt dolorum.
Lecz to wszystko jest początkiem boleści.
9 Tunc tradent vos in tribulationem, et occident vos: et eritis odio omnibus gentibus propter nomen meum.
Wtedy wydadzą was na udrękę, będą was zabijać i będziecie znienawidzeni przez wszystkie narody z powodu mego imienia.
10 Et tunc scandalizabuntur multi, et invicem tradent, et odio habebunt invicem.
A wówczas wielu się zgorszy, będą się wzajemnie wydawać i jedni drugich nienawidzić.
11 Et multi pseudoprophetæ surgent, et seducent multos.
Powstanie też wielu fałszywych proroków i wielu zwiodą.
12 Et quoniam abundavit iniquitas, refrigescet caritas multorum.
A ponieważ wzmoże się nieprawość, miłość wielu oziębnie.
13 Qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit.
Lecz kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.
14 Et prædicabitur hoc Evangelium regni in universo orbe, in testimonium omnibus gentibus: et tunc veniet consummatio.
A ta ewangelia królestwa będzie głoszona po całym świecie na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy przyjdzie koniec.
15 Cum ergo videritis abominationem desolationis, quæ dicta est a Daniele propheta, stantem in loco sancto, qui legit, intelligat:
Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą w miejscu świętym (kto czyta, niech rozumie);
16 tunc qui in Iudæa sunt, fugiant ad montes:
Wtedy ci, którzy [będą] w Judei, niech uciekają w góry.
17 et qui in tecto, non descendat tollere aliquid de domo sua:
Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, aby coś zabrać ze swego domu.
18 et qui in agro, non revertatur tollere tunicam suam.
Kto zaś będzie w polu, niech nie wraca, aby wziąć swe szaty.
19 Væ autem prægnantibus, et nutrientibus in illis diebus.
A biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach!
20 Orate autem ut non fiat fuga vestra in hieme, vel sabbato.
Módlcie się więc, aby wasza ucieczka nie wypadła w zimie albo w szabat.
21 Erit enim tunc tribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi usque modo, neque fiet.
Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie.
22 Et nisi breviati fuissent dies illi, non fieret salva omnis caro: sed propter electos breviabuntur dies illi.
A gdyby te dni nie były skrócone, żadne ciało nie byłoby zbawione. Ale ze względu na wybranych dni te będą skrócone.
23 Tunc si quis vobis dixerit: Ecce hic est Christus, aut illic: nolite credere.
Jeśli wtedy ktoś wam powie: Oto tu jest Chrystus, albo: [Jest] tam – nie wierzcie.
24 Surgent enim pseudochristi, et pseudoprophetæ: et dabunt signa magna, et prodigia, ita ut in errorem inducantur (si fieri potest) etiam electi.
Powstaną bowiem fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy i będą czynić wielkie znaki i cuda, żeby zwieść, o ile można, nawet wybranych.
25 Ecce prædixi vobis.
Oto wam przepowiedziałem.
26 Si ergo dixerint vobis, Ecce in deserto est, nolite exire: Ecce in penetralibus, nolite credere.
Jeśli więc wam powiedzą: Oto jest na pustyni – nie wychodźcie; Oto wewnątrz domu – nie wierzcie.
27 Sicut enim fulgur exit ab Oriente, et paret usque in Occidentem: ita erit et adventus Filii hominis.
Jak bowiem błyskawica pojawia się na wschodzie i jest widoczna aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.
28 Ubicumque fuerit corpus, illic congregabuntur et aquilæ.
Bo gdzie jest padlina, tam się zgromadzą i orły.
29 Statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellæ cadent de cælo, et virtutes cælorum commovebuntur:
A zaraz po ucisku tych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku, gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebieskie zostaną poruszone.
30 et tunc parebit signum Filii hominis in cælo: et tunc plangent omnes tribus terræ: et videbunt Filium hominis venientem in nubibus cæli cum virtute multa, et maiestate.
Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego. Wtedy będą lamentować wszystkie ludy ziemi i ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach niebieskich z mocą i wielką chwałą.
31 Et mittet Angelos suos cum tuba, et voce magna: et congregabunt electos eius a quattuor ventis, a summis cælorum usque ad terminos eorum.
Pośle on swoich aniołów z potężnym głosem trąby i zgromadzą jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.
32 Ab arbore autem fici discite parabolam: cum iam ramus eius tener fuerit, et folia nata, scitis quia prope est æstas:
A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo: Gdy jego gałąź już staje się miękka i wypuszcza liście, poznajecie, że lato jest blisko.
33 ita et vos cum videritis hæc omnia, scitote quia prope est in ianuis.
Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że jest blisko, u drzwi.
34 Amen dico vobis, quia non præteribit generatio hæc, donec omnia hæc fiant.
Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.
35 Cælum, et terra transibunt, verba autem mea non præteribunt.
Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.
36 De die autem illa, et hora nemo scit, neque Angeli cælorum, nisi solus Pater.
Lecz o tym dniu i godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy, tylko sam mój Ojciec.
37 Sicut autem in diebus Noe, ita erit et adventus Filii hominis.
A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.
38 Sicut enim erant in diebus ante diluvium comedentes et bibentes, nubentes et nuptum tradentes, usque ad eum diem, quo intravit Noe in arcam,
Jak bowiem za tych dni przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do tego dnia, w którym Noe wszedł do arki;
39 et non cognoverunt donec venit diluvium, et tulit omnes: ita erit et adventus Filii hominis.
I nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i zabrał wszystkich – tak będzie i z przyjściem Syna Człowieczego.
40 Tunc duo erunt in agro: unus assumetur, et unus relinquetur.
Wtedy dwóch będzie w polu, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.
41 Duæ molentes in mola: una assumetur, et una relinquetur.
Dwie będą mleć na żarnach, jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.
42 Vigilate ergo, quia nescitis qua hora Dominus vester venturus sit.
Czuwajcie więc, ponieważ nie wiecie, o której godzinie wasz Pan przyjdzie.
43 Illud autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias qua hora fur venturus esset, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam.
A to wiedzcie, że gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze ma przyjść złodziej, czuwałby i nie pozwoliłby włamać się do swego domu.
44 Ideo et vos estote parati: quia qua nescitis hora Filius hominis venturus est.
Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie spodziewacie.
45 Quis, putas, est fidelis servus, et prudens, quem constituit dominus suus super familiam suam, ut det illis cibum in tempore?
Któż więc jest sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, aby im dawał pokarm o [właściwej] porze?
46 Beatus ille servus, quem cum venerit dominus eius, invenerit sic facientem.
Błogosławiony ten sługa, którego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego.
47 Amen dico vobis, quoniam super omnia bona sua constituet eum.
Zaprawdę powiadam wam, że ustanowi go nad wszystkimi swymi dobrami.
48 Si autem dixerit malus servus ille in corde suo: Moram fecit dominus meus venire:
Lecz jeśli powie ten zły sługa w swoim sercu: Mój pan zwleka z przyjściem;
49 et cœperit percutere conservos suos, manducet autem, et bibat cum ebriosis:
I zacznie bić współsługi, jeść i pić z pijakami;
50 veniet dominus servi illius in die, qua non sperat, et hora, qua ignorat:
Przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna.
51 et dividet eum, partemque eius ponet cum hypocritis. Illic erit fletus, et stridor dentium.
Wtedy odłączy go i wyznaczy mu dział z obłudnikami. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
